หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3784

ไห่ต้าฟู่ได้ยินมาว่าสุสานอมตะนั้นอยู่ในแดนขั้วโลกและมีสมบัติมากมาย เป็นสิ่งที่ดึงดูดห้าสำนักใหญ่ให้มาที่นี่

เพราะสมบัติที่เย้ายวนใจและความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของตัวเขา ทำให้เจ้าสำนักหลัวไม่มีอะไรต้องกลัว เขาจึงตัดสินใจเดินทาง

"เจ้าสำนักหลัว ผมจะหลอกคุณได้ยังไง? เราระดมคนมากมายและเดินทางมาไกลขนาดนี้ ถ้าผมโกหก ผมจะอยู่ในห้าสำนักใหญ่ต่อไปได้ยังไง? ได้ยินมาว่าเมื่อไม่นานมานี้พวกสำนักในแถบนี้ได้เดินทางมายังแดนขั้วโลกแล้ว เราคงเป็นกลุ่มสุดท้ายที่มาถึง อย่างไรก็ตาม แดนขั้วโลกนั้นกว้างใหญ่ การค้นหาตำแหน่งที่แน่นอนของสุสานอมตะคงไม่ใช่เรื่องง่าย” ไห่ต้าฟู่รีบกล่าว

“เราจะเร่งเดินทางต่อ และพยายามเลี่ยงความขัดแย้งกับคนของสำนักและตระกูลอื่นๆ นอกจากนี้จงอย่าได้เผชิญหน้ากับผู้ใช้วิชามารเป็นอันขาด ที่นี่คือแดนใต้ซึ่งมีผู้ใช้วิชามารอยู่มากมาย” เจ้าสำนักหลัวแนะนำฝูงชน

ทุกคนพยักหน้า พวกเขามาที่นี่เพื่อตามหาสมบัติ ไม่ได้มาฆ่าคน

ตราบใดที่ไม่มีความขัดแย้งด้านผลประโยชน์ ก็ไม่จำเป็นต้องมีการต่อสู้กัน

เจ้าสำนักหลัวนำหน้าไปก่อนเพื่อเปิดทาง ในขณะที่ไห่ต้าฟู่ตามไปด้านหลัง เขาสบตากับเจ้าสำนักเยว่และเจ้าสำนักหยาง ผู้นำของสำนักเทียนเยว่และสำนักเทียนหยางตามลำดับ

เขาเห็นว่าเจ้าสำนักเฉิน ผู้นำของสำนักเทียนเฉินก้มหน้าลงเล็กน้อยราวกับว่าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ดูเหมือนว่าเจ้าสำนักเฉินจะหวาดกลัวพวกเขา

ไห่ต้าฟู่ล่อเจ้าสำนักหลัวมาที่นี่ ไม่ใช่เพื่อสมบัติ แต่เป็นเพราะพวกเขาวางแผนที่จะฆ่าเจ้าสำนักหลัว

การที่เจ้าสำนักหลัวเพิ่มระดับพลังจนถึงขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าทำให้พวกเขารู้สึกว่าต้องรีบลงมือ

เดิมทีความขัดแย้งของพวกเขากับเจ้าสำนักหลัวเกิดขึ้นเพราะเฉินผิง

แต่ตอนนี้เจ้าสำนักหลัวขึ้นเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าแล้ว หากเขาสามารถโค่นทุกคนและขับไล่พวกเขาออกจากห้าสำนักใหญ่ พวกเขาก็คงหมดทางสู้

ดังนั้นไห่ต้าฟู่จึงพยายามหาข้อได้เปรียบด้วยการหลอกเจ้าสำนักหลัวมาที่แดนขั้วโลก ที่แห่งนี้อยู่ห่างไกลจากฐานบัญชาการของห้าสำนักใหญ่และปลอดผู้คน

นี่เป็นโอกาสอันดีที่จะลงมือจัดการเจ้าสำนักหลัว

เจ้าสำนักเฉินแห่งสำนักเทียนเฉินซึ่งอยู่ฝ่ายเจ้าสำนักหลัวเลือกที่จะนิ่งเงียบในตอนนี้

เหตุผลที่พวกเขาเดินทางเข้ามาในแดนขั้วโลกโดยที่ยังไม่ทำอะไรเจ้าสำนักหลัว ก็เพราะพวกเขาก็เหมือนกับไห่ต้าฟู่ที่ตามหาสมบัติในสุสานอมตะเช่นกัน

การตกลงไปในรอยแยกนำไปสู่ความตาย และการถูกดูดเข้าสู่มิติโกลาหลนั้นไร้ซึ่งทางรอด

เมื่ออยู่ภายใต้เงาแห่งความตายตลอดเวลา ทุกคนต้องต่อสู้กับความกดดันอันใหญ่หลวงภายใน

เฉินผิงพาธิดาเทพออกจากมิติโกลาหลและรอยแยกพร้อมหาที่หลบภัยในถ้ำเพื่อพักผ่อน ซึ่งเป็นสถานที่ที่สบายขึ้นกว่าเดิมมาก

"คุณเฉิน คุณเดินนำทางอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย คุณคงหมดแรงแล้ว ทำไมไม่ไปพักผ่อนล่ะ? ฉันจะให้คนของเราคอยเฝ้าดูรอบๆ” ปิงลู่แนะนำ

เฉินผิงเหน็ดเหนื่อยมากในช่วงสองวันที่ผ่านมา

“พวกคุณพักเถอะ ผมกลัวว่าถ้ามีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น พวกคุณจะรับมือไม่ไหว” เฉินผิงกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ปิงลู่ก็ข่มใจไม่พูดอะไรอีก แท้จริงแล้วความสามารถและประสบการณ์ของพวกเธอยังไม่เพียงพอเมื่อต้องเผชิญสถานการณ์ไม่คาดฝัน พวกเธอคงไม่สามารถจัดการได้