เฉินผิงพลิกดูศิลาห้าสีอยู่หลายชั่วโมง แต่เขาก็ยังหาจุดเด่นของมันไม่เจอ
ในเมื่อเป็นของที่สืบทอดกันมาภายในห้าสำนักใหญ่ มันก็ไม่น่าจะเป็นก้อนหินไร้ประโยชน์
แต่ถึงอย่างนั้น เฉินผิงก็ไม่รู้แน่ชัดว่าหินก้อนนี้เอาไว้ทำอะไร
“คุณเฉิน กำลังดูอะไรอยู่?”
หลานอิ๋งอิ๋งเดินเข้ามานั่งข้างเฉินผิง
เฉินผิงเหลือบมองหลานอิ๋งอิ๋ง แต่ยังคงนิ่งเงียบ เขายังคงสงวนท่าทีอยู่บ้างเพราะเขาไม่ชอบเธอ
เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง หลานอิ๋งอิ๋งก็เริ่มพูดว่า “คุณเฉิน ฉันขอโทษจริงๆ เพราะความไม่รู้และความเอาแต่ใจของฉันเมื่อหลายวันก่อนทำให้ต้องเสียธิดาเทพไป ขอบคุณที่ช่วยฉัน ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันมองคุณผิดไป”
หลานอิ๋งอิ๋งขอโทษจากใจจริง เธอตระหนักแล้วว่าเฉินผิงไม่ใช่คนธรรมดา
ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินผิง ยังไม่ต้องพูดถึงเธอ แม้แต่ธิดาเทพเหล่านี้ก็อาจจะไม่พบศิลาขั้วโลก หนำซ้ำคงไม่รอดชีวิตมาจนถึงตอนนี้
“เรื่องในอดีตน่ะช่างมันเถอะ!”
เมื่อได้ยินคำขอโทษอย่างจริงใจของหลานอิ๋งอิ๋ง เฉินผิงก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรอีก
ท้ายที่สุดแล้ว หลานอิ๋งอิ๋งคนนี้ไม่ได้เลวร้ายอะไร
หลานอิ๋งอิ๋งมองศิลาห้าสีในมือของเฉินผิงแล้วถามว่า “คุณเฉิน ฉันเห็นว่าคุณตรวจสอบหินก้อนนั้นมาพักหนึ่งแล้ว หินนั่นมีอะไรพิเศษหรือ?”
“มันอุ่นตลอดเวลา ผมอยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน แต่ก็ไม่พบอะไรเลย!” เฉินผิงพูดและยื่นศิลาห้าสีให้หลานอิ๋งอิ๋ง
หลานอิ๋งอิ๋งรับศิลาห้าสีแล้วตะโกนทันที “ร้อนมาก...”
หลานอิ๋งอิ๋งโยนศิลาห้าสีลงบนพื้น
พื้นถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำแข็งหนาทึบ แต่เมื่อศิลาห้าสีตกลงมา แม้แต่หิมะที่สะสมกันก็ติดไฟอย่างน่าประหลาด
เมื่อเห็นภาพน่าฉงน เฉินผิงก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจขณะหยิบศิลาห้าสีขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “ไม่เห็นร้อนเลย...”
เฉินผิงงุนงง สงสัยว่าทำไมหลานอิ๋งอิ๋งถึงบอกว่าศิลาห้าสีร้อนจัด
เฉินผิงสับสนไปหมด นี่มันอะไรกัน? ย้อนกลับไปตอนที่เจ้าสำนักหลัวมอบให้ฉัน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้บอกว่ามันร้อนจัด เขายื่นให้ฉันเองกับมือ!
เฉินผิงจ้องมองศิลาห้าสีในมือของเขาและมองรอยไหม้เกรียมบนพื้น พื้นปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะแต่ก็ยังลุกไหม้ได้ แปลกจริงๆ
ในขณะนั้นเฉินผิงชะงักไป เขาเผาศิลาห้าสีจนเป็นสีดำ ตอนนี้ฉันควรทำยังไงดี?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...