หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3768

ปิงลู่กัดฟัน แม้จะได้เปรียบด้านจำนวน แต่สัตว์อสูรสี่ตัวที่พวกเธอเผชิญก็ไม่อาจมองข้ามได้ ผิวหนังของพวกมันแข็งแกร่ง ร่างของพวกมันแทบจะแทงไม่เข้า และดูเหมือนว่าพละกำลังของพวกมันจะไม่มีที่สิ้นสุด

หากสถานการณ์เป็นแบบนี้ต่อไป ต่อให้ไม่ถูกสัตว์อสูรฆ่า พวกเธอก็คงจะตายด้วยความเหนื่อยล้าอย่างแน่นอน!

“ทุกคนเข้มแข็งเอาไว้! โอกาสเดียวที่จะชนะได้คือเราต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน ถ้าตอนนี้เราแตกขบวนจะไม่มีใครหนีรอดไปได้เมื่อเวลานั้นมาถึง แบบนั้นคงตายกันหมด!” ปิงลู่ตะโกนบอกคนอื่นๆ

ในความเป็นจริง ธิดาเทพเหล่านี้ตระหนักดีว่าหากพวกเธอลนลานจนถอยหนี คงไม่พ้นถูกอสูรหมอกหิมะเหล่านี้สังหาร

“เราจะทุ่มสุดกำลัง!”

“ได้เลย!”

ธิดาเทพร้องออกมาทีละคน ดวงตาของพวกเธอเป็นประกายสีแดงขณะที่รีดพลังออกมาจนถึงที่สุด

ดาบน้ำแข็งของพวกเธอแผ่คลื่นพลังดาบออกมา ซึ่งจากนั้นก็มาบรรจบกัน

ตูม! ตูม! ตูม!

เหล่าธิดาเทพปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุด การระเบิดของพลังดาบแต่ละครั้งโจมตีร่างของอสูรหมอกหิมะอย่างรุนแรง

อสูรหมอกหิมะคำราม ปล่อยลมหายใจน้ำแข็งออกจากปากอย่างต่อเนื่อง หลังจากนั้นร่างของธิดาเทพก็ค่อยๆ ปกคลุมไปด้วยเกล็ดน้ำแข็ง

โชคดีที่ธิดาเทพเหล่านี้ได้ฝึกวิชาเยือกแข็งเป็นหลัก พวกเธอจึงสามารถต้านการโจมตีจากเกล็ดน้ำแข็งของอสูรหมอกหิมะได้

หากพวกเธอฝึกวิชาอย่างอื่นคงกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม การโจมตีด้วยดาบแต่ละครั้งของพวกเธอแฝงปราณเย็น พวกเธอจึงไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากนักแม้จะโจมตีอสูรหมอกหิมะอย่างหนักหน่วงก็ตาม

กลายเป็นว่าทั้งสองฝ่ายมีความสามารถในการต้านความเย็นอยู่แล้ว

ขณะที่ปิงลู่และธิดาเทพห้ำหั่นกับสัตว์อสูรทั้งสี่อย่างดุเดือด คลื่นความร้อนระอุก็พัดเข้าปกคลุมพวกเธอกะทันหัน

“น้ำแข็งแพ้ไฟ! ใช้เพลิงปีศาจโจมตีพวกมัน!” เฉินผิงตะโกนบอกปิงลู่และธิดาเทพ

คลื่นความร้อนกลายเป็นก้อนเพลิงปีศาจที่เฉินผิงเรียกมา แม้ในขณะที่ต่อสู้กับสัตว์อสูรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปด เขาก็คอยจับตาดูปิงลู่และธิดาเทพไม่วางตา

ปิงลู่พยักหน้าแล้วตะโกนว่า “สาวๆ ตอนนี้ฝ่ายเรามีไฟแล้ว! ลงมือกันเลย!”

ธิดาเทพนับสิบคนปลดปล่อยพลังสูงสุดของพวกเธอออกมา

ต่อจากนั้น กระแสพลังวิญญาณสีขาวก็มารวมตัวกันที่ด้านบนของพวกเธอ มันไหลไปตามดาบน้ำแข็งสิบเล่ม

จากนั้นเพลิงปีศาจก็ถูกห่อหุ้มไว้ภายในพลังวิญญาณสีขาวนี้

ตูม!