หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3713

ก่อนที่จะมีใครเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เฉินผิงยืนอยู่ท่ามกลางความโกลาหลโดยมีกระบี่พิฆาตมังกรอยู่ในมือ คมกระบี่ยังมีเลือดติดอยู่

ฮะ!

ศิษย์ทุกคนของสำนักเซียนเฟิงหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ความคับข้องใจในตอนแรกของพวกเขาถูกแทนที่ด้วยความตื่นตะลึงอย่างถึงที่สุด

ก่อนหน้านี้พวกเขาโกรธเคืองเพราะเฉินผิงดูถูกพวกเขา แต่ตอนนี้พวกเขากลับยืนอึ้ง การได้เห็นผู้ทุกข์ยากระดับสามสังหารผู้ทุกข์ยากระดับสี่อย่างแม่นยำและรวดเร็วทำให้พวกเขาพูดไม่ออก

ต่อให้เป็นผู้ทุกข์ยากระดับห้า การทำแบบนี้ได้นับว่าน่าประทับใจ แต่เฉินผิงทำได้อย่างไม่ยากเย็น

ซุนเจิ้นซีก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาประเมินความแข็งแกร่งของเฉินผิงต่ำเกินไป ตัวเขาไม่อาจทำแบบเดียวกันได้แน่

ชายตาเดียวจ้องไปยังสมุนที่ตายไปด้วยความงุนงง

“ไอ้เด็กเวร! แกจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของแก!” เขาตะโกน เสียงของเขาสะท้อนด้วยความโกรธขณะที่พุ่งเข้าหาเฉินผิงพร้อมกับดาบสั้นที่ห่อหุ้มด้วยรัศมีสีดำน่าสยดสยอง

“ฉันจะไม่ปล่อยให้ทำร้ายคุณเฉินหรอก!” ซุนเจิ้นซีโต้ตอบด้วยการพุ่งไปข้างหน้า การแสดงฝีมืออันน่าตื่นตะลึงของเฉินผิงก่อนหน้านี้ผลักดันเขา

ขณะที่ซุนเจิ้นซีปะทะกับชายตาเดียวอย่างดุเดือด ผู้ใช้วิชามารอีกหลายสิบคนก็พุ่งเข้าหาเฉินผิง

“กระบี่เก้าเงา!” เสียงของเฉินผิงดังสนั่นขณะที่เขากวัดแกว่งกระบี่พิฆาตมังกร ทุกครั้งที่ตวัดกระบี่จะมีร่างเงาปรากฏขึ้นจนเกิดเป็นเฉินผิงที่ดูเหมือนกันทั้งเจ็ดคน แต่ละร่างประดับด้วยชุดเกราะสีทองแวววาวและฟาดฟันด้วยกระบี่พิฆาตมังกร ดวงตาของพวกเขาลุกโชนด้วยเจตจำนงสังหารขณะเผชิญกับผู้ใช้วิชามาร

การปรากฏตัวกะทันหันของร่างเสมือนของเฉินผิงหลายร่างทำให้ผู้ใช้วิชามารหลายสิบคนตกตะลึง

ความตกใจของพวกเขาไม่ต่างกับศิษย์ของสำนักเซียนเฟิงและผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ บนเรือเหาะที่มองดูอย่างฉงน

พวกเขางงงวยและสงสัยว่าเฉินผิงใช้วิชาแบบไหน ทำไมเขาถึงแยกร่างได้อย่างรวดเร็ว และร่างไหนคือตัวจริง

“อย่าตกใจ! มันเป็นแค่ภาพลวงตา! ทุกร่างคือตัวปลอม! โจมตีไปเรื่อยๆ!” ชายตาเดียวคำรามเตือนสติสมุนเมื่อเห็นว่าพวกเขาสับสน

เขามั่นใจว่าเฉินผิงใช้ภาพลวงตาหรืออะไรทำนองนั้นเพื่อทำให้ทุกคนแตกตื่น

“ร่างเงาพวกนี้ไม่ใช่แค่ภาพลวงตา! แต่ละร่างมีรัศมีที่ต่างกันออกไป!”

“น่ากลัวอะไรอย่างนี้! เจ้าเด็กนี่เป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับสามจริงๆ เหรอ?”

เหล่าคนดูรวมทั้งศิษย์จากสำนักเซียนเฟิงและผู้โดยสารบนเรือเหาะก็ตะลึงไม่แพ้กัน ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

ชายตาเดียวซึ่งมัวแต่สู้อยู่กับซุนเจิ้นซีไม่ได้สังเกตเห็นความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้น จนกระทั่งเหลือบไปเห็นโดยไม่ตั้งใจ สีหน้าของเขาดูตื่นตะลึงเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า

เมื่อก่อนหน้านี้ลูกน้องของเขาเข้าสู้อย่างกล้าหาญ แต่มาตอนนี้กลับตายไปแล้วกว่าครึ่ง

เขาคิดไม่ออกว่าเฉินผิงทำแบบนั้นได้ยังไง

ชั่วขณะที่ชายตาเดียววอกแวก ซุนเจิ้นซีก็รีบคว้าโอกาสนั้นไว้ด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็วไปที่อกของ ชายตาเดียว ทำเอาอีกฝ่ายลอยละลิ่ว