หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3831

“ว้าว! นะ-นี่น่ะเหรอสุสานอมตะ?”

“เป็นสำนักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ! พวกเรารวยแล้ว! พวกเรารวยแล้ว!”

“ที่นี่คงจะมีสมบัติอยู่ไม่น้อย โชคดีที่เราไม่ได้หนีไป”

ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากรีบไปที่ทางเข้าถ้ำ จ้องมองไปยังประตูใหญ่ของสำนักจากด้านล่าง พวกเขาดีใจกันมากจนแทบกระโดดโลดเต้น

โอวหยางเจิ้นฮว๋าก็ทึ่งกับภาพตรงหน้าเขาเช่นกัน

เขาไม่นึกมาก่อนว่าถ้ำแห่งนี้จะพาไปสู่สำนักขนาดใหญ่

ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากกระโดดลงมาทีละคน แต่ละคนกระตือรือร้นและตื่นเต้น

เมื่อถึงจุดนั้น เฉินผิงและพรรคพวกของเขาเข้าไปในประตูสำนักแล้ว ขณะมองไปยังอาคารที่ทรุดโทรมและพังทลาย เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความเสียดาย

“ระวังตัวไว้นะทุกคน! อาจมีกับดักภายในสำนักนี้!”

เฉินผิงรู้ว่าถึงสำนักขนาดใหญ่แห่งนี้จะถูกทำลายไปแล้ว แต่ก็อาจมีกับดักและกลไกซุ่มซ่อนอยู่ภายในส่วนลึก

อาจมีวงแหวนอาคมหลงเหลืออยู่ด้วยซ้ำ

ท้ายที่สุดแล้ว สำนักแบบนี้จะต้องมีค่ายกลป้องกันสำนักที่แข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย

ในขณะนั้นโอวหยางเจิ้นฮว๋าและกลุ่มของเขาก็ตามมาทัน เมื่อเห็นเฉินผิงและธิดาเทพเดินอย่างระมัดระวัง โอวหยางเจิ้นฮว๋าก็ก้าวไปข้างหน้าและถามว่า “พ่อหนุ่ม ยังมีอันตรายอยู่ในสำนักทรุดโทรมแห่งนี้งั้นหรือ?”

เหตุผลที่โอวหยางเจิ้นฮว๋าถามเฉินผิง ก็เพราะเขารู้สึกว่าเฉินผิงรู้เรื่องของที่นี่อยู่ก่อนแล้ว

ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนกลัวจนไม่กล้าเข้าไปในถ้ำนั้น แต่เฉินผิงเป็นคนแรกที่เข้าไป

เฉินผิงจะกล้าเข้าไปได้ยังไงถ้าเขาไม่มั่นใจเต็มร้อย?

“ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ทางที่ดีควรเข้าไปอย่างระมัดระวัง สถานที่กว้างใหญ่เช่นนี้มีแนวโน้มที่จะมีค่ายกลป้องกันสำนักวางเอาไว้ ยังไม่นับกับดักและหลุมพราง” เฉินผิงตอบ

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งหุ่นเชิดไปสอดแนม หากมีอันตรายเราจะได้รับมือทัน”

หลังจากโอวหยางเจิ้นฮว๋าพูดจบ เขาก็สะบัดแขนเสื้อและมีเงาสองสายปรากฏขึ้นในทันที

หลังจากนั้น พวกมันก็กลายเป็นหุ่นเชิดสองตัวที่สูงเท่าคน ภายใต้คำสั่งของโอวหยางเจิ้นฮว๋า พวกมันเริ่มเดินลึกเข้าไปในสำนัก

“เป็นค่ายกลที่ร้ายกาจจริงๆ! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันยังมีพลังมากขนาดนี้! นี่มันผ่านมาตั้งกี่ปีแล้ว?” โอวหยางเจิ้นฮว๋าถาม ใบหน้าของเขาเผยความระแวง

เฉินผิงขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาแฝงความเคร่งเครียด

แค่บ้านของศิษย์คนหนึ่งยังมีค่ายกลที่ซับซ้อนขนาดนี้ปกป้องแล้วห้องโถงใหญ่ที่อยู่ด้านหลังจะขนาดไหน? และนอกเหนือจากนั้นยังมีที่พักของผู้อาวุโสและผู้นำสำนักอีกพวกเราจะสำรวจต่อไหวหรือเปล่า?

“ทุกคนหยุดอยู่กับที่ ผมต้องตรวจสอบว่าในบ้านหลังนี้มีวงแหวนอาคมที่ยังทำงานอยู่มากแค่ไหน” เขาสั่ง

เฉินผิงนึกสงสัยและอยากรู้ว่าวงแหวนอาคมของสำนักใหญ่จากอาณาจักรแดนสรวงกับอาคมที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันจะต่างกันสักแค่ไหน

สำนักเซียนอู๋จี๋สาบสูญไปหลายปี ตอนที่จ้าวมารสีชาดมาถึงอาณาจักรนิรันดร์ สำนักเซียนอู๋จี๋ก็ถูกทำลายไปแล้ว

จ้าวมารสีชาดผู้โด่งดังถูกสะกดอยู่ใต้เขาเทียนโหมวเป็นเวลาหลายพันปี ซึ่งเป็นเวลาก่อนศึกแห่งทวยเทพเสียอีก

ดังนั้นการทำลายล้างสำนักเซียนอู๋จี๋คงเกิดขึ้นก่อนหน้านั้นนานโข

หรือว่าจะมีสงครามอันน่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นก่อนศึกแห่งทวยเทพ?

เฉินผิงจมไปกับความคิด เขารู้ว่าใครก็ตามที่สามารถทำลายล้างสำนักเซียนอู๋จี๋ซึ่งมีขนาดมหึมาได้จะต้องมีพลังอันน่าสะพรึงกลัว