หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3810

แม้ว่าผู้อาวุโสใหญ่จะรู้ว่าเขาไม่ใช่คู่มือของเฉินผิง แต่เขาก็ยังโจมตีอีกฝ่ายพร้อมด้วยคำรามด้วยความโกรธ

เจตจำนงสังหารมหาศาลกวาดไปทั่ว โหมกระหน่ำราวกับคลื่นลูกใหญ่

“กล้าลงมือกับผมงั้นหรือ...”

เฉินผิงเผยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม รัศมีปีศาจในร่างของเขากระจายไปทั่ว

เมื่อเจตจำนงสังหารปะทะรัศมีปีศาจ มันก็ช้าลงอย่างมากราวกับน้ำที่แข็งตัว ไม่โหมกระหน่ำราวคลื่นยักษ์อีก

ผู้อาวุโสใหญ่หยุดกะทันหัน รัศมีทั้งหมดของเขาหยุดนิ่งอย่างไม่น่าเชื่อ การเคลื่อนไหวของเขาก็เริ่มช้าลงอย่างเห็นได้ชัด

ตูม!

ทันใดนั้นไฟอันรุนแรงก็ลุกไหม้และกลืนกินผู้อาวุโสใหญ่

เจตจำนงสังหารที่อยู่โดยรอบสลายไปอย่างรวดเร็ว และผู้อาวุโสใหญ่ก็ส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน

ขณะที่เจ้าสำนักหลัวมองดูจากอีกด้าน เขาไม่มีความรู้สึกอื่นใดนอกจากตกตะลึง

เพียงพริบตาเดียว ผู้อาวุโสใหญ่ก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

เขาสมควรตาย หากเขาขอโทษอย่างจริงใจและร้องขอความเมตตา บางทีเฉินผิงอาจไว้ชีวิตเพราะเห็นแก่หยินมัว

แต่ผู้อาวุโสใหญ่กลับกล้าทำร้ายเฉินผิง และคิดว่าอีกฝ่ายไร้ฝีมือเพียงเพราะไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งออกมา

ดังนั้น ไม่มีทางที่เฉินผิงจะยอมให้คนแบบนั้นมีชีวิตอยู่ได้

หลังจากที่ผู้อาวุโสใหญ่ถูกสังหาร เฉินผิงก็เริ่มดูดกลืนเจตจำนงสังหารที่อยู่รอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว

สำหรับเฉินผิง นี่ถือเป็นแหล่งพลังชั้นยอด

จิตตวิสุทธิของเขาสามารถกลั่นได้ทุกสิ่งแม้กระทั่งเจตจำนงสังหาร ซึ่งช่วยเพิ่มพลังของเขาอย่างมาก

ในขณะเดียวกัน เจ้าสำนักหลัวก็นั่งรออยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ

ในขณะที่เจตจำนงสังหารลดน้อยลง ความมืดที่ปกคลุมรอยแยกก็จางหายไป นอกจากนี้อุณหภูมิก็เริ่มสูงขึ้นด้วย

สุดท้ายเจ้าสำนักหลัวก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบกับคลื่นความร้อนจัด ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ

เขาเป็นถึงผู้ทุกข์ยากระดับเก้า ไม่ว่าความร้อนหรือความเย็นจะรุนแรงเพียงใด พลังวิญญาณของเขาจะช่วยปกป้องจนไม่รู้สึกหนาวร้อน

อย่างไรก็ตาม ความร้อนจัดนี้ทำให้เขาทนไม่ไหว

ลาวายังคงปะทุอย่างต่อเนื่อง ทำให้อัคคีแก่นพิภพพุ่งเข้าหาเฉินผิงและเจ้าสำนักหลัว

ไม่ว่าทั้งสองจะเร็วแค่ไหน พวกเขาก็ยังช้ากว่าความเร็วของลาวาที่ปะทุ

เป็นเพราะพวกเขาเหาะขึ้นไป ไม่ได้เคลื่อนที่บนพื้นราบ เนื่องจากสนามพลังแม่เหล็ก พวกเขาจึงเหาะได้ไม่ถนัดและช้าลงอย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อเห็นลาวาหลอมละลายและเปลวไฟรุนแรงกำลังจะกลืนกินทั้งสองคน เฉินผิงทำได้เพียงรวบรวมพลังผลักเจ้าสำนักหลัวออกไปและพูดว่า “เจ้าสำนักหลัว คุณไปก่อนเลย ไม่ต้องห่วงผม...”

เฉินผิงครอบครองจุติไฟ ซึ่งทำให้เขาต้านทานอัคคีแก่นพิภพได้ในระดับหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม เจ้าสำนักหลัวไม่ใช่อย่างนั้น หากเขาถูกลาวากลืนกินก็คงไหม้ตายในพริบตา!

“คุณเฉิน...” เจ้าสำนักหลัวตะโกน แต่เฉินผิงผลักจนร่างของเขาพุ่งเข้าหารอยแยกในทันใด

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ถูกลาวาห่อหุ้มตัว และต่อมาก็ตกลงสู่เบื้องล่างร้อนระอุ

ขณะที่เฉินผิงใช้ร่างเกราะทองคำ เขายังคงรู้สึกถึงคลื่นความร้อนมหาศาลที่โจมตีเขาจากทุกทิศทางอย่างไม่ลดละ

มองไปทางไหนเขาก็เห็นแต่ทะเลสีแดงเข้ม

เฉินผิงรู้ว่าเขาตกลงมาในทะเลลาวา และตระหนักว่าคงไม่ง่ายที่จะหนีไปได้