หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3684

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?" เมื่อเห็นเฉินผิง หนิงจื้อก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน

เขาไม่คาดคิดเลยว่าเฉินผิงจะมาอยู่ที่นี่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงยังถูกตามล่าโดยสมาพันธ์ผนึกมาร พวกเขาถึงขนาดตั้งใจที่จะทำร้ายเขา แต่เฉินผิงกลับยังคนยืนอยู่ตรงหน้าหนิงจื้อโดยไร้ซึ่งแม้รอยขีดข่วนใดๆ

“แล้วคุณมาที่นี่ทำไม คุณรู้หรือเปล่าว่าผู้นำตระกูลหนิงได้พบกับจุดจบอันน่าเศร้าแล้ว?” เฉินผิงยังถามอย่างสับสน

อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ ดวงตาของเฉินผิงก็จับจ้องไปที่หนิงจื้ออย่างไม่ละสายตา

นั่นเป็นเพราะเขาค้นพบว่าหนิงจื้อกำลังเปล่งรัศมีของผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดออกมาโดยไม่รู้ตัว ไม่คิดเลยว่าระยะเวลาแค่เพียงสั้นๆ ผู้อาวุโสหนิงจะสามารถบรรลุเข้าสู่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดได้ นี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก! อีกทั้งเขายังมีรัศมีของมารอีกด้วย นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน?

เฉินผิงรู้ดีว่าสมาชิกในตระกูลหนิงหาใช่ผู้ฝึกวิชามารไม่ พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นมนุษย์ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเท่านั้น

เมื่อมองหนิงจื้อที่อยู่ตรงหน้า และคิดถึงเรื่องที่หนิงจื้อได้มาอยู่กับฉีเป่ยเจี๋ย รวมถึงการเสียชีวิตอันน่าเศร้าสลดของหนิงไฉ่เฉินแล้ว ดูเหมือนว่าเฉินผิงเองก็เริ่มที่จะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว

เฉินผิงจ้องมองหนิงจื้ออย่างแระแวดระวังพร้อมเอ่ยถามไปว่า “คุณเป็นใครกันแน่ คุณไม่ใช่ผู้อาวุโสหนิงใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเฉินผิงที่แสดงความสงสัยในตัวตนของเขา หนิงจื้อก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไปแล้ว เฉินผิงเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สอง แต่ตอนนี้ฉันเป็นถึงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดแล้ว สำหรับฉันแล้วมันคงเป็นเรื่องง่ายที่จะกำจัดเฉินผิง ไม่จำเป็นต้องปกปิดตัวตนของฉันอีกแล้ว

หนิงจื้อหัวเราะออกมาอย่างเต็มที่และพูดว่า “ฮ่า ฮ่า ฮ่า แกนี่ยังฉลาดเหมือนเดิมเลยนะเฉินผิง ถูกต้องแล้ว ฉันไม่ใช่ผู้อาวุโสหนิง ฉันแค่ใช้ร่างของตาแก่นี่เท่านั้น”

เมื่อได้ยินเสียงของหนิงจื้อ เฉินผิงก็จมดิ่งสู่ห้วงแห่งความคิดทันที ก่อนที่เขาจะถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอีกครั้ง “คุณเป็นใครกันแน่?”