“เจ้าสำนักเจียงจากสำนักวิญญาณปีศาจงั้นเหรอ เขามาทำอะไรที่นี่?” เจิงเหนี่ยนอันผงะไปชั่วขณะ
แต่ถึงกระนั้น เขาก็หยุดเดินและพูดว่า “ให้เขาเข้ามา”
เมื่อพูดจบ เจิงเหนี่ยนอันก็หันหลังและกลับมานั่งลงที่เดิม จากนั้นเขาก็พูดกับผู้อาวุโสว่า “จงไปเฝ้าปากถ้ำไว้ก่อน เดี๋ยวสักพักฉันจะตามไปที่นั่น!”
ผู้อาวุโสพยักหน้าก่อนจะหันหลังและจากไป
ไม่นาน เจ้าสำนักเจียงก็เดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่พร้อมกับเฉินผิงและคนอื่นๆ
“เจ้าสำนักเจิง ผมต้องขออภัยด้วยที่บุกรุกมาถึงที่นี่โดยไม่บอกกล่าว” เจ้าสำนักเจียงพูดอย่างสุภาพทันทีที่ก้าวเข้ามา
“เจ้าสำนักเจียง ไม่มีความสุขใดมากไปกว่านี้อีกแล้วที่เห็นคุณมาปรากฏตัวที่นี่ มันไม่ใช่การบุกรุกเลยสักนิด เชิญนั่ง”
เจิงเหนี่ยนอันกล่าวเชิญให้เจ้าสำนักเจียงนั่งลงทันที
จากนั้น เขาก็สั่งให้คนมาเสิร์ฟชาวิญญาณชั้นเลิศ ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขาให้ความเคารพต่อเจ้าสำนักเจียงเป็นอย่างมาก
“เจ้าสำนักเจิง ที่ผมมาเยี่ยมสำนักเทียนโหมวในครั้งนี้ เพราะว่าผมมีเรื่องที่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ!” เจ้าสำนักเจียงพูดหลังจากจิบชา
“เจ้าสำนักเจียง ครั้งหนึ่งคุณเคยช่วยเหลือสำนักเทียนโหมวไว้ โดยอนุญาตให้ลูกศิษย์ของผมหลายคนฟื้นฟูร่างกายและกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มีอะไรก็พูดมาได้เลย! ตราบใดที่มันไม่เหนือบ่ากว่าแรงของผม ผมไม่มีทางปฏิเสธคุณอย่างแน่นอน ผมยินดีที่จะยื่นมือเข้าช่วยคุณจนสุดความสามารถ” เจิงเหนี่ยนอันประกาศอย่างเด็ดเดี่ยวพร้อมเอามือตบหน้าอกของตน
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจ้าสำนักเจียงก็รู้สึกโล่งใจอย่างมาก เขาพูดว่า “เจ้าสำนักเจิง ผมต้องการชิ้นส่วนของศิลาเทียนโหมวจากสำนักเทียนโหมว ผมมีเพื่อนที่ต้องการฟื้นฟูร่างกายของเขาและมันจำเป็นต้องใช้ศิลาเทียนโหมว!”
“คุณต้องการศิลาเทียนโหมวงั้นรึ?”
เมื่อได้ยินคำขอนั้น สีหน้าของเจิงเหนี่ยนอันก็ดูเคร่งขรึมทันที
เมื่อเห็นดังนั้น เจ้าสำนักเจียงจึงรีบพูดขั้นว่า “เจ้าสำนักเจิง แม้ว่าศิลาเทียนโหมวจะเป็นของหายาก แต่มันก็ไม่ควรอยู่อย่างไร้ประโยชน์ที่สำนักเทียนโหมว จริงมั้ย?”
“เจ้าสำนักเจียง ไม่ใช่ว่าผมตระหนี่หรือไม่เต็มใจมอบศิลาเทียนโหมวให้คุณ แต่ตอนนี้สำนักเทียนโหมวของเรามีศิลาเทียนโหมวเหลืออยู่เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น คุณก็รู้ใช่มั้ยว่าสำนักของเราประสบกับโศกนาฏกรรมเมื่อครึ่งปีที่แล้ว ความจริงแล้ว หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ศิลาเทียนโหมวเกือบทั้งหมดที่นี่ถูกยึดไป เหลือเพียงศิลาชิ้นนี้ชิ้นเดียวเท่านั้น!” เจิงเหนี่ยนอันคร่ำครวญอย่างหมดหนทาง
หากมีศิลาเทียนโหมวเหลืออยู่เพียงชิ้นเดียวในสำนักเทียนโหมวเขาย่อมไม่มีทางมอบมันให้กับเราอย่างแน่นอน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...