หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3767

หลังได้ยินดังนั้น เฉินผิงก็ตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่ จากนั้นเขาก็โบกมือแล้วสั่งว่า “เรารีบผ่านที่นี่ไปกันเถอะ และห้ามไม่ให้ใครแตะต้องศพทั้งนั้น!”

คำพูดของเฉินผิงทำให้เหล่าธิดาเทพรู้สึกกังวลและตึงเครียด กระนั้นทุกคนก็ทำตาม

ขณะที่เฉินผิงและพรรคพวกก้าวไปข้างหน้าอีกเล็กน้อย พื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

จากนั้น ที่ภูเขาถูกปกคลุมด้วยหิมะข้างหน้าซึ่งอยู่ไม่ไกล หมอกหิมะลอยฟุ้งขึ้นไปบนท้องฟ้า สัตว์อสูรห้าตัวกำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขาด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ!

สัตว์อสูรเหล่านี้เคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่าประทับใจ ด้านหลังพวกมันคือแนวหิมะยาวที่ดูเหมือนเมฆหมอกไม่มีผิด

“อสูรหมอกหิมะ! พวกมันคืออสูรหมอกหิมะจริงๆ พวกเราแย่แน่”

เมื่อเห็นอย่างนั้น สีหน้าของปิงลู่ก็เปลี่ยนไปมหันต์

ธิดาเทพคนอื่นๆ ก็หน้าซีดเช่นกัน และทันใดนั้นก็เสกดาบน้ำแข็งขึ้นในมือ

“ยังไปไม่ถึงแดนขั้วโลกเลยด้วยซ้ำ พวกเราก็ดันมาเจอกับสัตว์อสูรร้ายกาจแบบนี้ โชคร้ายสุดๆ!”

ในชั่วพริบตาสัตว์อสูรทั้งห้าก็มาถึงเฉินผิงและธิดาเทพแล้ว สัตว์อสูรเหล่านี้มีขนาดใหญ่จนดูราวกับเนินเขาลูกเล็ก ร่างกายของพวกมันปกคลุมไปด้วยหิมะหนาทึบ ทำให้สามารถหลบเลี่ยงการตรวจจับจากปราณสัมผัสได้

ไม่น่าแปลกใจที่เฉินผิงตรวจไม่พบสัญญาณชีวิตก่อนหน้านี้ และยังไม่พบศพเหล่านั้นด้วย

ศพถูกฝังลึกใต้หิมะหนา ทำให้ไม่มีทางหาเจอ

อสูรหมอกหิมะทั้งห้าปล่อยไอเย็นยะเยือกออกมา จมูกของพวกมันพ่นหมอกที่แข็งตัวอย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์อสูรเหล่านี้ยังถูกปกคลุมไปด้วยขนหนาซึ่งมีเกล็ดน้ำแข็งปกคลุมจนกลายเป็นเกราะ

ตัวหนึ่งที่เป็นจ่าฝูงกวาดสายตามองทุกคน มันร้องคำรามออกมาจากปากของมัน ราวกับว่ากำลังท้าสู้!

“คุณเฉิน เราจะทำยังไงดี?”

ปิงลู่ทำอะไรไม่ถูก

เฉินผิงในตอนนี้ขึ้นไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสามแล้ว และเพิ่งจะเข้าถึงจุติเวลาได้ ดังนั้นแม้จะต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปด เขาก็ยังคงเปี่ยมด้วยความมั่นใจ

อย่างเดียวที่เฉินผิงกังวลคือธิดาเทพสิบคนจะสามารถจัดการกับอสูรหมอกหิมะอีกสี่ตัวได้หรือไม่

เมื่อเห็นเฉินผิงลงมือ ปิงลู่ก็ชูดาบน้ำแข็งขึ้นและตะโกนออกมาดังๆ “ตั้งค่ายกล เราจะรวมพลังกันสังหารสัตว์อสูรทั้งสี่ อย่าให้คุณเฉินดูเบาเราได้!”

เหล่าธิดาเทพนับสิบชูดาบน้ำแข็งขึ้น และทันใดนั้นรัศมีสีขาวบริสุทธิ์ก็เริ่มไหลออกมาจากปลายดาบ รัศมีเหล่านั้นรวมตัวกันกลางอากาศ ก่อตัวเป็นกลุ่มก้อนพลังดาบอันเยือกเย็น

ทันใดนั้น เหล่าธิดาเทพก็เข้าปะทะกับอสูรหมอกหิมะทั้งสี่ตัว

หญิงสาวประสานงานกันอย่างลงตัว ดาบน้ำแข็งของพวกเธอกวัดแกว่งไปมาอย่างต่อเนื่อง พลังดาบที่อัดแน่นก็เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน

สัตว์อสูรทั้งสี่ถูกดาบหลายเล่มโจมตีอย่างพัลวัน อย่างไรก็ตาม เพราะมีเกราะป้องกันที่แข็งแกร่ง พวกมันจึงไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ธิดาเทพคนหนึ่งกัดฟันและพูด “ปิงลู่ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พลังของพวกเราคงหมดลงเสียก่อน!”