หลานอิ๋งอิ๋งขมวดคิ้วแน่น สายตาของนางตั้งใจจับจ้องอาคมลวงตาที่อยู่อีกด้าน อาคมลวงตาสลายไปแล้ว ไม่เพียงแต่จะสลายไปเท่านั้น! แต่อีกฝ่ายก็ทำลายอาคมลวงตาของตนเองจนสิ้น
ควรทราบว่าเจ้าตำหนักก่วงหานเป็นผู้วางอาคมลวงตาด้วยตนเอง แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะถูกคนทำลายลงเสียได้
“ข้าอยากจะรู้นักว่ามันเป็นใครกัน ต่อให้ทำลายอาคมลวงตาได้ แต่ก็ต้องทำลายอาคมอื่นๆ ให้หมดอยู่ดี” หลานอิ๋งอิ๋งเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน จิตใจของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
ในยามนี้เอง หลังจากทำลายอาคมลวงตาได้แล้ว เฉินผิงก็พบว่าตัวเองกำลังหลุบตามองเส้นทางอันคับแคบแล้วค่อยๆ เดินไปที่ประตูชั้นนอก
เมื่อผ่านพ้นอาคมลวงตามาได้ เส้นทางสายนี้ก็มุ่งหน้าตรงไปสู่ประตูชั้นนอก
เส้นทางอันคับแคบปกคลุมไปด้วยหิมะ เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครคิดที่จะเก็บกวาด สิ่งนี้ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเส้นทางสายนี้ไม่เคยมีใครเดินผ่านมาก่อน
“ข้าอยากรู้นักว่าใครกันที่ผ่านอาคมลวงตามาได้ ถ้าเขาเป็นคนหล่อเหลา ข้าก็คิดจะรับเขาไว้!”
“ผู้ที่สามารถบุกเข้ามาในตำหนักก่วงหานได้ ย่อมแข็งแกร่งโดยไม่ต้องสงสัยเลย เมื่อถึงตอนนั้นก็ข้าคงแทบจะไม่มีโอกาสแล้ว”
“ข้าเองก็อยากจะแต่งงานกับคนแบบนี้เหมือนกันนะ!”
เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรสตรีทั้งหลายในประตูชั้นนอก ต่างดวงตาเบิกกว้างด้วยความคาดหวัง
ในฐานที่เป็นศิษย์ชั้นนอกแห่งตำหนักก่วงหาน พวกนางจะได้รับอนุญาตให้แต่งงานกับผู้บำเพ็ญเพียรบุรุษเพื่อเป็นคู่บำเพ็ญพรต พวกนางต่างตระหนักในภารกิจของตนเองเพื่อเฟ้นหาผู้บำเพ็ญเพียรบุรุษที่มีความสามารถซ่อนเร้นมาเป็นคู่บำเพ็ญพรตของตัวเอง
ทำเช่นนี้ก็เพื่อเพิ่มทวีความแกร่งกล้าและอิทธิพลให้แก่ตำหนักก่วงหานในทางอ้อม
เมื่อถึงเวลาที่ต้องหาคู่บำเพ็ญพรต ใครจะไม่อยากได้ผู้บำเพ็ญเพียรที่ทั้งหล่อเหลาและมีความสามารถบ้างเล่า
เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรสตรีเหล่านี้ต่างเต็มเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง แต่หลานอิ๋งอิ๋งกลับถลึงตามองพวกนางด้วยสายตาดุดัน ทำให้พวกนางหุบปากลงทันที ไม่ว่าคนผู้นี้จะเป็นใครหรือมีเความสามารถอะไร แต่ถ้าเขาทำลายอาคมลวงตาของตำหนักก่วงหาน เขาย่อมต้องให้คำอธิบาย
ไม่นานก็มีเงาร่างสายหนึ่งค่อยๆ ปรากฏตัวขึ้นจากเส้นทางสายเล็กๆ
ทุกคนรอคอยอยู่เงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำเดียว เงียบพอๆ กับทุ่งรกร้างแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้
ขณะที่เงาร่างสายนั้นใกล้เข้ามาทุกทีๆ หลานอิ๋งอิ๋งก็ตกตะลึงไปทันที ดวงตาของนางเบิกกว้างและสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
นางไม่คาดคิดเลยว่าผู้ที่สามารถทำลายอาคมลวงตาได้จะหาใช่ใครอื่นนอกเสียจากเฉินผิง
อย่างไรเสีย เฉินผิงก็อยู่ในระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสามที่นางไม่คิดจะเหลือบแลมอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...