หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 372

เมื่อกู่หลิงเอ๋อร์ได้ฟัง สีหน้าลนลานทันที รีบพูดอธิบายให้ซูอวี่ฉีฟังว่า “อวี่ฉี ฉันกลัวว่าตระกูลเจี่ยงจะมาหาเรื่องเฉินผิง เพราะงั้นจึงให้เฉินผิงพักอยู่กับฉันที่นี่เป็นการชั่วคราว แต่ว่าเขาอยู่ที่โซฟาตลอด…”

เห็นกู่หลิงเอ๋อร์ค่อนข้างลุกลี้ลุกลุน ซูอวี่ฉียิ้มเล็กน้อย “หลิงเอ๋อร์ เธอไม่ต้องอธิบาย ฉันเชื่อพวกเธอ！”

คำพูดของซูอวี่ฉี ทำให้กู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกอายจนแทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีทันที！

“ไกลขนาดนี้ คุณมาเองเลยเหรอ อันตรายมากนะ”

เฉินผิงกล่าวถามซูอวี่ฉี

“หลินเทียนหู่มาส่งฉันน่ะ เขาไปจอดรถ อีกเดี๋ยวก็ขึ้นมาแล้ว…”

ซูอวี่ฉีพูดจบ หลินเทียนหู่ก็ขึ้นมา！

“คุณเฉิน…”

หลังจากที่หลินเทียนหู่เห็นเฉินผิง ก็ตะโกนเรียกด้วยความเคารพ！

“เป็นยังไงบ้าง ร่างกายแข็งแรงดีแล้วใช่ไหม”เฉินผิงพูดถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นอะไรครับ ผมรู้สึกว่าแข็งแกร่งกว่าตอนแรกเสียอีก！”

หลินเทียนหู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม！

“มา กินข้าวด้วยกันเถอะ วันนี้ฉันทำอาหารเยอะแยะเลยนะ！”

กู่หลิงเอ๋อร์เรียกซูอวี่ฉีและหลินเทียนหู่มาทานข้าวด้วยกัน！

หลังจากทานข้าวเสร็จ กู่หลิงเอ๋อร์และซูอวี่ฉีหญิงสาวทั้งสองก็ออกไปเดินช็อปปิ้งด้วยกัน ถึงยังไงการช็อปปิ้งก็เป็นสิ่งที่เด็กสาวรักมากที่สุด！

เฉินผิงก็พาหลินเทียนหู่ไปยังสำนักชื่อเฟิ่ง ในเมื่อเป็นคนของพรรคที่อยู่ภายใต้การปกครองของตัวเองทั้งนั้น เฉินผิงรู้สึกว่าหลินเทียนหู่และชื่อเฟิ่งควรรู้จักกันหน่อย！

“ท่านประมุข คุณว่าสำนักชื่อเฟิ่งก็เป็นพรรคของตำหนักมังกรฟ้าของเราเหรอ”

ระหว่างทาง หลินเทียนหู่พูดถามเฉินผิงอย่างค่อนข้างประหลาดใจ

“ใช่ แค่แวบเดียวชื่อเฟิ่งก็จำแหวนมังกรฟ้าของผมได้！”

เฉินผิงพยักหน้าแล้ว ！

“คิดไม่ถึงจริงๆ แก๊งที่ใหญ่ที่สุดของเสิ่งเฉิง จู่ๆ จะเป็นคนของพวกเราเอง ในเวลานี้ท่านประมุขอยู่ที่เสิ่งเฉิงก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ！”

หลินเทียนหู่มีสีหน้าที่รู้สึกช็อกอย่างมาก！

หลังจากที่ถึงสำนักชื่อเฟิ่ง ชื่อเฟิ่งได้ยินว่าเฉินผิงมาแล้ว รีบไปต้อนรับด้วยตัวเอง！

เห็นหลินเทียนหู่ที่อยู่ข้างกายของเฉินผิง ชื่อเฟิ่งตกตะลึงเล็กน้อย แต่ว่าไม่นานก็ได้สติกลับมา ยิ้มให้หลินเทียนหู่หน่อยนึงแล้วจึงพยักหน้า ถือว่าได้ทักทายกันแล้ว！

และหลินเทียนหู่เห็นชื่อเฟิ่ง โดยเฉพาะรอยยิ้มเล็กน้อยนั่น ทำเขาตะลึงงันในทันที