หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3851

“มรดกชิ้นนี้ไม่ใช่ชิ้นสมบูรณ์หมายความว่ายังไงหรือ?” เฉินผิงเอ่ยถาม

“แน่นอนว่าถ้าหากข้าตายไป สิ่งที่เจ้าได้รับก็จะเป็นมรดกชิ้นสมบูรณ์ แต่ทว่ายามนี้ข้ายังไม่ตายและเจ้าก็ไม่ใช่ศิษย์สำนักเซียนอู๋จี๋ เจ้าจะได้มรดกชิ้นสมบูรณ์ได้อย่างไรกัน?” เจ้าสำนักเซียนอู๋จี๋อธิบายให้ฟัง

“เช่นนั้นตราบัญชาอู๋จี๋แผ่นนี้เอาไว้ใช้ทำอะไรงั้นเหรอ? สำนักเซียนอู๋จี๋ถูกกวาดล้างไปแล้ว เหลือท่านเป็นเจ้าสำนักแต่เพียงผู้เดียว ข้าจะให้ท่านทำตามคำขอทั้งสามข้อได้อย่างไรเล่า?” เฉินผิงถึงกับพูดไม่ออก

ตราบัญชาอู๋จี๋แผ่นนี้ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง! ยังมีประโยชน์ไม่เท่ากับวารีปราณเซียนเสียด้วยซ้ำไป!

“เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้พูดแบบนั้น! ตอนนี้ข้าฟื้นคืนชีพแล้ว สำนักเซียนอู๋จี๋ย่อมกฃับคืนสู่ความรุ่งโรจน์ ตราบัญชาอู๋จี๋แผ่นนี้เป็นสิ่งที่หลายคนต่างเฝ้าปรารถนา แต่เจ้ากล้าพูดว่ามันเป็นของไร้ประโยชน์งั้นเหรอ?” จงจู่เอ่ยขึ้นอย่างมีโทสะ

เฉินผิงรีบขอลุแก่โทษ “ข้าขอโทษที่ล่วงเกินท่านด้วย”

เขาไม่เข้าใจสาเหตุที่ทำให้คนจากอาณาจักรนิรันดร์พวกนั้นดูเหมือนจะอารมณ์ร้ายนักเอาเสียเลย

เซียนอัคคีวิญญาณนั้นก็จากไปโดยไม่พูดอะไรเช่นกัน เฉินผิงเกรงว่าจงจู่ก็อาจจะทำแบบเดียวกันแล้วเขาอาจจะลงเอยด้วยการไม่ได้อะไรเลย

“ผู้อาวุโส ในเมื่อท่านบอกว่าข้าสามารถขออะไรก็ได้จากสำนักเซียนอู๋จี๋สามข้อ ตอนนี้ข้าขอให้ท่านทำเรื่องหนึ่งได้หรือไม่?” เฉินผิงเอ่ยถาม

“ทำเรื่องอะไรงั้นรึ?” จงจู่ ตะลึงงัน

“ข้าถูกล่าสังหาร ได้โปรดกำจัดคนจากสมาพันธ์ผนึกมารที่ไล่ตามสังหารข้าไปให้หมดด้วย อย่างไรเสียสำนักของท่านก็เป็นคนสร้างอาณาจักรนิรันดร์ขึ้นมา ดังนั้นท่านก็ถือว่าเป็นผู้ปกครองอาณาจักรนิรันดร์ เพียงแค่โบกมือท่านก้น่าจะจัดการเรื่องนั้นได้แล้ว!” เฉินผิงกล่าวขึ้นมา

“เจ้าถูกลาเตะเข้าที่ศีรษะไปแล้วงั้นเหรอ?” จากนั้นจ้าวมารสีชาดถึงค่อยกล้าพูดออกมา

“มีอะไรงั้นเหรอ?” เฉินผิงรู้สึกสับสน เขาจะตะคอกใส่ข้าไปทำไมกันเล่า?

“เจ้าสำนักเซียนอู๋จี๋มอบตราบัญชาอู๋จี๋ให้เจ้า ทั้งยังให้สัญญาว่าจะทำตามคำขอของเจ้าสามข้อ เจ้ากลับบอกให้เขาไปทำลายสมาพันธ์ผนึกมาร? เจ้าโง่งมไปแล้วหรือไง? เรื่องนี้ไม่ต่างอะไรจากการที่มหาเศรษฐีให้สัญญาว่าจะทำตามคำขอของเจ้าสามข้อ แต่เจ้ากลับสั่งให้เขาไปซื้ออาหารมื้อเช้ามาให้เจ้า! เจ้าโง่งมไปแล้วหรือไงกัน?” จ้าวมารสีชาดโมโหจนแทบสิ้นสติอยู่แล้ว

“แล้วอย่างไรเล่า? ตอนนี้ข้ายังจัดการกับสมาพันธ์ผนึกมารไม่ได้เลย” เฉินผิงกล่าวขึ้นมา

“รวบรวมร่างและกระดูกมาให้ข้าสิ เมื่อข้าคืนร่างแล้ว ข้าจะช่วยเจ้ากำจัดพวกมันเอง เจ้ารู้ไหมว่ากำลังใช้ปืนใหญ่เพื่อสังหารยุงตัวหนึ่งจริงๆ? เจ้าคงไม่คิดจะให้เจ้าสำนักเซียนอู๋จี๋ไปจัดการกับสมาพันธ์ผนึกมารหรอกนะ! เจ้าทำให้เขาต้องอับอายเพราะคำขอเช่นนั้นเสียแล้ว!” จ้าวมารสีชาดจนคำพูดอย่างถึงที่สุด