หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 370

“กู่เฟิง นายพูดบ้าอะไรน่ะ ฉันจะเตะนายให้ตายเดี๋ยวนี้เลย...”

กู่หลิงเอ๋อร์หน้าแดงด้วยความเขินอาย ก่อนจะเข้าไปเตะกู่เฟิงอย่างแรง

แม้ว่าจะถูกเตะ แต่กู่เฟิงยังคงพูดต่อว่า “พี่ พี่น่ะหัวโบราณเกินไป ไม่แปลกเลยที่แก่แล้วยังหาแฟนไม่ได้ ยังดีที่พี่เขยไม่รังเกียจพี่ ทำไมพี่ไม่ทำดีกับเขา ปล่อยให้เขานอนบนโซฟาแบบนี้ได้ยังไง”

“พี่เขย ลุกขึ้นเถอะ ผมจะพาไปนอนโรงแรมสบายๆ” กู่เฟิงเขย่าร่างของเฉินผิง

“ไม่ไป ฉันกลัวนายจะหนีไปอีกเวลาเกิดเรื่อง”

เฉินผิงพูดพลางหลับตา

กู่เฟิงมีสีหน้าลำบากใจ แต่เขายังคงพูดอย่างหน้าด้าน “พี่เขย ผมไม่ได้หนีสักหน่อย ผมไปตามคนมาช่วยพี่ต่างหาก”

“กู่เฟิง ออกไป”

กู่หลิงเอ๋อร์ก้าวไปข้างหน้าและดึงหูกู่เฟิงออกไปด้านนอก

ปัง...

กู่หลิงเอ๋อร์ปิดประตูด้วยความโกรธ นน้องชายของเธอไม่ได้เรื่องจริงๆ เธอแอบกลัวว่าตระกูลกู่จะจบลงที่รุ่นนี้เสียมากกว่า

เฉินผิงแอบชำเลืองมองกู่หลิงเอ๋อร์ที่กำลังโกรธ และอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

“ยิ้มอะไรของคุณ…”

กู่หลิงเอ๋อร์พึมพำก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องทันที

…

วันรุ่งขึ้น เจี่ยงเจิ้งจงเสนอการประชุมสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

ในการจัดประชุมสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้นั้นต้องมีกรรมการหนึ่งในสี่คนเสนอ