หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3683

“สำนักเทียนโหมวเหลือศิลาเทียนโหมวอยู่เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ข้าชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเจ้าจะได้มันมาหรือเปล่า” ซย่ามัวพูดพร้อมกับหัวเราะ

“ซย่ามัว ในเมื่อคุณมีศิลาเทียนโหมวมากมายนับสิบชิ้นอยู่กับคุณ ผมก็ไม่จำเป็นต้องไปที่สำนักเทียนโหมว ผมสามารถขอมันจากคุณก็ได้ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนเหรอครับ ผมจะรีบไปหาคุณทันทีเลย สิ่งเดียวที่คุณทำคือมอบศิลาเทียนโหมวให้ผมได้มั้ยครับ?”

ในเมื่อเฉินผิงรู้ว่าซย่ามัวได้นำศิลาเทียนโหมวของสำนักเทียนโหมวไป แล้วเหตุใดเขาจึงต้องตามหาสำนักเทียนโหมวอีก?

“ไม่มีทาง ข้าไม่สนใจตาแก่เหลือขอเฟิ่งมัวนั่นหรอก แต่ถ้าเขามาอ้อนวอนข้าด้วยตัวเอง บางทีด้วยความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของข้า ข้าอาจจะยอมยกให้เขาก็ได้” ซย่ามัวพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าของเขา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงจึงตอบไปว่า “ถ้าคุณปฏิเสธที่จะมอบให้กับผม ก็ขอให้ผมได้ทำลายผนึกสะกดนี้และนำเอาคัมภีร์เคล็ดวิชาลับแห่งการฝึกบำเพ็ญฌานไปแลกกับศิลาเทียนโหมวจากสำนักเทียนโหมวด้วยเถอะครับ”

“เจ้าจะต้องพึ่งพาความสามารถของตัวเองในการทำลายผนึกสะกด ทำไมข้าถึงต้องช่วยเจ้าด้วยล่ะ อีกอย่าง ตอนนี้ข้าเป็นแค่วิญญาณเท่านั้น แล้วข้าจะช่วยเจ้าได้ยังไง?” ซย่ามัวพูดพร้อมโบกมือ

“ที่คุณไม่ยอมยกศิลาเทียนโหมวให้ผมมันก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่นี่คุณถึงขนาดไม่ยอมช่วยผมทำลายผนึกสะกด คุณคิดจะทิ้งผมไว้เพื่อจะเยาะเย้ยอย่างนั้นเหรอ?” เฉินผิงเริ่มรู้สึกโกรธเคืองเล็กน้อย

เมื่อเห็นเฉินผิงโกรธ ซย่ามัวก็หัวเราะเบาๆ “เอาล่ะ คิดซะว่าข้าหัวเราะให้กับความเสียสละของเจ้าก็แล้วกัน ตอนนี้ข้าได้มาเจอกับเจ้าแล้ว ข้าก็สามารถเดินทางต่อได้อย่างสบายใจ”

ทันทีที่ซย่ามัวพูดจบ ร่างของเขาก็ค่อยๆ เลือนรางและหายไปในที่สุด

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็รีบตะโกนไปทันที “ซย่ามัว ซย่ามัว ได้โปรดอย่าเพิ่งจากไปแบบนี้สิครับ!”

“หยุดตะโกนได้แล้ว ข้าจะยอมบอกเจ้าก็ได้ ธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหานได้ก่อตั้งตำหนักก่วงหานขึ้นมาใหม่ที่ภูเขาเทียนโหมว ข้าได้วางศิลาเทียนโหมวทั้งหมดไว้ที่นั่นแล้ว หากเจ้ามีความสามารถพอ ก็ลองไปถามนางด้วยตัวเอง แต่เจ้าต้องหาตำหนักก่วงหานให้เจอเสียก่อน” เสียงของซย่ามัวดังกึกก้องก่อนจะค่อยๆ เลือนหายไปในที่สุด

“ซย่ามัว! ซย่ามัว!” ครั้งนี้ไม่ว่าเฉินผิงจะตะโกนดังเพียงใด ก็ไร้ซึ่งวี่แววของซย่ามัวทั้งสิ้น

เฉินผิงจมอยู่ในห้วงความคิดของตน ฉันควรจะตามหาธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหานเพื่อศิลาเทียนโหมวดี หรือฉันควรจะทำลายผนึกสะกดนี่ต่อไปเพื่อเอาคัมภีร์เคล็ดวิชาลับแห่งการฝึกบำเพ็ญฌานไปแลกกับศิลาเทียนโหมวดี?

เพียงไม่นาน ที่เบื้องหน้าของเฉินผิง เขาพบว่าตัวเองมาอยู่ในถ้ำอันกว้างใหญ่ อย่างไรก็ตาม ถ้ำนั้นกลับเต็มไปด้วยเส้นไหมจำนวนนับไม่ถ้วน

เฉินผิงเห็นว่าท่ามกลางเส้นด้ายเหล่านี้ มีร่างของคนผู้หนึ่งที่กำลังยืนขมวดคิ้วราวกับกำลังใช้ความคิด และใคร่ครวญหาทางไปต่อ

“ผู้อาวุโสหนิง?” เมื่อเห็นคนผู้นั้น เฉินผิงก็ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจทันที

เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าคนที่อยู่ภายในถ้ำบนภูเขานั้นจะเป็นหนิงเหล่าจู หนิงไฉ่เฉินได้เสียชีวิตไปอย่างน่าอนาถภายในถ้ำกลืนปีศาจ แต่ผู้อาวุโสหนิงกลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่! ที่สำคัญกว่านั้น ผู้อาวุโสหนิงคือคนที่ติดตามฉีเป่ยเจี๋ยมาที่สำนักเทียนโหมวจริงๆ

เมื่อได้ยินเสียงร้องตกใจของเฉินผิง หนิงจื้อก็หันหลังมาและได้เห็นเฉินผิงทันที