หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3718

หลานอิ๋งอิ๋งมองไปยังผู้บำเพ็ญเพียรหญิงที่อยู่ไม่ไกลนัก เสียงของเธอดูเคร่งขรึมขณะที่ถามว่า “เซี่ยเอ๋อร์ เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีคนแซงคิว?”

ผู้บำเพ็ญเพียรหญิงรีบเข้ามารายงาน “แม่นางหลาน คนๆ นี้เป็นญาติกับผู้อาวุโสมู่”

หลานอิ๋งอิ๋งพูดอย่างไม่พอใจขณะทำหน้าเคร่งขรึม “ฉันพูดไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ไม่ว่าจะเป็นใครมาจากไหนเราก็ต้องทำตามกฎ เธอลืมกฎของตำหนักก่วงหานไปแล้วหรือไง?”

“แม่นางหลาน ฉัน…” เสียงของผู้บำเพ็ญเพียรหญิงขาดหายไปขณะที่เธอก้มหน้าลง ดูเหมือนเธอจะลำบากใจ

“ผมต้องทำตามกฎด้วยเหรอ?”

ผู้บำเพ็ญเพียรชายที่สวมชุดสีขาวก้าวไปหาหลานอิ๋งอิ๋ง ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มเยาะ

เมื่อเฉินผิงเห็นผู้บำเพ็ญเพียรชายคนนี้ เขาก็ผงะทันที นี่มันมู่ขุย คนที่คุณเซี่ยปล่อยไปไม่ใช่เหรอ? หมอนี่มาถึงเมืองหนานจิงตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่าเขากำลังมุ่งหน้าไปที่ตำหนักก่วงหาน เหมือนกัน?

คิ้วของหลานอิ๋งอิ๋งขมวดเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นมู่ขุย “คุณชายมู่ การกระทำของคุณทำให้คนอื่นไม่พอใจ อีกอย่างการทำแบบนั้นมันไม่ควร…”

เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของหลานอิ๋งอิ๋งอ่อนลงมาก และดูเหมือนว่าเธอจะคุ้นเคยกับมู่ขุยเช่นกัน

มู่ขุยเหลือบมองหลานอิ๋งอิ๋ง ดวงตาของเขาแฝงแววขี้เล่น และเขาถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณจะแนะนำให้ผมไปต่อแถวใช่ไหม?”

“ใช่!” หลานอิ๋งอิ๋งพยักหน้าตอบรับ

“แล้วถ้าผมไม่ต่อแถวล่ะ” ดูเหมือนมู่ขุยจะกำลังท้าทายหลานอิ๋งอิ๋ง

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ลงชื่อให้คุณไม่ได้!”

แม้ว่าหลานอิ๋งอิ๋งจะพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง แต่เธอก็เด็ดเดี่ยวอย่างไม่น่าเชื่อ

“จะไม่ลงชื่อให้ผมงั้นเหรอ?” มู่ขุยเยาะเย้ย “อยากเห็นจริงๆ ว่าคุณกล้าทำแบบนั้นหรือเปล่า”

“ดูให้ชัดๆ คุณเห็นไหมว่านี่คืออะไร?” มู่ขุยนำเหรียญตราออกมา จงใจเอามาอวดต่อหน้าหลานอิ๋งอิ๋ง มันคือตราตำหนักก่วงหานของจริง

หลานอิ๋งอิ๋งเงียบไปเมื่อเห็นตรานั้น