“ตามข้ามาสิ...” เจ้าตำหนักกล่าวขึ้น
จากนั้นนางก็หันหลังแล้วเดินเข้ามาในโถงหลัก
เฉินผิงเดินตามเข้าไปโดยไม่ลังเลใจสักนิด
แม้เจ้าตำหนักจะคืนร่างแล้ว แต่เฉินผิงก็จำได้ว่านางเป็นแค่เสี้ยววิญญาณและไม่นับเป็นอะไรได้นอกเสียจากธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหานเท่านั้น
เมื่อเข้ามาในโถงหลัก เจ้าตำหนักก็ปลดดปล่อยพลังวิญญาณระลอกหนึ่งซึ่งหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของเฉินผิงทันที
แต่แทนที่จะหลบหลีก เฉินผิงกลับปล่อยให้พลังวิญญาณระลอกนั้นเข้าสู่ร่างกายของเขา
“ถึงแม้ว่าเจ้าจะหลุดพ้นจากผนึกน้ำแข็งของผู้อาวุโสมู่ แต่ร่างกายของเจ้าก็มีปราณเย็นสะสมอยู่มากซึ่งอาจจะมีผลต่อการฝึกบำเพ็ญฌานในภายหลังได้ ข้าเพิ่งจะขจัดปราณเย็นออกไปจากร่างกายของเต้า” เจ้าตำหนักบอกเฉินผิง
“ท่านรู้จักข้าด้วยหรือ?”
เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
อย่างไรเสียหน้าตาของเขาก็เปลี่ยนไปมากแล้ว ทั้งยังผ่านไปนานแล้ววด้วย ย่อมไม่มีทางที่เจ้าตำหนักจะจดจำเขาได้หรอก
“แน่นอนสิ พระคุณยิ่งใหญ่ของคุณเฉิน ข้าไม่มีทางลืมไปได้หรอก ถึงท่านจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเอง แต่กลิ่นอายของท่านก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย ถ้าข้าไม่รู้ว่าเป็นท่าน ไฉนข้าจะต้องสอดมือเข้าไปยุ่งด้วยเล่า?” เจ้าตำหนักตอบพลางยิ้มจางๆ
“เจ้าตำหนัก มีเรื่องบางอย่างที่ข้าพบว่าออกจะแปลกประหลาดอยู่บ้าง ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล้าดียังไงถึงได้ต่อต้านท่าน?”
เฉินผิงไม่เข้าใจเอาเสียเลย การที่ผู้อาวุโสคนหนึ่งท้าทายเจ้าสำนักออกจากอุกอาจเกินไปสักหน่อย
“เฮ้อ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...