หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3762

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ โดยไม่ถือโทษธิดาเทพ เขารู้ดีว่าหลังจากนี้พวกเธอจะไม่สงสัยในตัวเขาอีกต่อไป

“ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางแล้ว ผมจะพยายามปกป้องพวกคุณอย่างเต็มที่ แต่ยังไงก็ตาม แดนขั้วโลกนั้นเต็มไปด้วยอันตราย และไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นสุดท้ายแล้วก็ยังขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง อนาคตของตำหนักก่วงหานก็ขึ้นอยู่กับพวกคุณเช่นกัน” เฉินผิงพูดกับเหล่าธิดาเทพ

“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ คุณเฉิน”

จากนั้นปิงลู่ก็พาเหล่าธิดาเทพไปพักผ่อน

“ฉันเห็นว่าเมื่อครู่นี้คุณกำลังนั่งเหม่อ คุณคิดอะไรอยู่” เจ้าตำหนักถามหลังจากที่ธิดาเทพไปแล้ว

เมื่อได้ยินคำถามของเจ้าตำหนัก ใบหน้าของเฉินผิงก็แดงก่ำทันที เมื่อกี้ฉันโดนแอบมองเหรอ?

“ตอนนั้นผม...กำลังมองดูดวงจันทร์และคิดไปเรื่อย วงจรชีวิตมนุษย์ล้วนเป็นไปตามกาลเวลา แต่มันยากที่จะมองเห็นกระแสของเวลาได้ เพราะต้องใช้เวลาหลายสิบปีกว่าที่คนๆ หนึ่งจะเกิดขึ้นมาแล้วตายไป สำหรับพวกเราผู้บำเพ็ญเพียรแนวคิดเรื่องเวลายิ่งเข้าใจยากกว่านั้น เรามีชีวิตอยู่หลายร้อยปีเป็นปกติ และแม้จะผ่านไปหนึ่งศตวรรษรูปลักษณ์ของเราก็อาจไม่เปลี่ยนแปลงเลย แต่ขณะที่ผมกำลังจ้องมองแสงจันทร์ ผมสัมผัสได้ถึงกระแสของเวลาอย่างชัดเจน เพราะตำแหน่งของแสงจันทร์เปลี่ยนไปทุกวินาที และการเปลี่ยนแปลงของแสงจันทร์นี้ก็คือการเคลื่อนของเวลานั่นเอง แม้ว่าผมจะเข้าใจตรรกะนี้ แต่การจะเข้าถึงจุติเวลาก็ยังไม่ใช่เรื่องง่าย” เฉินผิงพูดพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

“คุณเป็นเพียงผู้ทุกข์ยาก แต่กลับปรารถนาที่จะเข้าถึงจุติเวลา คุณคงเสียสติไปแล้วแน่ๆ อย่างไรก็ตาม การที่คุณสามารถอธิบายความคิดเหล่านี้ได้ แสดงให้เห็นว่าคุณได้เริ่มมีความเข้าใจพื้นฐานในเรื่องนี้แล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง เจ้าตำหนักก็ชะงักไป เฉินผิงเป็นเพียงผู้ทุกข์ยาก แต่เขากลับเริ่มใคร่ครวญถึงธรรมชาติของจุติเวลาแล้ว

พอได้ยินที่เจ้าตำหนักพูด เฉินผิงก็ถามว่า “เจ้าตำหนัก คุณ... คุณเข้าถึงจุติเวลาได้แล้วงั้นหรือ?”

หากเจ้าตำหนักเข้าถึงจุติเวลาได้แล้ว เฉินผิงก็คงเรียนรู้จากเธอได้ มันน่าจะดีกว่าคลำหาทางเอาเองอย่างไร้จุดหมาย

เจ้าตำหนักหัวเราะเบาๆ และรีบส่ายหัว “ฉันเข้าถึงแค่จุติเยือกแข็งเท่านั้น ไม่มีจุติอย่างอื่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจุติเวลา การจะเข้าถึงมันได้ไม่เหมือนกับจุติอื่นๆ ผู้ที่จะเข้าถึงได้จำต้องผ่านประสบการณ์ที่เกี่ยวกับชีวิตกับความตายและเข้าใจวัฏจักรชีวิตอย่างถ่องแท้ เมื่อนั้นจึงจะสามารถเข้าถึงจุติเวลาได้อย่างแท้จริง”

“ชีวิตและความตาย? วัฏจักรชีวิต?”