หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3684

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?" เมื่อเห็นเฉินผิง หนิงจื้อก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน

เขาไม่คาดคิดเลยว่าเฉินผิงจะมาอยู่ที่นี่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงยังถูกตามล่าโดยสมาพันธ์ผนึกมาร พวกเขาถึงขนาดตั้งใจที่จะทำร้ายเขา แต่เฉินผิงกลับยังคนยืนอยู่ตรงหน้าหนิงจื้อโดยไร้ซึ่งแม้รอยขีดข่วนใดๆ

“แล้วคุณมาที่นี่ทำไม คุณรู้หรือเปล่าว่าผู้นำตระกูลหนิงได้พบกับจุดจบอันน่าเศร้าแล้ว?” เฉินผิงยังถามอย่างสับสน

อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ ดวงตาของเฉินผิงก็จับจ้องไปที่หนิงจื้ออย่างไม่ละสายตา

นั่นเป็นเพราะเขาค้นพบว่าหนิงจื้อกำลังเปล่งรัศมีของผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดออกมาโดยไม่รู้ตัว ไม่คิดเลยว่าระยะเวลาแค่เพียงสั้นๆ ผู้อาวุโสหนิงจะสามารถบรรลุเข้าสู่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดได้ นี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก! อีกทั้งเขายังมีรัศมีของมารอีกด้วย นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน?

เฉินผิงรู้ดีว่าสมาชิกในตระกูลหนิงหาใช่ผู้ฝึกวิชามารไม่ พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นมนุษย์ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเท่านั้น

เมื่อมองหนิงจื้อที่อยู่ตรงหน้า และคิดถึงเรื่องที่หนิงจื้อได้มาอยู่กับฉีเป่ยเจี๋ย รวมถึงการเสียชีวิตอันน่าเศร้าสลดของหนิงไฉ่เฉินแล้ว ดูเหมือนว่าเฉินผิงเองก็เริ่มที่จะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว

เฉินผิงจ้องมองหนิงจื้ออย่างแระแวดระวังพร้อมเอ่ยถามไปว่า “คุณเป็นใครกันแน่ คุณไม่ใช่ผู้อาวุโสหนิงใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเฉินผิงที่แสดงความสงสัยในตัวตนของเขา หนิงจื้อก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไปแล้ว เฉินผิงเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สอง แต่ตอนนี้ฉันเป็นถึงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดแล้ว สำหรับฉันแล้วมันคงเป็นเรื่องง่ายที่จะกำจัดเฉินผิง ไม่จำเป็นต้องปกปิดตัวตนของฉันอีกแล้ว

หนิงจื้อหัวเราะออกมาอย่างเต็มที่และพูดว่า “ฮ่า ฮ่า ฮ่า แกนี่ยังฉลาดเหมือนเดิมเลยนะเฉินผิง ถูกต้องแล้ว ฉันไม่ใช่ผู้อาวุโสหนิง ฉันแค่ใช้ร่างของตาแก่นี่เท่านั้น”

เมื่อได้ยินเสียงของหนิงจื้อ เฉินผิงก็จมดิ่งสู่ห้วงแห่งความคิดทันที ก่อนที่เขาจะถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอีกครั้ง “คุณเป็นใครกันแน่?”

หนิงจื้อเองก็ตระหนักดีถึงข้อเท็จจริงนี้ ซึ่งนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่เคยลงมือกับเฉินผิงเลย เขาจำเป็นต้องฟื้นฟูร่างกายของเขาเสียก่อน ด้วยวิธีนี้ เขาจะมีโอกาสประสบความสำเร็จเอย่างแน่นอน

“เฉินผิง แกมันอวดดีเกินไป ต่อให้ร่างกายของฉันจะแก่และอ่อนแอ แต่ฉันก็มีความสามารถมากพอที่จะรับมือกับระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สองอย่างแกได้” หนิงจื้อพูดขึ้นพร้อมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

“อย่างงั้นหรอกเหรอ แล้วทำไมนายไม่ลองดูล่ะ?” ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ ธนูศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่อยู่ในถ้ำ ดังนั้นเฉินผิงจึงสามารถดึงธนูศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้อย่างไม่สะทกสะท้าน

ณ ตอนนี้ ธนูศักดิ์สิทธิ์เป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของเฉินผิง