หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3818

หลังจากพยายามหลายครั้ง เฉินผิงพร้อมด้วยปิงลู่และคนอื่นๆ ก็เข้าไปในวงแหวนอาคมที่เชิงเขา

เฉินผิงไม่รู้ว่าใครเป็นคนวางอาคมเอาไว้ อย่างไรก็ตาม ดูจากขนาดของมันและความสามารถในการครอบภูเขาทั้งลูก เขารู้ว่าผู้สร้างจะต้องเป็นปรมาจารย์อาคมที่ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ

หลังจากที่พวกเขาก้าวเข้าสู่วงแหวนอาคม เท้าของพวกเขาก็หนักขึ้นผิดปกติ

ไม่ต้องหวังว่าจะได้เหาะ เพราะขนาดเดินยังทำได้ลำบาก

สำหรับคนธรรมดานั้น การเดินผ่านทางขึ้นภูเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเส้นทางที่ปกคลุมไปด้วยหิมะย่อมเหนื่อยล้าอย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่นานหลังจากที่เฉินผิงและธิดาเทพเข้าไปในวงแหวนอาคม พวกเขาก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกำลังเดินทางด้วยความยากลำบาก

คนเหล่านี้คือพวกตระกูลมู่ที่นำโดยผู้อาวุโสมู่

เมื่อเผชิญหน้ากัน ทั้งสองฝ่ายก็โมโหขึ้นมา

ดวงตาของปิงลู่และธิดาเทพเต็มไปด้วยความโกรธ พวกเธอนึกอยากจะพุ่งเข้าไปและกวาดล้างตระกูลมู่ให้สิ้นซาก

เฉินผิงได้เห็นชะตากรรมอันน่าสลดของธิดาเทพในระหว่างทาง เป็นการกระทำอันน่าสยดสยองของพวกตระกูลมู่ ซึ่งทำให้เขาโกรธไม่ต่างกัน

แค่ฆ่ายังไม่พอพวกมันยังมีหน้ามาย่ำยีร่างอีกต่ำยิ่งกว่าเดรัจฉาน!

เมื่อเห็นเฉินผิงและพรรคพวก ตระกูลมู่ก็ผงะไปชั่วขณะ จากนั้นดวงตาของพวกเขาก็ฉายแววเจตจำนงสังหาร

โดยเฉพาะมู่เย่าที่อยากจะลงมือทันทีเมื่อเขาเห็นเฉินผิง

อย่างไรก็ตาม พลังของทุกคนถูกสะกดและกลับกลายเป็นมนุษย์ธรรมดา ลืมเรื่องการต่อสู้ไปได้เลย แม้แต่เดินทางขึ้นเขายังลำบาก

ที่สำคัญคือพวกเขาไม่สามารถใช้อาวุธได้

“ไอ้พวกเวร! สวรรค์ไม่ปล่อยพวกแกไปง่ายๆ แน่!” ปิงลู่สาปแช่งตระกูลมู่

“ยังไม่รู้ซึ้งถึงความแข็งแกร่งของเราหรือไง? ถ้ากล้าด่าอีกทีฉันจะจับแกแก้ผ้า” มู่เย่าพูดด้วยรอยยิ้มกระหาย

เมื่อได้ยินที่ผู้อาวุโสมู่พูด เฉินผิงก็ก้มลงไปหยิบก้อนหินขึ้นมาและขว้างออกไปสุดกำลัง

ก้อนหินกระทบศีรษะของผู้อาวุโสมู่ราวลูกกระสุนปืนใหญ่

เขาปาโดนหัวผู้อาวุโสมู่อย่างแรง

“ฮ่าๆๆ!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ปิงลู่และคนอื่นๆ ก็หัวเราะออกมาทันที รู้สึกสะใจเมื่อได้ปลดปล่อยความหงุดหงิด

ผู้อาวุโสมู่กุมหัวของเธอขณะคำราม “เอาหินขว้างพวกมันให้ตาย!”

ในขณะนั้น พวกตระกูลมู่จึงหยิบก้อนหินขึ้นมาแล้วแต่ละคนก็ขว้างไปที่เฉินผิง

เฉินผิงยืนอยู่คนเดียว เผชิญหน้ากับคนตระกูลมู่นับสิบโดยไร้ซึ่งความกลัว เขาหยิบหินขึ้นมาขว้างใส่พวกเขา