หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3689

ท้ายที่สุดแล้ว ความสามารถของพวกเขาไม่เพียงพอที่จะหยุดหนิงจื้อได้

“เฉินผิง เอาไว้ฉันฟื้นร่างกายแล้ว ฉันจะกลับมาหาแกอีกครั้ง…”

หนิงจื้อเหลือบมองไปที่ถ้ำ เพียงชั่วพริบตาเดียว เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

เขาไม่รอให้เฉินผิงปรากฏตัว แล้วตามเขาไปสู่สถานการณ์ความเป็นความตาย หนิงจื้อไม่ได้โง่ขนาดนั้น

วัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวของหนิงจื้อคือการได้มาซึ่งศิลาเทียนโหมว ในเมื่อเขาได้มันมาในครอบครอง เรื่องอื่นก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

ส่วนการจัดการกับเฉินผิงนั้น ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือเมื่อร่างกายของเขาได้กลับคืนสภาพเดิมอีกครั้ง

หนิงจื้อ เป็นผู้ชายที่มีความฉลาดหลักแหลม ด้วยเหตุนี้เขาจึงสร้างปัญหาและความลำบากใจให้กับเฉินผิงอยู่เสมอๆ

เมื่อหนิงจื้อจากไป เจิงเหนี่ยนอันก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างหมดแรง

เขาหาได้กังวลกับเฉินผิงที่อยู่ในถ้ำไม่ เขากลับเดินจากไปพร้อมกับเหล่าลูกศิษย์ของสำนักเทียนโหมว

เขารู้ว่าไม่มีทางที่เฉินผิงจะสามารถดึงม้วนคัมภีร์เคล็ดวิชาลับแห่งการฝึกบำเพ็ญฌานออกมาได้อย่างแน่นอน

อีกทั้งในเมื่อศิลาเทียนโหมวเพียงก้อนเดียวได้ถูกเอาไปแล้ว สำนักเทียนโหมวก็ไม่สามารถนำของสิ่งใดมาใช้เป็นรางวัลได้ในอนาคตเพื่อดึงดูดผู้คนให้ดึงม้วนคัมภีร์เคล็ดวิชาลับออกมา

เพียงไม่นาน เจ้าสำนักเจียงและพรรคพวกก็ถูกทิ้งให้รอเฉินผิงที่หน้าถ้ำอย่างใจจดใจจ่อ

แต่ทว่าการรอคอยนั้นแปรเปลี่ยนจากวันกลายเป็นคืน

“อาจารย์คะ นี่ก็ผ่านมานานแล้ว คุณเฉินยังไม่ออกมาเลย จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเขาข้างในนั้นหรือเปล่าคะ?” เจียงอวี้เหลียนแสดงความเป็นห่วงและวิตกกังวล

เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้ว โดยไม่แน่ใจถึงสถานการณ์ของเฉินผิงในตอนนี้

“ผมต้องไปหาคุณเฉิน...” เจ่อเยี่ยนแทบจะรอไม่ไหวอีกต่อไป เขาต้องไปหาเฉินผิง ไม่ว่าเฉินผิงจะเป็นหรือตาย เขาก็ต้องไปเห็นด้วยตาของตนเอง

“เจ่อเยี่ยน คุณไปไม่ได้นะ! ด้วยความสามารถของคุณในตอนนี้ การเข้าไปในนั้นมันไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายหรอกนะ!” เจียงอวี้เหลียนเข้ามาขวางเจ่อเยี่ยน

เมื่อเห็นดังนั้น เจิ้งเจี้ยนจึงรีบพูดแทรกขั้นทันทีว่า “เจียงอวี้เหลียน เขาอยากเข้าไปดูก็ปล่อยเขาไปเถอะ หากเกิดอันตรายขึ้นมาเขาก็สามารถออกมาได้เองแหละ อีกอย่าง เจ้าสำนักเจิงก็บอกเองว่าความเสี่ยงเพียงอย่างเดียวคือถูกพลังของผนึกสะกดเท่านั้น ไม่ได้มีอันตรายถึงชีวิต”

เจิ้งเจี้ยนอยากให้เจ่อเยี่ยนเข้าไป อันที่จริงเขาต้องการให้เจ่อเยี่ยนตายอยู่ในนั้นเสียด้วยซ้ำ

ทันใดนั้น ลูกศิษย์คนหนึ่งของสำนักเทียนโหมวก็รีบวิ่งเข้ามาและรายงานกับเจิงเหนี่ยนอันว่า “ท่านเจ้าสำนักครับ มีคนกำลังจะบรรลุขั้นการบำเพ็ญญาณครับ มีเมฆสายฟ้าทลายมากมายรวมตัวกันอยู่บนท้องฟ้าครับ…”

“ใครกำลังบรรลุนะ?” เจิงเหนี่ยนอันผงะไปชั่วครู่ก่อนจะรีบวิ่งออกไปมองดูทันที

ยังไงเสียเขาก็เป็นถึงเจ้าสำนัก เขาย่อมต้องรู้ว่าใครในสำนักเทียนโหมวที่กำลังบรรลุขั้นการบำเพ็ญญาณ แต่ที่ผ่านมา เขาไม่สังเกตเห็นลูกศิษย์ของเขาคนใดที่เข้าใกล้การบรรลุขั้นการบำเพ็ญญาณเช่นนั้น

เมื่อมองเมฆสายฟ้าทลายอันน่าสะพรึงที่แผ่ขยายบนท้องฟ้าอย่างไร้ขอบเขต เจิงเหนี่ยนอันก็รู้สึกสับสนอย่างมาก ฉันไม่เข้าใจเลย มีใครในสำนักเทียนโหมวกำลังจะบรรลุขั้นการบำเพ็ญญาณอย่างนั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากขนาดของเมฆสายฟ้าทลายแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นพลังระดับผู้ทุกข์ยากที่กำลังจะบรรลุ!

เหล่าลูกศิษย์ทั้งหมดของสำนักเทียนโหมวต่างรีบวิ่งออกมาและจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความตกตะลึง

ชั่วเวลานั้น ทั่วทั้งสำนักเทียนโหมวได้ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดอันหาที่เปรียบมิได้

ภายในเมฆสายฟ้าทลาย สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งไปรอบๆ คล้ายกับกำลังรวบรวมพลัง ราวกับกำลังรอคอยสายฟ้าทลายลูกใหญ่ที่กำลังจะมาถึง

เปรี้ยง!

ทันใดนั้น เสียงอึกทึกคึกโครมดังขึ้น ก่อนที่แสงจากสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนจะมาบรรจบกันภายในเมฆสายฟ้าทลาย