หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3827

สรุปบท ตอนที่ 3827 แลกเปลี่ยน: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 3827 แลกเปลี่ยน – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 3827 แลกเปลี่ยน ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเห็นหุ่นเชิด ปิงลู่ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความชื่นชม “เหลือเชื่อ มันดูเหมือนจริงมาก! เป็นผลงานชิ้นเอกได้เลย”

โอวหยางเจิ้นฮว๋ามีสีหน้าพอใจในขณะที่เขาพูดว่า “สำนักหลู่ป้านสอนวิชานี้ให้บรรพบุรุษของตระกูลเรา เราถึงได้รู้วิธีสร้างหุ่นเชิด”

“สำนักหลู่ป้าน?” เฉินผิงนึกถึงพัดของเขาได้ทันที ซึ่งเป็นผลงานของสำนักหลู่ป้านเช่นกัน

“โอ้ คุณเคยได้ยินชื่อสำนักหลู่ป้านด้วยเหรอ?” โอวหยางเจิ้นฮว๋าถามโดยหันไปทางเฉินผิง

เฉินผิงพยักหน้า “ใช่ ผมเคยได้ยิน เห็นได้ชัดว่าเป็นสำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องการประดิษฐ์ เป็นไปได้ไหมที่คุณจะสอนวิธีสร้างหุ่นเชิดให้ผม โอวหยางเจิ้นฮว๋า? ว่าแต่พวกมันใช้อะไรเป็นแหล่งพลัง?”

หากเป็นหุ่นเชิดผีดิบที่มารสร้างขึ้น พวกมันจะใช้พลังโดยธรรมชาติของศพควบคู่ไปกับความแข็งแกร่งทางกายของพวกมัน

ดังนั้นความแข็งแกร่งของหุ่นเชิดผีดิบจึงสอดคล้องกับพลังที่มันครอบครองเมื่อยังมีชีวิตอยู่

อย่างไรก็ตาม หุ่นเชิดของโอวหยางเจิ้นฮว๋านั้นต่างออกไป มันน่าจะเกี่ยวข้องกับวิธีการและวัสดุที่ใช้สร้าง เช่นเดียวกับพลังที่ใช้ขับเคลื่อน

“พ่อหนุ่ม ถึงคุณจะช่วยพวกเราไว้ แต่การสร้างหุ่นเชิดถือเป็นทักษะลับสุดยอดของตระกูลโอวหยาง เกรงว่าฉันคงไม่สามารถถ่ายทอดให้คุณได้ ยังไงก็ตาม หุ่นเชิดนี้ขับเคลื่อนด้วยของหลายอย่าง ทั้งศิลาวิญญาณและแก่นอสูร ยิ่งคุณภาพของศิลาวิญญาณหรือแก่นอสูรสูงเท่าไร พลังของหุ่นก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น” โอวหยางเจิ้นฮว๋ากล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ไม่แปลกใจ ท้ายที่สุดแล้วมันเป็นทักษะระดับสูงของตระกูลพวกเขา คงไม่น่าจะสอนให้คนอื่นง่ายๆ

“โอวหยางเจิ้นฮว๋า ผมมีอาวุธป้องกันที่สำนักหลู่ป้านสร้างด้วย เอาไปดูสิ” เฉินผิงหยิบพัดนั้นออกมา

โอวหยางเจิ้นฮว๋าหยิบมันขึ้นมา ตรวจสอบอย่างระมัดระวังแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไม่เลว พัดนี้สร้างขึ้นโดยสำนักหลู่ป้าน อย่างไรก็ตาม มันมีตำหนิเล็กน้อย ฉันเกรงว่ามันคงใช้งานได้ไม่กี่ครั้ง”

“พัดนี้ต้านทานการโจมตีของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสูงสุดได้สบายๆ โอวหยางเจิ้นฮว๋า ผมอยากจะมอบพัดนี้ให้คุณ คุณช่วยสอนวิธีสร้างหุ่นเชิดให้ผมได้ไหม? ผมสัญญาว่าจะไม่แพร่งพราย ผมแค่อยากรู้จริงๆ” เฉินผิงฝืนใจมอบของหายากให้เพื่อแลกกับวิธีสร้างหุ่นเชิด

“พ่อหนุ่ม ฉันหวังว่าคุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับผู้อื่น ถือว่านี่เป็นการตอบแทนที่คุณช่วยชีวิตฉัน แล้วพบกันใหม่” หลังจากโอวหยางเจิ้นฮว๋าพูดจบ เขาก็พาคนของเขาขึ้นไปบนภูเขา

เฉินผิงกับปิงลู่และคนอื่นๆ ไม่ได้ขึ้นไปบนภูเขาต่อ แต่เริ่มพักผ่อนตรงจุดที่พวกเขาอยู่

เฉินผิงรู้ดีว่าเขาจะขึ้นไปบนภูเขาได้ก็ต่อเมื่อฟื้นพลังแล้วเท่านั้น หากเขาบังเอิญไปพบกับคนตระกูลมู่ในสภาพแบบนี้คงมีแต่ตาย

เฉินผิงไตร่ตรองคำพูดของโอวหยางเจิ้นฮว๋า แม้จะรู้วิธีประดิษฐ์หุ่นเชิด แต่เฉินผิงก็ยังไม่รู้ว่าจะหาวัตถุดิบได้จากที่ไหน

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีวัตถุดิบหลายอย่างที่เฉินผิงไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วยซ้ำ มิน่าตระกูลโอวหยางถึงไม่ได้สร้างกองทัพหุ่นเชิด ดูเหมือนว่าวัตถุดิบเหล่านั้นจะล้ำค่าและหาได้ยาก ตอนนี้คงสร้างไม่ได้ ไว้มีเวลาว่างเมื่อไหร่ฉันจะลองหาวัตถุดิบดู

ด้วยการใช้หญ้าเซียนต่างๆ ที่เก็บไว้ในแหวนเก็บของ พลังของเฉินผิงก็ฟื้นกลับมาอย่างรวดเร็ว เพียงครึ่งวันเขาก็กลับมาแข็งแรงดังเดิม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร