เมื่อเห็นทั้งสามคนลงมือ หมอเทวดาหลิ่วก็ไม่นิ่งเฉย ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจะต้องทุ่มเททุกอย่างจนสุดกำลัง
หมอเทวดาหลิ่วดึงเม็ดยาสีดำมืดออกมาแล้วกลืนมันลงไปโดยไม่ลังเล
ทันใดนั้น รอบตัวของเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำหนาทึบ ภายในนั้นมีเสียงร้องโหยหวนและครวญครางที่ดังกังวาน ราวกับว่ามีวิญญาณร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังหมุนวนอยู่ภายในความมืด
“ตายซะเถอะ!”
ทันใดนั้นหมอเทวดาหลิ่วก็ใช้หมอกสีดำโจมตีออกไป ก่อนที่พวกมันจะกลายเป็นมังกรน้ำสีดำที่โกรธเกรี้ยว พุ่งเข้าใส่เฉินผิงพร้อมเสียงคำรามอันเย็นยะเยือก
“ผมเคยบอกคุณไปแล้วนี่ เมื่อพูดถึงการเล่นกับไฟ คุณก็ยังเป็นมือสมัครเล่นอยู่วันยังค่ำ!” เฉินผิงพูดเย้ยด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม
“รับนี่ไปซะ!” นักบวชไว้เคราตะโกน ขณะที่เพลิงปีศาจค่อยๆ กลายร่างเป็นสัตว์อสูรพุ่งลงมาจากท้องฟ้าพร้อมเสียงคำรามแห่งความโกรธ
เฉินผิงดึงกระบี่พิฆาตมังกรออกมา เปลวไฟมากมายก็พวยพุ่งออกมาจากกระบี่
เขากวัดแหว่งกระบี่พิฆาตมังกรของเขาออกไปอย่างรวดเร็ว ปลดปล่อยมังกรที่ทั่วทั้งร่างของมันเต็มไปด้วยเปลวไฟที่ลุกโชนและส่งเสียงร้องคำรามออกมา
มังกรไฟพุ่งตรงไปที่เหล่าสัตว์อสูรพร้อมกับเสียงร้องคำรามดังกึกก้อง
เพียงชั่วพริบตา สัตว์อสูรทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นจากไฟก็ร่วงหล่นไปทีละตัวภายใต้การโจมตีของมังกรไฟ พวกมันกลายเป็นเปลวเพลิงที่ตกลงบนพื้นและมอดดับลงอย่างรวดเร็ว
ชั่วขณะนั้น นักบวชไว้เคราและพรรคพวกถึงกับตกตะลึงทันที ก่อนที่พวกเขาใช้พลังฝ่ามือปล่อยเปลวไฟออกมาอย่างต่อเนื่องอีกครั้ง
ครั้งนี้ เฉินผิงหาได้เคลื่อนไหว พลังจุติดาราในตัวเขาเริ่มสั่นไหว และพลังดูดอันแรงกล้าก็เริ่มดูดซับเปลวไฟเหล่านั้นทันที
“แม้ว่าความบริสุทธิ์ของเปลวเพลิงไฟของคุณจะไม่ถึงขั้น แต่ผมก็คิดว่ามันยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย”
เฉินผิงหัวเราะเบาๆ ขณะกำลังดูดเปลวไฟที่อยู่รอบตัว ชั่วขณะนั้น เฉินผิงแทบไม่ต่างอะไรกับมนุษย์เพลิง
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น นักบวชไว้เคราและคนอื่นๆ ก็ถึงกับผงะ พวกเขาไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าเฉินผิงกำลังคิดจะทำอะไร เขากลับดึงเปลวไฟเข้าหาตัวเองแทนที่จะหลบหนี
แม้แต่หมอเทวดาหลิ่วก็ตกตะลึงเช่นกัน มังกรน้ำสีดำหยุดอย่างกะทันหัน มันลอยวนเวียนอยู่เหนือศีรษะของเฉินผิงโดยไม่ทำการโจมตีแต่อย่างใด
ชั่วขณะนั้น ทั่วทั้งร่างกายของเฉินผิงถูกเปลวเพลิงกลืนกินไปจนหมด ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถโจมตีได้
เพียงครู่หนึ่ง เพลิงปีศาจที่อยู่รอบเฉินผิงก็หายไป ทว่ายังคงมีวงแหวนแห่งเปลวเพลิงสีแดงเข้มปรากฏอยู่และหมุนวนอยู่รอบๆ ตัวของเฉินผิงอย่างต่อเนื่อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...