หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3843

ในยามนี้เอง เฉินผิงก็มาถึงนอกคฤหาสน์อันโอ่อ่าที่ได้รับการปกป้องเอาไว้เป็นอย่างดี

แต่เฉินผิงมองแค่ปราดเดียว เขาก็สังเกตได้ถึงพลังปราณภายในคฤหาสน์ที่ราวกับสายธาราหลั่งไหล

พลังปราณเหล่านี้เกาะติดพื้นดิน แม้แต่ลมพัดเบาๆ ก็ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมไหวได้แล้ว

แต่ดูเหมือนพลังปราณพวกนั้นจะถูกจำกัดอยู่ภายในคฤหาสน์ ราวกับง่ามันไม่สามารถเอ่อล้นออกมาได้

เฉินผิงควบคุมพลังปราณของตนเองไว้ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปพร้อมเพ่งสมาธิจิตเอาไว้

ทันทีที่เขาก้าวเดินเข้าไป ก็ดูเหมือนพลังปราณภายในคฤหาสน์จะแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ

เมื่อเข้ามาในคฤหาสน์แล้ว เฉินผิงก็ตะลึงงันขึ้นมาทันที “ปราณเซียน?”

คาดไม่ถึงเลยว่าพลังที่หลั่งไหลอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้คือปราณเซียน ถึงแม้ว่าจะมีปราณเซียนวนเวียนอยู่เหนือพื้นดินเพียงชั้นเดียว แต่ปราณเซียนเหล่านี้กลับแข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังวิญญาณใดๆ หลายเท่าตัวนัก

สาเหตุที่ทำให้มู่ไน่อี๋และคนของเธอเข้ามาในคฤหาสน์แล้วไม่พบการดำรงอยู่ของปราณเซียนแต่อย่างใด เป็นเพราะพวกเขาตรวจหาไม่เจอ นับประสาอะไรกับเรื่องซึมซับและหล่อหลอมด้วยเล่า

มีเพียงตอนที่จะขึ้นเป็นเซียนเท่านั้น ถึงจะแปรสภาพเคล็ดวิชาฝึกบำเพ็ญฌานในร่างกายและซึมซับปราณเซียนเพื่อให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น

ลำพังด้วยเคล็ดวิชาฝึกบำเพ็ญฌานที่พวกเขากำลังฝึกฝน ย่อมไม่อาจซึมซับปราณเซียนได้

แต่เฉินผิงไม่เหมือนกัน เพราะจิตตวิสุทธิของเขาสามารถซึมซับทุกสิ่งทุกอย่างได้

“เจ้าหนุ่ม เจ้าสังเกตหรือไม่ว่าปราณเซียนนี้กำลังหลั่งไหลอยู่ไม่หยุดหย่อน? เช่นนั้นก็พิสูจน์ได้แล้วว่าจะต้องมีตำแหน่งที่ปราณเซียนกำลังหลั่งไหล ดังนั้นจึงมีปราณเซียนอยู่ภายในคฤหาสน์แห่งนี้อยู่ตลอดเวลา มิฉะนั้นหลังจากผ่านไปหลายปีขนาดนั้น ปราณเซียนชั้นบางๆ เช่นนี้ถึงค่อยๆ หายไป” จ้าวมารสีชาดเอ่ยกับเฉินผิง

“จริงด้วย ข้าก็สังเกตเห็นเหมือนกัน” เฉินผิงพยักหน้า

เขาเองก็สังเกตได้ว่าดูเหมือนปราณเซียนภายในคฤหาสน์แห่งนี้จะหลั่งไหลออกมาจากที่ไหนสักแห่ง แต่เฉินผิงก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่าน่าจะอยู่ตรงไหน

ถึงแม้ว่าตอนนี้เฉินผิงอยากจะซึมซับปราณเซียนเพื่อการฝึกบำเพ็ญฌานของตนเอง แต่ก็มีโอกาสที่คนตระกูลมู่จะอยู่แถวนี้ ขณะที่เฉินผิงอยู่ระหว่างการฝึกบำเพ็ญฌาน สิ่งสุดท้ายที่เขาคิดจะทำก็คือดักซุ่มสังหารคน

เมื่ออดกลั้นต่อความอยากซึมซับปราณเซียนได้แล้ว เฉินผิงก็ค่อยๆ เดินไปทางโถงหลักของคฤหาสน์