หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3844

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็ตะลึงงันไปทันที มรดกแห่งบัญญัติเซียน?

ขณะที่เฉินผิงตะลึงงันไปชั่วขณะ คนตระกูลมู่ทั้งสองก็มีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา “เจ้าเป็นใครกัน? ทำไมถึงได้ดูเหมือนคุณหนูใหญ่นัก?”

ตอนที่เฉินผิงจิตใจวอกแวก เขาก็เผยพลังออกมาโดยไม่ตั้งใจ

ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถเลียนแบบรูปลักษณ์ภายนอกของมู่ไน่อี๋ได้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลียนแบบพลังปราณของมู่ไน่อี๋ได้

ยิ่งไปกว่านั้น คนตระกูลมู่ที่อยู่กับมู่ไน่อี๋ก็คุ้นเคยกับพลังปราณของมู่ไน่อี๋โดยไม่ต้องสงสัยเลย

เมื่อรู้ว่าถูกพบตัวเข้าแล้ว เฉินผิงก็เห็นว่าไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไป เขาจึงกลับคืนสู่ร่างเดิมทันที

“เป็นเจ้าเองหรือนี่?” เมื่อคนตระกูลมู่ทั้งสองคนเห็นว่าเป็นเฉินผิง พวกเขาก็มองเขาด้วยสายตาเปี่ยมแววปฏิปักษ์แล้วจู่โจมใส่เฉินผิงทันที

เฉินผิงกุมกระบี่พิฆาตมังกรของตนเอง จากนั้นเขาก็ฟาดฟันเร็วๆ เพื่อบีบให้คนตระกูลมู่ทั้งสองคนต้องถอยร่น

เมื่อเฉินผิงเผยพลังออกมา ก็ดึงดูดความสนใจของมู่ไน่อี๋ที่อยู่ในโถงหลักขึ้นมาทันที

“นึกอยู่แล้วว่าเจ้าเด็กคนนี้ต้องมา...” มู่ไน่อี๋ขมวดคิ้วแล้วเธอก็หายวับไปจากโถงหลักทันที

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงกำลังต่อสู้กับคนตระกูลมู่ทั้งสองคน มู่ไน่อี๋ก็ร้องตะโกนขึ้นมาว่า “เจ้าหนุ่มเอ๋ย ใจกล้าไม่เบาเลยนี่ บังอาจตามพวกเรามาจนถึงที่นี่ได้”

เมื่อเฉินผิงหันหน้าไปแล้วเห็นว่าเป็นมู่ไน่อี๋ ก็รีบหันหลังวิ่งหนีไป

มู่ไน่อี๋ไม่มีทางปล่อยโอกาสเช่นนั้นให้หลุดมือไปแน่ เธอจึงสั่งคนตระกูลมู่ทั้งสองคนว่า “พวกเจ้าเฝ้าตรงนี้ไว้ ข้าจะไปจัดการเจ้าเด็กคนนั้นเอง”

มู่ไน่อี๋ไล่ตามเฉินผิงมา

แต่ขณะที่มู่ไน่อี๋กำลังไล่ตามเฉินผิงไป ก็มีเงาร่างสายหนึ่งเข้าไปในโถงหลักอย่างว่องไว

เมื่อคนตระกูลมู่ที่เฝ้าอยู่ตรงโถงหลักเห็นคนที่กำลังเข้ามาก็ตะลึงงัน สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจก็คือ เป็นเฉินผิง ที่เดินเข้ามา

พวกเขายังไม่ทันได้มีเวลาคิดทบทวน พวกเขาก็พุ่งเข้าใส่เฉินผิงทันที

พวกเขาไม่มีทางยอมปล่อยให้เฉินผิงเข้าไปรบกวนการเรียนรู้ของมู่เย่าเป็นอันขาด

เฉินผิงก็ไม่อยากจะต่อสู้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงหันหลังแล้ววิ่งนอกโถงหลัก

เมื่อคนตระกูลมู่ทั้งสองคนที่เฝ้าอยู่ข้างนอกเห็นเฉินผิงวิ่งหนีออกมาจากโถงหลัก พวกเขาก็รู้สึกสับสนอย่างถึงที่สุด

พวกเขาเห็นว่ามู่ไน่อี๋ไล่ตามเฉินผิงอยู่ชัดๆ แต่กลับมีเฉินผิงโผล่ออกมาจากโถงหลักอีกครั้ง