หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3815

แม้เฉินผิงจะรู้ว่าทุ่งน้ำแข็งของแดนเหนืออยู่ตรงหน้านี่เอง แต่เขากลับขยับตัวไม่ได้เลย

ร่างกายของเขาดูเหมือนจะแข็งอยู่กับที่

พื้นในมิติโกลาหลเริ่มบิดเบี้ยว กระแสของเวลาและมิติที่ปั่นป่วนนั้นราวกับใบมีดคมกริบที่แทงเฉินผิงไม่หยุด

เกิดเป็นรอยแผลบนร่างของเฉินผิงนับไม่ถ้วน

มังกรทองที่ลอยรอบร่างของเขาก็ค่อยๆ หายไปเช่นกัน

เฉินผิงรู้สึกว่าเริ่มมองเห็นภูเขาสูงตระหง่านชัดเจนมากขึ้น

บนยอดเขาสูงนั้น มีกองศิลาขั้วโลกที่เปล่งประกายแวววาว

“เหมืองศิลาขั้วโลก?”

เฉินผิงไม่คาดคิดว่าจะพบกับเหมืองศิลาขั้วโลกในมิติโกลาหล

อย่างไรก็ตาม เหมืองศิลาขั้วโลกนั้นไม่ได้อยู่ในมิติโกลาหล แค่อยู่ติดกันในระยะใกล้

“มันจบแล้ว คราวนี้คงจบลงแล้วจริงๆ...”

เฉินผิงถอนหายใจ

การพบเหมืองศิลาขั้วโลกในตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย!

ฉันกำลังจะตาย!

ในขณะนั้น เฉินผิงสัมผัสได้ถึงสายลมแห่งความตายอันหนาวเหน็บ

ครั้งนี้เขาอยู่ในจุดที่ใกล้กับความตายมากที่สุด

“ความตายอาจเป็นการปลดปล่อย แต่ฉันทนไม่ได้ที่จะต้องลาจากผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างฉัน…”

เฉินผิงเริ่มดิ่งลงไปในความทรงจำของเขา

มันเหมือนกับดูหนังเรื่องหนึ่ง เพราะทุกช่วงเวลาตั้งแต่ตอนที่เขาเข้าคุกจนถึงตอนที่ถูกปล่อยตัวฉายอยู่ในหัวของเขา

ในขณะนั้นเอง จ้าวมารสีชาดที่อยู่ในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงก็เริ่มตื่นตระหนก

หากเฉินผิงตายอยู่ที่นี่ เขาก็จะตายด้วยเช่นกัน

“อย่ายอมแพ้ อดทนเอาไว้ เจ้าจะตายไม่ได้ ถ้าเจ้าตายข้าจะทำยังไง?” จ้าวมารสีชาดตะโกน

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนเฉินผิงจะไม่ได้ยินเลย เขาแทบไม่เหลือพลังใจที่จะสู้ต่อ

ในขณะเดียวกัน ภายในคฤหาสน์ที่ตั้งอยู่ในภูเขาอันเต็มไปด้วยป่าไม้ จู่ๆ คุณชี่ก็ขมวดคิ้ว