ท้ายที่สุดทั้งตัวก็กระเด็นออกมาจากเวทีประลอง ตกลงมาบนพื้นอย่างรุนแรง มองเห็นซุนเย่าปังเปื้อนเลือดไปทั้งตัว ถึงแม้ว่ายังไม่ตาย แต่ก็คาดว่าพิการแล้วล่ะ!
คนของตระกูลซุนก็รีบไปตรงหน้า ประคองตัวซุนเย่าปังไป แต่ละคนมีใบหน้าที่โมโห แต่กฎของสมาพันธ์ ต้องรับผิดชอบการเป็นการตายบนเวทีประลองด้วยตัวเอง ถึงแม้ว่าทำให้ตายแล้ว ตระกูลซุนของพวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้!
“เจี่ยงเจิ้งจง คุณชนะไปแล้ว แล้วทำไมยังต้องสังหารอย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้อีกล่ะ”
อู่ลิ่วอีขมวดคิ้ว และถามอย่างไม่พอใจ
“ผู้คล้อยตามฉันจะราบรื่น ผู้ฝ่าฝืนฉันจะเสียหาย วันนี้ใครจะหยุดฉันจากการเป็นผู้นำสมาพันธ์ คนนั้นก็ต้องตาย พวกแกยังมีใครกล้าขึ้นมาบนเวทีประลองไหมล่ะ”
เจี่ยงเจิ้งจงกวาดสายตามองไปที่ผู้คนด้วยใบหน้าที่ดุร้าย และพูดจาอย่างกำเริบเสิบสาน
ทันใดนั้น ด้านล่างเวทีประลองเงียบกริบ ความแข็งแกร่งที่เจี่ยงเจิ้งจงแสดงออกมา พวกเขายังจะมีใครกล้าขึ้นเวทีประลองอีก
คนของตระกูลเจี่ยงต่างก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง เจี่ยงเจิ้งจงกลายเป็นผู้นำสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ งั้นตระกูลเจี่ยงของพวกเขาในเสิ่งเฉิง ก็จะกลายเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ไม่มีใครทัดเทียมได้!
“โธ่...”
อู่ลิ่วอีส่ายหน้า ถอยกลับไปนั่งที่ของตน!
เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจี่ยงเจิ้งจง ทำได้เพียงมองเจี่ยงเจิ้งจงกำเริบเสิบสานอยู่บนเวทีประลองเท่านั้น!
“เจี่ยงเจิ้งจง อย่าเพิ่งกำเริบเสิบสานไปก่อนเลย...”
ชื่อเฟิ่งกระโดดออกไปครั้งหนึ่ง ราวกับนกนางแอ่นตัวหนึ่งลงมาบนเวทีประลองอย่างบางเบา!
“ชื่อเฟิ่ง แม้ว่าเธอไม่ขึ้นเวทีประลอง ฉันก็จะฆ่าเธอ เธอต่อต้านกับฉันไปทุกที่ วันนี้ฉันจะจบชีวิตเธอซะ!”
เจี่ยงเจิ้งจงพูดจบ พลังบนร่างกายก็พุ่งมาที่ชื่อเฟิ่งทันที!
“เหอะ!” ชื่อเฟิ่งทำเสียงเหอะอย่างเย็นชา ร่างเล็กกะทัดรัดระเบิดพลังที่น่ากลัวออกมาทันที และต่อสู้ตีเสมอกับเจี่ยงเจิ้งจง!
“สมน้ำสมเนื้อกัน...”
เฉินผิงมองดูทั้งสองคนบนเวทีประลอง และพูดอย่างสบายๆ !
“คุณเฉิน ถ้างั้น...งั้นชื่อเฟิ่งจะเป็นอันตรายไหม” หลินเทียนหู่ได้ยินเฉินผิงพูดว่าสมน้ำสมเนื้อกัน ก็รู้สึกเครียดขึ้นมาทันที!
เฉินผิงเหลือบมองหลินเทียนหู่ ยิ้มเบาๆ และกล่าวว่า “ถึงแม้ว่าชื่อเฟิ่งจะพ่ายแพ้ แต่ก็ไม่มีทางที่จะเป็นอันตรายถึงชีวิต ไม่ต้องห่วงนะ!”
หลินเทียนหู่หน้าแดงเล็กน้อย จากนั้นก็มองบนเวทีประลองอย่างตื่นเต้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...