หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3731

เฉินผิงรู้อยู่แล้วว่าผู้อาวุโสมู่จะต้องเข้ามาขวาง เขาตระหนักดีว่ายามนี้ตนยังไม่ใช่คู่ประมือของผู้อาวุโสมู่ ดังนั้นขณะที่เฉินผิงซัดฝ่ามืออัสนี มืออีกข้างก็ถือนาฬิกาเอาไว้แล้ว

เมื่อซัดฝ่ามืออัสนีลงมา นาฬิกาในมือของเฉินผิงก็เริ่มเปล่งประกายแสงแล้วเข็มนาฬิกาก็เริ่มหมุน

พอของวิเศษกาลเวลาทำงาน ทุกอย่างรอบตัวก็เริ่มช้าลงราวกับกระแสกาลเวลาแทบจะหยุดนิ่ง

ผู้อาวุโสมู่รู้สึกตกตะลึง จู่ๆ นางก็รู้สึกราวกับเวลารอบตัวกลับหยุดนิ่ง คาถาที่นางร่ายออกไปเริ่มที่จะช้าลงมาก จากนั้นกำแพงน้ำแข็งที่นางร่ายเวทมนตร์ขึ้นมาจากพื้นดินก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น

ในสายตาของทุกคนรอบตัวพวกเขานั้น ผู้อาวุโสมู่และคนอื่นๆ ราวกับถูกแช่แข็งเอาไว้ ไม่มีใครรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

แต่ฝ่ามืออัสนีของเฉินผิงกลับไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย มิหนำซ้ำยังตบฟาดใส่ร่างของมู่ขุยอีกต่างหาก

มู่ขุยดวงตาเบิกกว้างและสีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยด้วยความเหลือเชื่อ

เขาคิดว่าเมื่อตนเองมาถึงประตูชั้นในของตำหนักก่วงหาน ลำพังด้วยการคุ้มครองของท่านป้าก็น่าจะปลอดภัยจากอันตรายแล้ว

ทว่ายามนี้ เฉินผิงกลับซัดฝ่ามือใส่เขาทันที

มู่ขุยค่อยๆ ล้มลงกับพื้นในสภาพตกตะลึง เขาที่อ่อนแอลงแล้วย่อมไม่อาจต้านทานพลังจู่โจมอันน่าสะพรึงกลัวของเฉินผิงได้

มู่ขุยค่อยๆ หลับตาลง ก่อนที่เขาจะตายไป เขารู้สึกราวกับได้ยินท่านป้าร้องเรียกเขาอยู่

“ขุยเอ๋อร์! ขุยเอ๋อร์!”

ผู้อาวุโสมู่ต้องมองร่างไร้วิญญาณของมู่ขุย สายตาของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและสิ้นหวังพลางร้องออกมาสุดเสียง

แต่มู่ขุยตายไปแล้วจึงไม่ได้ยินอะไรอีกต่อไป

ตอนนี้กระแสกาลเวลาหวนคืนสู่สภาพปกติแล้ว

ทุกคนต่างมองร่างไร้วิญญาณของมู่ขุยด้วยสายตาตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าเขาตายได้อย่างไรเสียด้วยซ้ำไป

หลานอิ๋งอิ๋งมีสีหน้าสับสนสุดขีด

นางไม่คาดคิดเลยว่าเฉินผิงจะกล้าสังหารมู่ขุยต่อหน้าต่อตาของผู้อาวุโสมู่

เป็นเช่นนี้ไปได้ยังไงกัน? ผู้อาวุโสมู่อยู่ในระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดที่อีกไม่นานก็จะเลื่อนขึ้นสู่ระดับมหายานเชียวนะ ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสามอย่างเฉินผิงสามารถสังหารระดับผู้ทุกข์ยากขั้นเจ็ดที่อยู่ภายใต้การคุ้มกันของระดับผู้ทุกข์ยากได้ยังไงกัน? เรื่องนี้ช่างไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!

ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ก็ตกตะลึงสุดขีดไปชั่วขณะ พวกนางแต่ละคนถึงพูดไม่ออกแล้ว

ตู้ม!