หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3769

ปิงลู่และคนอื่นๆ ก็ได้แก่นอสูรของอสูรหมอกหิมะอีกสี่ตัวด้วยเช่นกัน

แก่นอสูรของสัตว์อสูรที่หายากแบบนี้ต้องมีค่ามากแน่ๆ!

“เอาล่ะ รีบเดินทางต่อกันเถอะ เราไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไป แต่ไม่ว่าจะยังไง ทางต่อจากนี้เราต้องระวังให้มาก!” เฉินผิงพูดกับธิดาเทพหลายคน

ท้ายที่สุดแล้ว ทางข้างหน้าไม่มีใครกรุยทางไว้ให้แล้ว ดังนั้นจึงไม่แน่ว่าอาจมีอันตรายบางอย่างรออยู่ข้างหน้า

ปิงลู่และคนอื่นๆ พยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นจึงเดินทางไปกับเฉินผิง

ไม่นานหลังจากที่เฉินผิงและธิดาเทพไป มู่เย่าและคนตระกูลมู่ก็มาถึงที่แห่งนั้น

เมื่อเห็นศพกระจัดกระจายไปทั่ว ศิษย์ตระกูลมู่ก็พากันขนลุกขนชัน

ศิษย์คนหนึ่งของตระกูลมู่พูดกับมู่เย่าว่า “ท่านลุงมู่เย่า พวกนี้ล้วนเป็นศพของศิษย์ตำหนักก่วงหาน พร้อมด้วยผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่ถูกหลอกให้มาที่นี่ เกรงว่าคงไม่มีใครรอดชีวิตเลยสักคนเดียว”

คิ้วของมู่เย่าขมวดเล็กน้อย สีหน้าของเขาดูจริงจัง

มีคนตายไปมากก่อนที่จะถึงแดนขั้วโลกด้วยซ้ำพวกเขาคงมาเจอกับบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัวหรือไม่ก็สัตว์อสูร

มันเกิดอะไรขึ้นถึงได้มีคนตายมากขนาดนี้?

“เดินทางต่อ ทุกคนระวังตัวด้วย” เขาสั่ง

มู่เย่าพาคนของเขาไปต่อ ไม่นานพวกเขาก็พบเข้ากับอสูรหมอกหิมะที่ตายไปแล้ว

“นี่มันอสูรหมอกหิมะ!”

เมื่อเห็นอสูรหมอกหิมะ คนตระกูลมู่ก็พากันร้องด้วยความตกใจ

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครพบเห็นสัตว์อสูรชนิดนี้มาหลายปี บางคนถึงกับอ้างว่าพวกมันสูญพันธุ์ไปแล้ว

“อสูรหมอกหิมะจำนวนมากถูกสังหาร และแก่นอสูรของพวกมันถูกเอาไป หรือจะเป็นฝีมือของเหล่าธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหาน?”

เฉินผิงยังคงเงียบแทนที่จะหมอบลงเพื่อตรวจสอบรอยเท้าอย่างใกล้ชิด มือของเขาลูบรอยเท้าเบาๆ ปราณสัมผัสอันล้ำลึกพุ่งไปในทิศทางที่รอยเท้าพาไปทันที

ที่ด้านหน้า ขณะที่หลานอิ๋งอิ๋งพยายามดิ้นรนไปต่อ จู่ๆ เธอก็ถูกห่อหุ้มด้วยปราณสัมผัส ทำเอาเธอรู้สึกเกร็งขึ้นมา

เธอได้รับบาดเจ็บ แทบเอาตัวไม่รอดจากอสูรหมอกหิมะ มาตอนนี้ยังถูกคนอื่นตามตัวเจออีก

หลานอิ๋งอิ๋งไม่แน่ใจว่าใครจับตาดูเธอ แต่มีอย่างหนึ่งที่รู้แน่นอน ถ้าเธอถูกจับตัวได้ ผลที่ตามมาคงเกินคาดเดา

เพราะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรหญิง หากเธอได้รับบาดเจ็บและถูกจับตัว ความอัปยศอดสูคือสิ่งเดียวที่รอเธออยู่!

หลานอิ๋งอิ๋งกัดฟันเดินไปข้างหน้า ฝืนตัวเองสุดแรง เธอตั้งความหวังไว้ว่าหากเธอสามารถไปถึงใจกลางแดนขั้วโลกก็อาจมีโอกาสรอดชีวิต

ท้ายที่สุดแล้ว แดนขั้วโลกนั้นเต็มไปด้วยอันตราย มีสัตว์อสูรทุกชนิดอาศัยอยู่ หลานอิ๋งอิ๋งขอเจอกับสัตว์อสูรเหล่านั้นมากกว่าเจอผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ

บ่อยครั้งที่มนุษย์น่ากลัวกว่าสัตว์อสูรเสียอีก!