หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3826

เมื่อได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเฉินผิง โอวหยางเจิ้นฮว๋าแม้จะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าและเป็นหัวหน้าตระกูลโอวหยางยังไม่คิดจะเทียบชั้นกับเขา

“เรื่องเล็กน้อย!” เฉินผิงเพียงยักไหล่พร้อมยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อน

ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่เขาก็เกือบเอาตัวไม่รอด

“พ่อหนุ่ม ว่าแต่ทำไมจู่ๆ สัตว์อสูรถึงถอยกลับไป? แล้วร่างของพวกมันหายไปไหนหมด?” โอวหยางเจิ้นฮว๋าเอ่ยคำถาม

ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นเงี่ยหูฟัง อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ฝ่ายปิงลู่ต่างก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉินผิงท่ามกลางหมอกอันหนาวเหน็บ

“ผมเองก็ไม่แน่ใจ แต่จู่ๆ ฝูงสัตว์อสูรก็ถอยกลับไปพร้อมกับเสียงคำราม และพวกมันเอาร่างของตัวอื่นกลับไปด้วย” เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโกหก เพราะเขาไม่มีทางพูดถึงอสูรกลืนสวรรค์

ถึงจะบอกพวกเขาไปแต่ก็อาจไม่มีใครเชื่อ

พวกเขาไม่เคยเห็นเทพอสูรที่สามารถกลืนกินซากสัตว์อสูรได้มากมายขนาดนี้ในคราวเดียว จึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเชื่อ

ถ้าอย่างนั้น คำโกหกของเฉินผิงอาจฟังดูเข้าท่ากว่า

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โอวหยางเจิ้นฮว๋าก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าเสียงคำรามนั้นจะมาจากพญาสัตว์อสูรจริงๆ อย่างไรก็ตาม สาเหตุที่ทำให้สัตว์อสูรถอยกลับไปและแม้กระทั่งเอาร่างของพวกเดียวกันกลับไปด้วยยังไม่แน่ชัด ดูท่าพญาอสูรคงฉลาดขึ้น”

ทุกคนเชื่อคำพูดของเฉินผิง ท้ายที่สุดแล้วคงมีแต่คำอธิบายนี้ที่ฟังดูสมเหตุผล

ไม่อย่างนั้นซากสัตว์อสูรจำนวนนับไม่ถ้วนจะหายไปในคราวเดียวได้อย่างไร?

แม้ทุกคนจะรู้สึกเสียดาย แต่พวกเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้ในเมื่อแก่นอสูรจำนวนมากหายไปเฉยๆ

โอวหยางเจิ้นฮว๋าหัวเราะออกมา “ดูเหมือนคุณจะไม่รู้ว่าหุ่นเชิดในโลกนี้ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาจากศพเท่านั้น มันสามารถสร้างขึ้นจากวัสดุต่างๆ ได้ด้วย หุ่นเชิดของฉันไม่ใช่ศพ ถึงจะดูเหมือนมนุษย์ แต่มันก็เป็นสิ่งประดิษฐ์”

“มันคือหุ่นยนต์งั้นเหรอ?” ความคิดเรื่องหุ่นยนต์แวบเข้ามาในหัวของเฉินผิงในทันที

“หุ่นยนต์คืออะไร?” โอวหยางเจิ้นฮว๋ามีสีหน้าสับสน

โอวหยางเจิ้นฮว๋าอาศัยอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ เขาย่อมไม่รู้ว่าหุ่นยนต์คืออะไร อย่างไรก็ตาม เฉินผิงซึ่งอาศัยอยู่ในโลกมนุษย์คุ้นเคยกับหุ่นยนต์เป็นอย่างดี เขารู้ว่าสิ่งเหล่านี้ประดิษฐ์ขึ้นจากวัสดุหลากหลายชนิด ซึ่งเพียงแค่ต้องใช้พลังงานจากแบตเตอรี่

“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก” เฉินผิงพูดพร้อมกับหัวเราะ “คุณทำหุ่นพวกนี้ด้วยตัวเองเหรอ โอวหยางเจิ้นฮว๋า?”

“แน่นอน” โอวหยางเจิ้นฮว๋าแสดงสีหน้ามั่นใจ จากนั้นเขาก็สะบัดเงาดำออกจากแขนเสื้อ

หลังจากนั้น เงาก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหันและกลายเป็นหุ่นเชิดสูงสามเมตร หุ่นเชิดดูสมจริงและว่องไวอย่างไม่น่าเชื่อ โอวหยางเจิ้นฮว๋าควบคุมให้หุ่นชกหมัดใส่หินก้อนใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ จนแตกกระจายทันที