มิน่าล่ะจู่ๆ เขาก็ถามเรื่องห้าสำนักใหญ่ ที่แท้คนของห้าสำนักใหญ่อยู่แถวนี้
เจ้าสำนักหลัวส่งสายตาแฝงเจตจำนงสังหารใส่ฉีเป่ยเจี๋ย และค่อยๆ เดินไปหาเขา
ฉีเป่ยเจี๋ยทำหน้าบึ้งตึง
“แกกล้าฆ่าศิษย์ของห้าสำนักใหญ่ เราจะชำระแค้นแน่นอน”
หลังจากเจ้าสำนักหลัวพูดจบ เขาก็ตะโกนใส่ศิษย์หลายร้อยคนของห้าสำนักใหญ่ “แต่ละคนจงโจมตีเขาด้วยดาบของตัวเองหนึ่งครั้ง แด่พี่น้องที่ล้มตายของเรา…”
“รับทราบ...”
ศิษย์นับร้อยคนของห้าสำนักใหญ่ต่างระอุด้วยความแค้น
ฉีเป่ยเจี๋ยตกใจแทบสิ้นสติ จริงอยู่ที่ขอร้องขอความตาย แต่เขาไม่ได้พูดว่าอยากให้คนเป็นร้อยแทงเขาจนกว่าจะตาย
เขารู้สึกหวาดกลัว แต่ก็พบว่าไม่มีทางทำอะไรได้เลย
เขารู้ว่าถ้าขัดขืนคงจะทำให้ตายอย่างน่าสยดสยองยิ่งกว่าเดิม
ศิษย์จากหนึ่งในห้าสำนักใหญ่เดินเข้ามาและโจมตีฉีเป่ยเจี๋ย
พวกเขาก้าวไปข้างหน้าทีละคน จนกระทั่งฉีเป่ยเจี๋ยบอบช้ำแผลทั่วตัว
ฉีเป่ยเจี๋ยตายแล้ว แต่ไม่ใช่เฉินผิงที่ฆ่าเขา เขาถูกล่อลวงให้มาพบกับความตาย
เจ้าสำนักหลัวก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “สหาย ฉันขอโทษจากใจจริงที่เคยเข้าใจคุณผิดไป…”
เฉินผิงไม่ตอบ เขาเพียงเหลือบมองไห่ต้าฟู่และคนอื่นๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
เขาอยากจะกำจัดพวกมันให้หมดเสียเดี๋ยวนี้
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาคงสู้ห้าสำนักใหญ่ไม่ไหว ถ้าคนเหล่านี้ร่วมมือกันเขาก็ไม่มั่นใจว่าจะชนะ
ยิ่งไปกว่านั้น เขามาเพื่อตามหาศิลาขั้วโลก ดังนั้นความแค้นเอาไว้ก่อน
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงมักจะหาทางแก้แค้นอยู่เสมอ หากเขาพบโอกาสเหมาะๆ เขาก็ไม่ลังเลที่จะจู่โจม
"ไปกันเถอะ..."
เฉินผิงหันหลังและเดินจากไป พร้อมกับหลานอิ๋งอิ๋งที่ตามหลังเขาไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...