คนอื่นๆ ก็ชักกระบี่น้ำแข็งออกจากฝักคนแล้วคนเล่าเช่นกัน
มู่ไน่อี๋ยกยิ้มมุมปาก “ช่างโง่เขลานัก...”
หลังจากเธอพูดจบ ร่างของเธอก็พลันระเบิดพลังปราณอันน่าสะพรึงกลัวซึ่งรุนแรงราวกับพายุ พลันประดังเข้าใส่ปิงลู่และคนอื่นๆ จนชวนให้หายใจไม่ออก
พวกเธอขยับไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียว นับประสาอะไรกับเรื่องถืออาวุธด้วยเล่า
อย่างไรเสียความแตกต่างระหว่างพลังของพวกเธอก็มากมายเหลือเกิน พลังที่มู่ไน่อี๋ปลดปล่อยออกมาทำให้พวกเธอไม่อาจทนรับไหว
พวกเธอจึงไม่สามารถต่อสู้กับผู้ที่ระดับเหนือกว่าตนเองอย่างเฉินผิงได้
ขณะที่ปิงลู่และคนอื่นๆ อ้าปากหอบหายใจ จู่ๆ ก็มีพลังปราณพุ่งมาทางด้านหลัง ทำให้พวกเธอโล่งอกขึ้นมาทันที
“คุณหนูมู่ ทำไมถึงได้โมโหขนาดนั้นเล่า?” โอวหยางเจิ้นฮว๋าพร้อมกลุ่มผู้บำเพ็ญเพียรค่อยๆ เดินเข้ามา
ก่อนหน้านี้เป็นโอวหยางเจิ้นฮว๋าที่เข้ามาช่วยปิงลู่กับพรรคพวกของเธอนั่นเอง
เมื่อมู่ไน่อี๋เห็นโอวหยางเจิ้นฮว๋า ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นใครกัน?”
“ข้าคือโอวหยางเจิ้นฮว๋า ประมุขตระกูลโอวหยาง” โอวหยางเจิ้นฮว๋าเอ่ยด้วยท่าทีสุภาพมีมารยาท
มู่ไน่อี๋แค่นเสียงเย็นชา “ข้ารู้สึกประหลาดใจที่ตระกูลโอวหยางกล้าเข้ามาก้าวก่ายเรื่องของตระกูลมู่ ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าก็อยู่แค่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นเก้า แต่กลับอาจหาญมาต่อกรกับข้างั้นเหรอ?”
“โอ้ ไม่ ข้าไม่กล้าหรอก เพียงแต่ว่าพวกท่านเหล่านี้ช่วยชีวิตพวกเราไว้ เพราะฉะนั้นข้าจึงอยากจะขอให้คุณหนูมู่ผู้สูงส่งได้โปรดเมตตาสักครั้ง” โอวหยางเจิ้นฮว๋ารู้ว่าตนเองไม่ใช่คู่ประมือของมู่ไน่อี๋ และเขาก็ไม่อยากจะต่อสู้กับเธอด้วย
“ถ้าหากข้าดึงดันจะพาพวกเธอไปด้วยให้ได้เล่า?” มู่ไน่อี๋เอ่ยด้วยสายตาดูแคลน
“ถ้าท่านดึงดันจะทำเช่นนั้นเสียให้ได้ ข้าก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องล่วงเกินแล้ว ถึงแม้ว่าข้าจะไม่ใช่คู่ประมือของท่าน แต่พวกเราคนมากสู้กับท่านคนเดียว ข้าเชื่อว่าพวกเราก็ยังพอมีโอกาสเอาชนะได้” โอวหยางเจิ้นฮว๋าเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
โทสะปะทุขึ้นในแววตาของมู่ไน่อี๋
แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าโอวหยางเจิ้นฮว๋าก็พูดถูก ถ้าคนพวกนี้จู่โจมเข้ามาพร้อมกัน เธอคงไม่มีทางต้านรับไหวแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...