หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3779

สิ่งที่เกิดกะทันหันทำให้ทุกคนตกตะลึงอย่างมาก

ใบหน้าของปิงลู่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ดวงตาของหลานอิ๋งอิ๋งเบิกกว้าง เธอไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเธอ

เฉินผิงรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และในทันใดนั้น เขาก็ใช้ท่าเท้าประกายไฟพุ่งกลับมาอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม มันสายเกินไป เขาไม่สามารถช่วยชีวิตธิดาเทพทั้งสองได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือเฝ้ามองด้วยดวงตาเบิกกว้าง ขณะที่สองคนนั้นสิ้นใจและตกลงไปในรอยแยก

ความโกรธลุกโชนในดวงตาของเขา

“ปิงลู่ เกิดอะไรขึ้น? ผมต้องการคำอธิบาย”

เฉินผิงกัดฟัน น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นน่าสะพรึงกลัว

ร่างกายของปิงลู่สั่นเล็กน้อยเมื่อความกลัวและความโศกเศร้าไหลผ่านเธอ

ธิดาเทพสองคนตายเนื่องจากคำสั่งที่ไม่รอบคอบของเธอ

ทุกคนตระหนักดีว่าแดนขั้วโลกนั้นเต็มไปด้วยอันตราย และพวกเขาอาจตายได้ทุกเมื่อ

ปิงลู่รู้สึกผิดมากที่ต้องเสียสองคนนั้นไปเพราะคำสั่งที่โง่เขลาของเธอเอง

“ฉัน... ฉันอยากให้พวกเธอไปเก็บศิลาขั้วโลกจากฝั่งตรงข้าม เราจะได้ไม่ต้องอ้อม ฉันไม่รู้...”

ปิงลู่ไม่อาจพูดต่อได้และหลั่งน้ำตาด้วยความเสียใจ

“ไม่ได้ยินที่ผมเพิ่งพูดไปหรือไง? บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าข้ามรอยแยก?” เฉินผิงตะโกน

ปิงลู่ร้องไห้ไม่หยุดด้วยความรู้สึกผิด

หลานอิ๋งอิ๋งก้าวไปข้างหน้า “คุณจะตะโกนทำไม? เราแค่อยากจะได้ศิลาขั้วโลกเร็วที่สุด ใครจะไปรู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น? เราก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นเช่นกัน ฉันสั่งให้ปิงลู่ทำเอง มันเป็นความผิดของฉันคนเดียว คุณตะโกนใส่ฉันสิ”

เฉินผิงมองดูหลานอิ๋งอิ๋ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ปิงลู่จะไม่ขัดคำสั่งของฉันแน่นอน ดูจะเป็นหลานอิ๋งอิ๋งจริงๆ ที่สร้างเรื่องวุ่นวายขึ้นมา

ความโง่เขลาเช่นนี้อาจฆ่าคนได้มากมาย

ในความเป็นจริง หลานอิ๋งอิ๋งไม่ใช่คนชั่วร้าย และเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายเพื่อนของเธอด้วย เธอแค่ไม่คิดหน้าคิดหลัง

ถ้าหลานอิ๋งอิ๋งชั่วร้าย เธอคงไม่เตือนเฉินผิงว่าเสินจี้จื่อเป็นพวกต้มตุ๋นตอนที่พวกเขาอยู่ในเมืองหนานจิง

บางครั้งผู้หญิงโง่เง่าก็ทำคนตายได้จริงๆ โดยเฉพาะคนที่มั่นใจในตัวเองเกินไป

หลังจากที่เฉินผิงจัดการความรู้สึกของตัวเองแล้ว เขาก็ตัดสินใจตามหาหลานอิ๋งอิ๋ง แต่ไม่พบเธอเลย

ในขณะนั้น อย่างเดียวที่เฉินผิงทำได้คือหวังว่าหลานอิ๋งอิ๋งจะไม่พบกับอันตรายใดๆ

ถึงยังไงเธอก็เป็นคนของตำหนักก่วงหาน

เฉินผิงและพรรคพวกก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง แม้ว่าพวกเขาจะเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรตลอดทาง แต่เฉินผิงก็จัดการด้วยตัวเอง ไม่ยอมให้ปิงลู่และคนอื่นเข้าช่วย เพื่อให้แน่ใจว่าปิงลู่และธิดาเทพคนอื่นจะยังมีเรี่ยวแรงเหลือ

เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาพบกับสัตว์อสูรที่อ่อนแอกว่า สัตว์อสูรเหล่านั้นจะกลัวอสูรหมีหิมะที่เฉินผิงขี่อยู่จนหนีไป

เฉินผิงไม่ได้ไล่ตาม ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่ได้มาเพื่อสังหารสัตว์อสูรเพราะหวังแก่นอสูรของพวกมัน