ยักษ์ใหญ่ถือคทาในมือพร้อมสวมมงกุฎสีม่วงและสีทอง ใบหน้าของมันดุร้ายน่ากลัวราวกับราชันมารปีศาจก็ไม่ปาน
เมื่อเห็นภาพที่ปรากฏ เจ้าสำนักเจียงก็อดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความตกใจ “อัญเชิญปีศาจ!”
“ท่านอาจารย์ อะไรคืออัญเชิญปีศาจเหรอคะ?” เจียงอวี้เหลียนถามด้วยความสงสัย
เจ้าสำนักเจียงอธิบายว่า “นี่คือวิชาขั้นสูงสุดของสำนักเทียนโหมว ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา สำนักของพวกเขาอาศัยอยู่บนภูเขาเทียนโหมวมาโดยตลอด ที่พวกเขาสามารถอยู่รอดในส่วนลึกของภูเขาเทียนโหมวมาเป็นเวลาหลายพันปีนั้นก็เพราะวิชาอัญเชิญปีศาจนี้ ตำนานเล่าว่าจ้าวมารที่ปรากฏตัวจากวิชานี้ไม่เพียงแต่เป็นผู้พิทักษ์สำนักเทียนโหมวเท่านั้น แต่ยังเป็นจ้าวมารที่ภูเขาเทียนโหมวกักขังไว้ได้อีกด้วย เป็นเพราะการคุ้มครองของจอมมารผู้นี้ ทำให้สำนักเทียนโหมวสามารถอยู่รอดมาได้นับพันปี ในเมื่อเจ้าสำนักเจิงลงมือโดยใช้วิชาขั้นสูงสุด ดูเหมือนเขาจะรู้ดีว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่ายๆ…”
เมื่อได้ยินดังนั้น เจ่อเยี่ยนก็อดหัวเราะอยู่ในใจไม่ได้ ไม่มีทางที่จ้าวมารผู้นี้จะเป็นผู้ที่ถูกภูเขาเทียนโหมวกักขังไว้ได้ เรื่องปกป้องคุ้มครองสำนักเทียนโหมวยิ่งไม่ต้องพูดถึง! จ้าวมารที่ถูกกักขังอยู่ภายใต้ภูเขาเทียนโหมวนั้น แท้จริงแล้วคือจ้าวมารสีชาดที่อยู่ในความทรงจำของเฉินผิงต่างหาก
อย่างไรก็ตาม ตำนานดังกล่าวน่าจะถูกเผยแพร่โดยสำนักเทียนโหมวเอง ซึ่งอาจเป็นเพียงความพยายามที่จะเพิ่มชื่อเสียงของพวกเขา
“ไอ้หนู แกฆ่าผู้อาวุโสของสำนักเทียนโหมวแล้วยังมีหน้ามาขอศิลาเทียนโหมว แกนี่มันช่างน่ารังเกียจนัก วันนี้ฉันจะให้จ้าวมารผู้พิทักษ์ของสำนักเทียนโหมวสังหารแก!”
เมื่อเจิงเหนี่ยนอันพูดจบ ปีศาจที่สูงตระหง่านที่อยู่ด้านหลังเขาก็กระโดดลงมา มันกวัดแกว่งคทาอันทรงพลังในมือและมุ่งเป้าหมายไปที่หนิงจื้อทันที
ด้วยลำตัวที่สูงใหญ่หลายเมตร หนิงจื้อจึงแทบไม่ต่างอะไรกับมดตัวหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าเจ้าปีศาจร้าย
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับปีศาจ หนิงจื้อกลับยิ้มออกมาอย่างน่าประหลาดใจ
“นี่มันผู้พิทักษ์แบบไหนกัน นี่มันก็แค่กลอุบายหลอกลวง นี่เป็นวิธีที่สำนักของคุณใช้เพื่อความอยู่รอดงั้นเหรอ โดยอาศัยวิชาแบบนี้เนี่ยนะ?” หนิงจื้อหายตัวไปในทันทีพร้อมด้วยเสียงหัวเราะเย้ยหยัน ก่อนจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งและลอยอยู่กลางอากาศ!
หนิงจื้อยืนเผชิญหน้ากับปีศาจยักษ์พร้อมด้วยรูปร่างที่อ่อนแอกว่า แต่ดวงตาของเขาฉายแววดูถูกเหยียดหยามอย่างชัดเจน
ทันใดนั้น เมฆหมอกสีดำก็ปรากฏขึ้นในมือของหนิงจื้อ พร้อมด้วยเสียงกรีดร้องอันโหยหวนดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจากภายในหมอก
หนิงจื้อโยนกลุ่มหมอกสีดำออกไป ก่อนที่พวกมันจะกลายเป็นวิญญาณชั่วร้ายทันที
วิญญาณร้ายเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับดาวตก มุ่งตรงไปที่หน้าอกของปีศาจยักษ์
ฟิ้ว!
เพียงชั่วครู่ คทาของปีศาจยังคงลอยอยู่กลางอากาศ แต่วิญญาณชั่วร้ายได้พุ่งทะลุร่างของมันไปเสียแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...