หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3699

“คุณเซี่ย ขออนุญาตให้ผมได้ไต่สวนก่อนเถอะ...”

หลังจากที่เจ้าสำนักเจียงพูดจบ เขาก็รีบเดินเข้าไปถามเจียงอวี้เหลียนว่า “เจียงอวี้เหลียน เกิดอะไรขึ้น?”

เจียงอวี้เหลียนดึงรั้งเจ่อเยี่ยนเอาไว้แน่นและพูดออกมาด้วยความรีบร้อนอย่างยิ่ง “อาจารย์ มีคนลอบทำร้ายเจ่อเยี่ยน โดยขโมยเอาวิญญาณเพลิงปีศาจของเขาไป ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะสะกดมันไว้ ไม่เช่นนั้น เจ่อเยี่ยนอาจคุ้มคลั่งได้”

“มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไงกัน?” เจ้าสำนักเจียงถึงกับผงะ

ทันใดนั้น เฉินผิงก็เดินเข้ามาเช่นกัน ก่อนจะยื่นมือออกไปจับตัวของเจ่อเยี่ยนไว้ คลื่นความอบอุ่นไหลผ่านเข้าสู่ร่างกายของเจ่อเยี่ยนทันที และเขาก็ค่อยๆ สงบลง

เจ่อเยี่ยนที่อยู่ในสภาพอ่อนแอสุดขีดกล่าวว่า “คะ-คุณเฉิน วะ-วิญญาณเพลิงปีศาจของผมถูกใครบางคนใช้พลังบังคับและดึงมันออกไป…”

เจ่อเยี่ยนเป็นผู้ฝึกวิชามารเชื้อสายมารอเวจี อาจกล่าวได้ว่าวิญญาณเพลิงปีศาจของเขานั้นเป็นสิ่งที่มีความสำคัญที่สุด หากไม่มีมัน ก็เป็นที่น่าสงสัยว่าเจ่อเยี่ยนจะอยู่รอดได้หรือไม่

ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะรู้ถึงตัวตนของเจ่อเยี่ยนและได้ลงมืออย่างจงใจ

“ใครเป็นคนทำ?” เฉินผิงถามด้วยสีหน้าเย็นชา

“ผมเองก็ไม่รู้ เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานโดยใช้พลังอัคคีเป็นพื้นฐาน แต่เขาไม่ใช่ผู้ฝึกวิชามาร”

ทันทีที่เจ่อเยี่ยนพูดจบ เขาก็หมดสติไปทันที

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เจ้าสำนักเจียงก็รีบหยิบประคำร้อยวิญญาณออกมาแล้วใส่เข้าไปในปากของเจ่อเยี่ยนทันที

ชั่วขณะนั้น วิญญาณร่างกายของเจ่อเยี่ยนได้ถูกพรากไป หากไม่สามารถนำมันคืนกลับมาได้ในระยะเวลาอันสั้น ชีวิตของเจ่อเยี่ยนจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างร้ายแรง

“ประคำร้อยวิญญาณนี้สามารถปกป้องชีวิตของเขาได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น เราจำเป็นต้องหาตัวคนที่เอาวิญญาณของเจ่อเยี่ยนไป” เจ้าสำนักเจียงกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

ในขณะนั้น เฉินผิงเต็มไปด้วยความรู้สึกกังวลอย่างยิ่ง เราจะไปหาคนที่เอาวิญญาณของเจ่อเยี่ยนไปได้จากที่ไหนกัน?

ทันใดนั้นเซี่ยซิ่งเซียก็พูดขึ้นว่า “เจ้าสำนักเจียง ผมคิดว่าผมพอจะรู้ว่าคนที่เป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานพลังอัคคีที่เขาพูดถึงเมื่อกี้คือใคร”

เจ้าสำนักเจียงรีบถาม “เขาเป็นใครรึ?”

“ตระกูลมู่งั้นเหรอ?” เมื่อได้ยินชื่อนั้น เจ้าสำนักเจียงก็ถึงกับผงะทันที

“มีอะไรเหรอ คุณรู้จักพวกเขาอย่างนั้นเหรอ เจ้าสำนักเจียง?” เซี่ยซิ่งเซียเอ่ยถาม

เจ้าสำนักเจียงอธิบายว่า “แน่นอน ครั้งหนึ่งตระกูลมู่ให้พวกเราสำนักวิญญาณปีศาจช่วยฟื้นฟูร่างกายของพวกเขา ตระกูลมู่มีชื่อเสียงในด้านการฝึกบำเพ็ญฌานพลังอัคคี แต่มันก็ค่อนข้างมีเอกลักษณ์พิเศษบางอย่าง คือผู้ชายฝึกพลังอัคคี ส่วนผู้หญิงจะทำการฝึกพลังน้ำแข็ง ดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชายและหญิงของตระกูลมู่จะทำการฝึกบำเพ็ญฌานแบบคู่อยู่เป็นระยะๆ! แต่หากคุณไม่สามารถควบคุมพลังของมันเอาไว้ได้ ก็อาจก่อให้เกิดผลกระทบบางอย่างจนร่างกายของคุณแหลกสลายและทิ้งไว้เพียงเสี้ยววิญญาณที่เหลืออยู่เท่านั้น ผมใช้เวลาอยู่พอสมควรในการช่วยเหลือเหล่าสมาชิกในครอบครัวตระกูลมู่เพื่อฟื้นฟูร่างกายของพวกเขา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

เฉินผิงพบว่ามันเป็นการยากที่จะเชื่อ ขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “นั่นไม่เท่ากับแปลว่าตระกูลมู่อยู่ใน—”

“มันอาจไม่ถูกต้องไปซะทั้งหมดหรอกนะ ตระกูลมู่เองก็มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีการสืบเชื้อสายไปสกุลต่างๆ อีกมากมาย แม้ว่าในทางเทคนิคแล้วพวกเขาทั้งหลายจะเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลมู่ แต่ก็แทบไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดมานานแล้ว ต่อให้อาณาจักรนิรันดร์จะตกอยู่ในความโกลาหล แต่หลักการด้านจริยธรรมและศีลธรรมของมนุษย์จะยังคงมีอยู่” เจ้าสำนักเจียงรีบอธิบายโดยกลัวว่าเฉินผิงจะเข้าใจความหมายผิด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงความเข้าใจ ในอดีต สายเลือดราชวงศ์ในโลกมนุษย์มักจะแต่งงานกันเองเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของสายเลือดเอาไว้ แม้แต่ราชวงศ์ของต่าวกั๋ว ในปัจจุบันก็ยังคงรักษาประเพณีเช่นนี้อยู่อีกอย่างนั้นเหรอ!

เมื่อนึกถึงต่าวกั๋ว เฉินผิงก็รู้สึกคิดถึงวันเวลาที่เขาอยู่ในโลกมนุษย์ ตอนนั้นเขาได้กลายเป็นดั่งเทพเจ้าของต่าวกั๋ว โดยไม่แน่ใจว่าเขาสะสมพลังศรัทธาได้มากเพียงใด