ซุนเจิ้นซีปฏิเสธคำสบประมาทของชายตาเดียวด้วยการกล่าวเหยียดหยาม “เหลวไหลสำนักว่านถงอาจเทียบไม่ได้กับสมาพันธ์ผนึกมารก็จริง แต่เราไม่ขาดแคลนทรัพยากร กล้าแนะนำแบบนั้นได้ยังไง? ฉันไม่สนใจว่าใครจะตามล่าเฉินผิง ขณะนี้เขาอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเรา บนเรือเหาะของเรา การส่งตัวเขาย่อมทำให้ชื่อเสียงของเราเสื่อมเสีย ในฐานะคนคุ้มกัน ฉันมีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของผู้โดยสารทุกคน แม้จะต้องแลกด้วยชีวิต ฉันก็จะไม่ทรยศต่อความไว้วางใจนั้น และถ้าคุณกล้าที่จะก่อความขัดแย้งก็จงเตรียมพร้อมสำหรับผลที่ตามมา แม้ว่าฉันจะพ่ายแพ้สำนักว่านถงจะไม่หันหลังให้ความยุติธรรม ก่อนจะทำอะไรก็คิดให้ดี ถ้าเป็นศัตรูกับเรา คุณอยู่ในแดนใต้ไม่ได้แน่” ซุนเจิ้นซีใช้อำนาจของสำนักเซียนเฟิงพูดข่มขู่ชายตาเดียวและพรรคพวก
ตามที่คาดไว้ ความมุ่งมั่นของชายตาเดียวเริ่มไขว้เขวสำนักว่านถงมีอิทธิพลอย่างมากในแดนใต้ มีสำนักย่อยมากมายและชื่อเสียงของพวกเขาน่าเกรงขาม
ถ้าไปทำให้พวกเขาขุ่นเคืองและถูกสำนักหมายหัว มันคงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะอยู่รอดในแดนใต้ได้
นอกจากนี้ ผู้นำของสำนักเซียนเฟิงนั้นยังลึกลับ เป็นคนที่ไม่ค่อยปรากฏตัวและไม่ค่อยมีใครรู้จัก โดยผู้อาวุโสเป็นคนที่ดูแลสำนักเป็นหลัก
ด้วยผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการเป็นศัตรูกับสำนักเซียนเฟิง ทำให้ชายตาเดียวลังเล ซุนเจิ้นซีจึงฉวยโอกาสเสนอการประนีประนอม “หากคุณยอมถอยในตอนนี้ เราก็ยินดีที่จะจัดหาทรัพยากรจำนวนมากให้ แม้ว่าอาจไม่มากเท่าค่าหัวของสมาพันธ์ผนึกมาร แต่ก็ไม่น้อยแน่นอน”
เขารีบกล่อมเมื่อได้จังหวะ โดยหวังว่าจะสามารถโน้มน้าวชายตาเดียวและพรรคพวกให้ถอยไปได้
เมื่อได้ยินข้อเสนอ ชายตาเดียวก็เริ่มจะคล้อยตาม
ขณะที่ชายตาเดียวครุ่นคิดถึงข้อเสนอของซุนเจิ้นซี สมุนคนหนึ่งของเขาก็เข้ามาหาและพึมพำข้างหูว่า “หัวหน้า บรรณนาการร้อยปีไม่ใช่สิ่งเดียวที่เราจะได้รับถ้าเราสามารถฆ่าเฉินผิงได้”
สายตาของชายตาเดียวกร้าวแข็งขึ้นหลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ชายตาเดียวหันกลับมามองซุนเจิ้นซีแล้วพูด “คุณซุน แม้ว่าฉันไม่ปรารถนาที่จะขัดแย้งกับสำนักเซียนเฟิง แต่วันนี้ฉันจะไม่ไปถ้าไม่ได้ตัวเฉินผิง หากไม่ยอมส่งตัวเขามา เราก็คงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องจบชีวิตคุณ”
ซุนเจิ้นซีขมวดคิ้ว เกือบจะเกลี้ยกล่อมได้อยู่แล้วเชียว! สมุนคนนั้นพูดอะไรเขาถึงไม่ยอมเปลี่ยนใจ?
“คุณซุน คุณคิดว่าจะสู้กับชายตาเดียวคนนี้ได้ไหม?”
ทำไมสมาพันธ์ผนึกมารถึงหมายหัวคนที่มีความสามารถเพียงเท่านี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...