ท้ายที่สุดแล้ว ความสามารถของพวกเขาไม่เพียงพอที่จะหยุดหนิงจื้อได้
“เฉินผิง เอาไว้ฉันฟื้นร่างกายแล้ว ฉันจะกลับมาหาแกอีกครั้ง…”
หนิงจื้อเหลือบมองไปที่ถ้ำ เพียงชั่วพริบตาเดียว เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
เขาไม่รอให้เฉินผิงปรากฏตัว แล้วตามเขาไปสู่สถานการณ์ความเป็นความตาย หนิงจื้อไม่ได้โง่ขนาดนั้น
วัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวของหนิงจื้อคือการได้มาซึ่งศิลาเทียนโหมว ในเมื่อเขาได้มันมาในครอบครอง เรื่องอื่นก็ไม่สำคัญอีกต่อไป
ส่วนการจัดการกับเฉินผิงนั้น ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือเมื่อร่างกายของเขาได้กลับคืนสภาพเดิมอีกครั้ง
หนิงจื้อ เป็นผู้ชายที่มีความฉลาดหลักแหลม ด้วยเหตุนี้เขาจึงสร้างปัญหาและความลำบากใจให้กับเฉินผิงอยู่เสมอๆ
เมื่อหนิงจื้อจากไป เจิงเหนี่ยนอันก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างหมดแรง
เขาหาได้กังวลกับเฉินผิงที่อยู่ในถ้ำไม่ เขากลับเดินจากไปพร้อมกับเหล่าลูกศิษย์ของสำนักเทียนโหมว
เขารู้ว่าไม่มีทางที่เฉินผิงจะสามารถดึงม้วนคัมภีร์เคล็ดวิชาลับแห่งการฝึกบำเพ็ญฌานออกมาได้อย่างแน่นอน
อีกทั้งในเมื่อศิลาเทียนโหมวเพียงก้อนเดียวได้ถูกเอาไปแล้ว สำนักเทียนโหมวก็ไม่สามารถนำของสิ่งใดมาใช้เป็นรางวัลได้ในอนาคตเพื่อดึงดูดผู้คนให้ดึงม้วนคัมภีร์เคล็ดวิชาลับออกมา
เพียงไม่นาน เจ้าสำนักเจียงและพรรคพวกก็ถูกทิ้งให้รอเฉินผิงที่หน้าถ้ำอย่างใจจดใจจ่อ
แต่ทว่าการรอคอยนั้นแปรเปลี่ยนจากวันกลายเป็นคืน
“อาจารย์คะ นี่ก็ผ่านมานานแล้ว คุณเฉินยังไม่ออกมาเลย จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเขาข้างในนั้นหรือเปล่าคะ?” เจียงอวี้เหลียนแสดงความเป็นห่วงและวิตกกังวล
เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้ว โดยไม่แน่ใจถึงสถานการณ์ของเฉินผิงในตอนนี้
“ผมต้องไปหาคุณเฉิน...” เจ่อเยี่ยนแทบจะรอไม่ไหวอีกต่อไป เขาต้องไปหาเฉินผิง ไม่ว่าเฉินผิงจะเป็นหรือตาย เขาก็ต้องไปเห็นด้วยตาของตนเอง
“เจ่อเยี่ยน คุณไปไม่ได้นะ! ด้วยความสามารถของคุณในตอนนี้ การเข้าไปในนั้นมันไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายหรอกนะ!” เจียงอวี้เหลียนเข้ามาขวางเจ่อเยี่ยน
เมื่อเห็นดังนั้น เจิ้งเจี้ยนจึงรีบพูดแทรกขั้นทันทีว่า “เจียงอวี้เหลียน เขาอยากเข้าไปดูก็ปล่อยเขาไปเถอะ หากเกิดอันตรายขึ้นมาเขาก็สามารถออกมาได้เองแหละ อีกอย่าง เจ้าสำนักเจิงก็บอกเองว่าความเสี่ยงเพียงอย่างเดียวคือถูกพลังของผนึกสะกดเท่านั้น ไม่ได้มีอันตรายถึงชีวิต”
เจิ้งเจี้ยนอยากให้เจ่อเยี่ยนเข้าไป อันที่จริงเขาต้องการให้เจ่อเยี่ยนตายอยู่ในนั้นเสียด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...