หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3761

“ปิงลู่ นั่นใครน่ะ?”

ในขณะนั้น ธิดาเทพคนหนึ่งอุทานเมื่อเห็นเฉินผิงที่กำลังใช้ความคิดอยู่บนหลังคา

เมื่อเห็นเฉินผิง ปิงลู่ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เธอกระซิบกับธิดาเทพคนอื่นๆ

หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ ธิดาเทพคนอื่นก็พากันโบกมือจ้าละหวั่น

“ปิงลู่ อย่าทำอะไรบ้าๆ ถ้าท่านเจ้าตำหนักรู้พวกเราถูกลงโทษแน่” ธิดาเทพอีกคนพูดอย่างหวาดกลัว

“มีอะไรต้องกลัว? พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางแล้ว ไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า ฉันแน่ใจว่าท่านเจ้าตำหนักจะไม่ลงโทษพวกเรา เราแค่ทดสอบเขาเท่านั้น ตราบใดที่เราไม่ทำร้ายเขาทุกอย่างจะเรียบร้อย ท่านเจ้าตำหนักพูดไว้ไม่ใช่เหรอว่าต่อให้รวมพลังกันเราก็สู้เขาไม่ได้? ฉันอยากรู้ว่าจริงหรือเปล่า!”

สายตาของปิงลู่เผยความเหยียดหยามชัดเจน

“ก็ได้ ระวังด้วยล่ะ และอย่าเล่นแรงเกินไป”

เหล่าธิดาเทพพยักหน้าเห็นด้วย

จากนั้นพวกเธอก็เข้าไปหาเฉินผิงเงียบๆ

ทุกคนซ่อนรัศมีของตนและกลั้นหายใจ ไม่ต้องการให้เฉินผิงสังเกตเห็นพวกเธอ

อันที่จริง เขาได้สัมผัสได้ถึงตัวตนของพวกเธอตั้งแต่ที่กลับมาแล้ว

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่นึกว่าธิดาเทพเหล่านี้จะกล้าทำอะไรเขา

ในไม่ช้า ร่างหลายสิบร่างก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับสายฟ้าฟาด

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่ปิงลู่และพรรคพวกมาถึงข้างหลังเขา ร่างของเขาก็หายไปทันที

เหล่าธิดาเทพผงะไปอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ทั้งที่เฉินผิงอยู่ต่อหน้าต่อตา แต่จู่ๆ เขาก็หายไปทันทีที่พวกเธอพยายามโจมตีเขา

“นี่พวกคุณยังไม่เชื่องั้นเหรอ?”

ในขณะนั้น เสียงของเฉินผิงดังก้องมาจากที่ไหนสักแห่งในบริเวณใกล้ๆ

เมื่อครู่นี้ เฉินผิงใช้ท่าเท้าประกายไฟและปรากฏตัวขึ้นที่อื่นฉับพลัน

“ใช่ เราไม่เชื่อ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะเอาชนะเราได้” ปิงลู่ยืนยันขณะที่เธอมองไปทางเฉินผิง

“ถึงพวกคุณจะร่วมมือกันก็ทำอะไรผมไม่ได้หรอก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเอาชนะผม เข้าใจไหม?”

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ

“โอหังจริงๆ...”

พอเธอโบกมือเบาๆ ปราณเย็นในอากาศก็จับตัวเป็นดาบน้ำแข็งในฝ่ามือของปิงลู่

ตูมตูมตูม...