“สหาย ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณ และเพื่อเสนอการเป็นพันธมิตรด้วย ดูเหมือนว่าคุณจะอยู่ในแดนขั้วโลกนานกว่าเรา คุณจึงน่าจะคุ้นเคยกับสถานที่นี้มากกว่า” เจ้าสำนักหลัวพูดกับเฉินผิงด้วยท่าทางนอบน้อม
“จะร่วมมือกับผมงั้นเหรอ?” เฉินผิงชะงักไป ไม่คิดว่าเจ้าสำนักหลัวจะมาไม้นี้!
เฉินผิงมองผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเจ้าสำนักหลัวโดยเฉพาะไห่ต้าฟู่ และเลือกที่จะไม่โต้ตอบ
คนพวกนั้นมีความแค้นกับเขา ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะร่วมมือด้วย!
เมื่อได้ยินว่าเจ้าสำนักหลัววางแผนที่จะเป็นพันธมิตรเฉินผิง ไห่ต้าฟู่และคนอื่นๆ ก็ผงะเล็กน้อย!
หลังจากสบตากัน พวกเขาก็พร้อมที่จะจัดการเจ้าสำนักหลัวและเฉินผิงทุกเมื่อ
"คุณเฉิน มีอะไรหรือ?”
ทันใดนั้น ปิงลู่พร้อมด้วยเหล่าธิดาเทพก็ปรากฏตัวขึ้น
เมื่อเห็นการปรากฏตัวกะทันหันของธิดาเทพ ไห่ต้าฟู่และคนอื่นๆ ก็ตื่นตัวทันที พวกที่วางแผนไว้ในตอนแรกต่างพากันชะงัก!
เจ้าสำนักหลัวจ้องมองปิงลู่และคนอื่นๆ จึงได้รู้ว่าทุกคนครอบครองพลังของผู้ทุกข์ยากระดับหก เขาตกตะลึงที่ไม่มีใครอ่อนแอเลยแม้แต่คนเดียว!
แม้ว่าห้าสำนักใหญ่จะมีความแข็งแกร่งไม่น้อย แต่ความสามารถของศิษย์แต่ละคนก็ไม่ได้สูงมากนัก
นอกจากนี้ ระดับฝีมือของพวกเขายังห่างชั้น ในบรรดาศิษย์หลายร้อยคนของห้าสำนักใหญ่ ระดับบำเพ็ญเพียรสูงสุดที่มีนั้นเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหกเท่านั้น และมีเพียงไม่กี่คนที่อยู่ในขั้นนั้น
ท่ามกลางความประหลาดใจของพวกห้าสำนักใหญ่ ผู้หญิงกว่าสิบคนซึ่งแต่ละคนมีพลังเทียบเท่ากับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหกก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเฉินผิง!
เมื่อสังเกตเห็นชุดที่เหมือนกันของพวกเธอก็เป็นอันชัดเจนว่ามาจากสำนักเดียวกัน
หากพลังของสำนักใดสำนักหนึ่งน่าเกรงขาม พลังของคนในสำนักย่อมน่าหวาดหวั่นไม่แพ้กัน!
เป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อเผชิญหน้ากับปิงลู่และธิดาเทพ ไห่ต้าฟู่และลูกน้องของเขาจึงล้มเลิกแผนการสร้างความขัดแย้งในทันที!
“เพื่อนเก่าของผมอยากร่วมมือกับเรา” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย
"ร่วมมือ?" ใบหน้าของปิงลู่ดูระแวง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...