“สหายเต๋าเฉิน ของพวกนี้คงไม่มีกับดักหรอกใช่ไหม?” โอวหยางเจิ้นฮว๋าถามด้วยท่าทีเป็นกังวล
“ขอผู้อาวุโสโปรดวางใจ ผมตรวจสอบดูแล้ว ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด”
ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ ทุกคนก็เริ่มยื้อแย่งข้าวของในห้อง
พวกเขาทนรอให้ออกจากเรือนไม่ไหว
อีกด้านหนึ่ง เฉินผิงที่เดินออกมาจากเรือนแล้วพบเรือนอีกแห่งที่ได้รับการปกป้องเอาไว้เป็นอย่างดีก็เริ่มตรวจสอบดู
เมื่อตรวจสอบดูแล้ว เฉินผิงถึงได้เข้าใจว่าวงแหวนอาคมในเรือนแต่ละแห่งไม่เหมือนกัน ดูเหมือนว่าพวกมันจะถูกผู้บำเพ็ญเพียรของเรือนแต่ละแห่งวางเอาไว้
อย่างไรเสียระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานและความเข้าใจในวงแหวนอาคมของทุกคนก็แตกต่างกันไป เพราะฉะนั้นย่อมเป็นธรรมดาที่วงแหวนอาคมที่วางเอาไว้จะแตกต่างกันออกไป
แต่มีเรื่องหนึ่งที่แน่นอนคือ เรือนพวกนี้ล้วนมีวงแหวนอาคมหลายแห่งรวมอยู่ข้างในและมีการถ่ายเทลมปราณเข้าไปด้วย
สิ่งนี้หมายความว่าเมื่อเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ มาถึงเรือน พวกเขาก็จะไม่ถูกวงแหวนอาคมที่อยู่ข้างในเล่นงาน
เฉินผิงคุ้นเคยกับการทำลายวงแหวนอาคม จากนั้นก็เดินอย่างไม่รีบร้อนเข้ามาในเรือน ราวกับว่าเขากำลังเดินเข้าบ้านของตนเองอย่างไรอย่างนั้น!
ปิงลู่และคนอื่นๆ นับว่าเคยเห็นพลังของเฉินผิงมาแล้ว พวกเธอจึงตามรั้งท้ายเขาโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัวโดยสิ้นเชิง
เมื่อเดินเข้ามาในเรือน แผนผังและการตกแต่งด้านในแทบจะเหมือนกับที่เธอเคยเห็นเมื่อก่อนหน้านี้
เพียงแต่ว่าในเรือนแห่งนี้กลับไม่มีที่ให้วาดแผ่นยันต์ อันเป็นการบ่งบอกว่าผู้บำเพ็ญเพียรผู้นี้น่าจะมิได้ฝึกวิชาเขียนยันต์มาโดยเฉพาะ
หลังจากกวาดสายตามองดูแล้ว ก็ไม่พบของล้ำค่ามากมายนัก ทำให้เฉินผิงรู้สึกค่อนข้างผิดหวังอยู่บ้าง
ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายในเรือนที่ได้รับการปกป้องเป็นอย่างดีพวกนี้ เช่นนั้นก็น่าจะมีที่อื่นพังถล่มลงมา
“คุณเฉิน คุณคิดว่าเจ้าสิ่งนี้คืออะไรงั้นหรือ?” ทันใดนั้นปิงลู่ก็หยิบภาพเขียนม้วนหนึ่งจากมุมห้องที่มีฝุ่นจับเขรอะออกมา
แต่เฉินผิงมันออกจะแปลกประหลาดอยู่บ้าง หากว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว ไม่น่าจะมีพลังวิญญาณอยู่ที่นี่แล้ว! อย่างไรเสียของพวกนี้ก็สร้างขึ้นมาด้วยน้ำมือของเหล่าทวยเทพ แม้แต่ของชิ้นเล็กๆ ก็นับว่าเป็นของล้ำค่าในอาณาจักรนิรันดร์! แล้วไร้วี่แววความผันแปรของพลังวิญญาณและธรรมดาสามัญเป็นที่สุดเช่นนั้นได้อย่างไรกัน? พูดตรงๆ ก็คือ ต่อให้เป็นปัสสาวะของเทพเซียน เมื่อมาถึงอาณาจักรนิรันดร์ก็ถือว่าเป็นน้ำทิพย์ที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณหรือพลังเซียน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...