หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3817

เมื่อเฉินผิงพาปิงลู่และคนอื่นๆ ไปยังภูเขาขั้วโลก ผู้อาวุโสมู่พร้อมกับคนตระกูลมู่ก็เดินทางไปยังยอดเขานั้นเช่นกัน

พวกเขาไม่ได้จะไปฆ่าเหล่าฆ่าธิดาเทพ แต่ไปเพื่อครอบครองเหมืองศิลาขั้วโลก

เมื่อพลังโกลาหลหายไป ภูเขาทั้งลูกก็เผยออกมา พวกเขาต้องรีบไปโดยเร็วที่สุด

การปรากฏตัวกะทันหันของภูเขาควบคู่ไปกับรัศมีที่ล้อมรอบ ทำให้เกิดความตื่นเต้นในหมู่ผู้คนจำนวนมากที่เข้ามาผจญภัยในแดนขั้วโลก และนำพาพวกเขาไปที่ภูเขาด้วยความกระตือรือร้น

ช่วงหลายวันมานี้พวกเขาไม่พบที่ตั้งของสุสานอมตะ ดังนั้นเมื่อจู่ๆ มีภูเขาปรากฏขึ้น พวกเขาจึงต้องไปตรวจสอบ

บางทีเขาลูกนั้นอาจซ่อนสุสานอมตะเอาไว้

ทันใดนั้นทุกคนก็รีบไปที่ภูเขา

เฉินผิงและกลุ่มของเขาอยู่ใกล้กับมิติโกลาหลมากที่สุด พวกเขาจึงเดินทางด้วยความระมัดระวังยิ่งยวด

มิติโกลาหลเต็มไปด้วยกระแสพลังปั่นป่วนและแรงดึงดูดอันทรงพลัง พวกเขาจำเป็นต้องค่อยเป็นค่อยไปด้วยความกลัวว่าจะถูกดูดเข้าไป

เฉินผิงรู้ดีว่าหากเขาถูกดึงกลับเข้าสู่มิติโกลาหลคงไม่มีใครช่วยเขาได้

เป็นไปไม่ได้ที่คุณชี่จะอยู่ในทุกที่และทุกเวลา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงดีใจที่ได้รู้ว่าคุณชี่ยังมีชีวิตอยู่

เฉินผิงเดินอยู่ที่ด้านในสุด เนตรส่องนภาของเขาทำงาน ทำให้ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขากลายเป็นม่านสีเทา

เนตรส่องนภาช่วยให้เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้ชัดเจน รวมถึงภาพภายในมิติโกลาหล

ไม่ว่ามิติเวลาจะบิดเบี้ยวแค่ไหน เขาก็ยังมองเห็นได้

ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ภูเขาขั้วโลกมากขึ้น จู่ๆ เฉินผิงก็สัมผัสได้ถึงรัศมีประหลาด

มันมีจำนวนมากและขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้เฉินผิงตัวสั่น

เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง ปิงลู่ก็ถามอย่างระมัดระวัง “คุณเฉิน เจอบางอย่างเข้างั้นหรือ?”

เฉินผิงยังคงเงียบ เนตรส่องนภาของเขากระพริบรัวๆ

ในไม่ช้าเขาก็ค้นพบว่าภายในมิติโกลาหลมีจุดสีดำขนาดเล็กนับไม่ถ้วนกำลังเข้ามาใกล้จากระยะไกล

มันเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ และเคลื่อนผ่านมิติโกลาหลโดยไม่มีอะไรหยุดยั้ง