หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3714

ขณะที่ซุนเจิ้นซีลงมือ เขายังได้เห็นภาพอันน่าตกตะลึงที่ปรากฏตรงหน้าเขา ในชั่วพริบตาเฉินผิงคนเดียวสามารถกำจัดผู้ใช้วิชามารกว่าครึ่งโหลลงได้

ตอนนี้ซุนเจิ้นซีเข้าใจแล้วว่าทำไมเฉินผิงจึงถามก่อนหน้านี้ว่าเขาสามารถรับมือกับชายตาเดียวตามลำพังได้หรือเปล่า

การที่ผู้ใช้วิชามารเกินกว่าสิบคนซึ่งเป็นผู้ทุกข์ยากระดับสี่ถึงห้าพ่ายแพ้ต่อเฉินผิงซึ่งเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับสามนั้นช่างน่าเหลือเชื่อ

“ถอย!”

ชายตาเดียวเห็นท่าไม่ดี เขารู้ว่าตัวเองบาดเจ็บและสภาพของเขาในตอนนี้คงไม่อาจต่อสู้ได้อีก ประกอบกับความจริงที่ว่าสมุนของเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินผิง เขาจึงรีบโบกมือและตัดสินใจล่าถอย

ซุนเจิ้นซีกับเฉินผิงไม่ได้ไล่ตาม เป้าหมายหลักของพวกเขาคือเดินทางต่อไป ขืนดึงดันสู้ต่อคงจะยุ่งยากเกินจำเป็น

เมื่อตัวตนของเฉินผิงถูกเปิดเผย พวกเขาจึงต้องระมัดระวัง เนื่องจากมีแนวโน้มที่จะเกิดการขัดขวางอีกระหว่างเดินทางไปยังตำหนักก่วงหาน ซุนเจิ้นซีเข้าใจดีว่าสถานการณ์สุ่มเสี่ยง สิ่งสำคัญที่สุดคือการเร่งเดินทางและปกป้องเฉินผิง

“คุณเฉิน ปลอดภัยหรือเปล่า?” ซุนเจิ้นซีถาม ความกังวลปรากฏชัดในน้ำเสียงของเขา

“ไม่เป็นไร พวกเขาเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับสี่และห้าเท่านั้น ทำอะไรผมไม่ได้หรอก” เฉินผิงตอบอย่างไม่แยแส

ซุนเจิ้นซีไม่คิดว่าเฉินผิงกำลังคุยโวอีกต่อไป

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมสมาพันธ์ผนึกมารถึงตั้งค่าหัวของเฉินผิงมากขนาดนี้

เมื่อพวกเขากลับมาที่เรือเหาะ ซุนเจิ้นซีสังเกตเห็นศพผู้บำเพ็ญเพียรและขมวดคิ้ว

ซุนเจิ้นซีให้ความเคารพเฉินผิงอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหลังจากที่ได้เห็นการแสดงฝีมืออันน่าประทับใจของเฉินผิง

พลังที่เฉินผิงเผยออกมา แม้จะเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับสาม แต่ซุนเจิ้นซีก็ยังตกตะลึง เป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นความเก่งกาจของเขา ทำให้เขากลายเป็นอัจฉริยะเหนืออัจฉริยะตัวจริง

ซุนเจิ้นซีอดไม่ได้ที่จะนึกความเป็นไปได้ในอนาคตที่รออยู่ข้างหน้าเฉินผิง เขาจินตนาการถึงอนาคตที่เฉินผิงขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของพลังและอิทธิพลที่ไม่มีใครเทียบได้ในอาณาจักรนิรันดร์ บางทีเฉินผิงอาจจะได้ขึ้นเป็นผู้ครองแคว้น หรือแม้แต่บรรลุเป็นเซียน

ซุนเจิ้นซีตระหนักดีว่าเฉินผิงมีแววที่จะได้ขึ้นเป็นใหญ่ และรู้ว่าการผูกมิตรกับเขาในตอนนี้เป็นการตัดสินใจที่ถูกแล้ว

“ขอบคุณ คุณซุน” เฉินผิงพูดพร้อมพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงความขอบคุณ เพราะอยากรู้เขาจึงถามต่อว่า “คุณซุน ตอนนี้เรามาถึงจุดสิ้นสุดของแดนใต้แล้ว ผมสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเดินทางต่อไป”

คำถามของเฉินผิงมาจากโครงสร้างที่ไม่แน่นอนของอาณาจักรนิรันดร์ เขาสงสัยว่ามันคล้ายกับโลกมนุษย์ที่มีรูปร่างเป็นทรงกลมและมีขอบเขตชัดเจนหรือไม่