ก่อนที่จะมีใครเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เฉินผิงยืนอยู่ท่ามกลางความโกลาหลโดยมีกระบี่พิฆาตมังกรอยู่ในมือ คมกระบี่ยังมีเลือดติดอยู่
ฮะ!
ศิษย์ทุกคนของสำนักเซียนเฟิงหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ความคับข้องใจในตอนแรกของพวกเขาถูกแทนที่ด้วยความตื่นตะลึงอย่างถึงที่สุด
ก่อนหน้านี้พวกเขาโกรธเคืองเพราะเฉินผิงดูถูกพวกเขา แต่ตอนนี้พวกเขากลับยืนอึ้ง การได้เห็นผู้ทุกข์ยากระดับสามสังหารผู้ทุกข์ยากระดับสี่อย่างแม่นยำและรวดเร็วทำให้พวกเขาพูดไม่ออก
ต่อให้เป็นผู้ทุกข์ยากระดับห้า การทำแบบนี้ได้นับว่าน่าประทับใจ แต่เฉินผิงทำได้อย่างไม่ยากเย็น
ซุนเจิ้นซีก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาประเมินความแข็งแกร่งของเฉินผิงต่ำเกินไป ตัวเขาไม่อาจทำแบบเดียวกันได้แน่
ชายตาเดียวจ้องไปยังสมุนที่ตายไปด้วยความงุนงง
“ไอ้เด็กเวร! แกจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของแก!” เขาตะโกน เสียงของเขาสะท้อนด้วยความโกรธขณะที่พุ่งเข้าหาเฉินผิงพร้อมกับดาบสั้นที่ห่อหุ้มด้วยรัศมีสีดำน่าสยดสยอง
“ฉันจะไม่ปล่อยให้ทำร้ายคุณเฉินหรอก!” ซุนเจิ้นซีโต้ตอบด้วยการพุ่งไปข้างหน้า การแสดงฝีมืออันน่าตื่นตะลึงของเฉินผิงก่อนหน้านี้ผลักดันเขา
ขณะที่ซุนเจิ้นซีปะทะกับชายตาเดียวอย่างดุเดือด ผู้ใช้วิชามารอีกหลายสิบคนก็พุ่งเข้าหาเฉินผิง
“กระบี่เก้าเงา!” เสียงของเฉินผิงดังสนั่นขณะที่เขากวัดแกว่งกระบี่พิฆาตมังกร ทุกครั้งที่ตวัดกระบี่จะมีร่างเงาปรากฏขึ้นจนเกิดเป็นเฉินผิงที่ดูเหมือนกันทั้งเจ็ดคน แต่ละร่างประดับด้วยชุดเกราะสีทองแวววาวและฟาดฟันด้วยกระบี่พิฆาตมังกร ดวงตาของพวกเขาลุกโชนด้วยเจตจำนงสังหารขณะเผชิญกับผู้ใช้วิชามาร
การปรากฏตัวกะทันหันของร่างเสมือนของเฉินผิงหลายร่างทำให้ผู้ใช้วิชามารหลายสิบคนตกตะลึง
ความตกใจของพวกเขาไม่ต่างกับศิษย์ของสำนักเซียนเฟิงและผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ บนเรือเหาะที่มองดูอย่างฉงน
พวกเขางงงวยและสงสัยว่าเฉินผิงใช้วิชาแบบไหน ทำไมเขาถึงแยกร่างได้อย่างรวดเร็ว และร่างไหนคือตัวจริง
“อย่าตกใจ! มันเป็นแค่ภาพลวงตา! ทุกร่างคือตัวปลอม! โจมตีไปเรื่อยๆ!” ชายตาเดียวคำรามเตือนสติสมุนเมื่อเห็นว่าพวกเขาสับสน
เขามั่นใจว่าเฉินผิงใช้ภาพลวงตาหรืออะไรทำนองนั้นเพื่อทำให้ทุกคนแตกตื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...