หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3842

แม้ว่ามู่ไน่อี๋จะโดนกระแทกจนลอยกระเด็นออกไป ทว่าเธอกลับไม่แสดงท่าทีไม่พอใจออกมาแม้แต่น้อย ในทางกลับกัน เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงดีอกดีใจขึ้นมาว่า “พอนึกขึ้นได้ว่ารูปสลักมีผนึกสะกด ก็ดูเหมือนว่าจะมีความลับอยู่ภายในนั้น หรือบางทีแผ่นหยกในมือของรูปสลักอาจจะเป็นคัมภีร์ลับชั้นสูงบางอย่างก็ได้”

“จงกลับไปดูว่ามีอะไรบันทึกอยู่บนแผ่นหยกนั่น” มู่เย่าสั่งคนตระกูลมู่ที่เข้ามาให้ออกไปตรวจสอบ

ตอนนี้คนตระกูลมู่ผู้นั้นเกือบจะร้องไห้แล้ว

แม้แต่มู่ไน่อี๋ก็ถูกผนึกสะกดกระแทกจนลอยกระเด็นออกไป เธอจะทำร้ายแม้แต่ผู้ที่มีพลังอ่อนด้อยกว่าตนเองหรืออย่างไรกัน

แต่เขาก็ไม่อาจเมินเฉยต่อคำสั่ง ตอนนี้เขาสบถด่าไปถึงมารดาของอีกฝ่ายอยู่ในใจ ทำไมเธอถึงต้องเลือกข้าอยู่ทุกทีเลยนะ?

เขาเดินคุมเชิงเข้าไปหาแล้วเข้าไปใกล้ๆ รูปสลักแล้วโน้มตัวเข้ามาอย่างแข็งขัน เพราะอยากจะเห็นเนื้อหาบนแผ่นหยก

แต่เนื่องจากกระวนกระวายใจมากเกินไป เขาจึงพลันโผเข้าใส่รูปสลัก “อ๊ะ!”

แน่นอนว่าย่อมทำให้เขาหวาดกลัวอยู่บ้าง แต่ดูเหมือนว่าผนึกสะกดรอบรูปสลักจะไม่ทำงาน และเขาก็ปลอดภัยดี

“ขะ... ข้าไม่เป็นอะไรเลยเหรอ?” เขาตกตะลึงอย่างถึงที่สุด

ทั้งมู่เย่ากับมู่ไน่อี๋ก็ตกตะลึงสุดขีดเช่นกัน

มู่เย่าเดินเข้ามาสัมผัสรูปสลักด้วยตัวเอง แต่น่าแปลกที่ไร้การตอบสนอง

มู่เย่าหันไปทางมู่ไน่อี๋แล้วพูดว่า “คุณหนูใหญ่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย”

มู่ไน่อี๋ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปสัมผัสอีกครั้ง

หึ่ง

ปรากฎลำแสงสีทองขึ้นมาวูบหนึ่ง แล้วมู่ไน่อี๋ก็โดนพลังอันมหาศาลกระแทกจนลอยกระเด็นออกไปอีกครั้ง ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บ เพราะมีเลือดไหลจากมุมปาก

“นี่มัน...” มู่เย่าตะลึงงัน

เห็นได้ชัดว่าเขาสัมผัสรูปสลักแล้วไม่เป็นอะไรเลย แต่เมื่อมู่ไน่อี๋เดินเดินเข้ามาทำแบบเดียวกัน ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใดเธอถึงได้ลอยกระเด็นกลับไปทันที