หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3862

“เจ้าสบประมาทใครกัน?” จ้าวมารสีชาดโกรธจัด “เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงเอาอสูรกลืนสวรรค์ของข้าไปเปรียบเทียบกับอสูรปัญจธาตุ อสูรปัญจธาตุไม่นับเป็นตัวอะไรได้นอกจากสัตว์อสูรธรรมดาสามัญในอาณาจักรแดนสรวง เพียงแค่อสูรกลืนสวรรค์ของข้าจามสักครั้งก็ทำให้อสูรปัญจธาตุสลายกลายเป็นควันได้แล้ว แม้เหล่าบรรพชนตระกูลมู่จะเป็นคนที่มาจากอาณาจักรแดนสรวง แต่พลังของพวกเขาก็ไม่น่าจะแกร่งกล้านักหรอก มิหนำซ้ำพวกเขาน่าจะเป็นส่านเซียนชั้นต่ำอีกต่างหาก แต่ถึงจะเป็นสัตว์อสูรไร้ค่าจากอาณาจักรแดนสรวงเสียเป็นส่วนใหญ่ ก็ใช่ว่าเป็นสิ่งที่เจ้าในยามนี้จะจัดการได้ โชคดีที่อสูรปัญจธาตุพวกนี้เป็นแค่ภาพลวงตา ไม่ใช่ตัวจริงของพวกมัน ดังนั้นเจ้าก็น่าจะจัดการได้ไม่ยากนักหรอก”

เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวมารสีชาด เฉินผิงก็รู้สึกศีรษะลั่นดังอื้ออึง

แม้จะเป็นแค่สัตว์อสูรในอาณาจักรแดนสรวง แต่ก็เป็นผู้แกร่งกล้าแห่งอาณาจักรนิรันดร์

ต่อให้เป็นส่านเซียนชั้นต่ำจากอาณาจักรแดนสรวง ถึงจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็สามารถลงมาจากอาณาจักรนิรันดร์ก็สามารถผลิดอกออกผลจนกลายเป็นตระกูลใหญ่

เพียงแต่ไม่รู้ว่าบรรพชนตระกูลมู่สิ้นชีพไปแล้ว หรือหวนคืนสู่อาณาจักรแดนสรวงกันแน่

ถ้าพวกเขายังมีชีวิตอยู่และอาศัยอยู่ในตระกูลมู่ ถึงตอนนั้นเฉินผิงก็คงได้แต่ปลิดชีพตนเองเท่านั้นแล้ว

ลำพังด้วยพลังของเขาก็ยากที่จะรับมือกับคู่ต่อสู้ในระดับมหายานได้แล้ว นับประสาอะไรกับเรื่องรับมือกับเหล่าทวยเทพแห่งอาณาจักรแดนสรวงด้วยเล่า

ในยามนี้เอง อสูรปัญจธาตุก็เปิดฉากจู่โจมแล้ว

เสาค้ำปฐพีสูงตระหง่านหลายต้นผุดขึ้นบนพื้นดิน แล้วเหวี่ยงใส่เฉินผิงกลางอากาศทันที

ทันใดนั้นเอง กำแพงวารีก็ผุดขึ้นมารอบตัวแล้วล้อมเฉินผิงเอาไว้จนสิ้น

ในขณะเดียวกัน กิ่งก้านสาขาของไม้เถาวัลย์นับไม่ถ้วนกลางอากาศ ก็ราวกับหนวดนับร้อยที่ลดเลี้ยงเข้ามาหาเฉินผิง

ยิ่งไปกว่านั้น ถึงกับมีเพลิงอัคคีแรงกล้ากระจายไปท่ามกลางเสียงระฆังทองเข้ากลืนกินเฉินผิง

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนั้น ปิงลู่ก็อดไม่ได้ที่จะร้องตะโกนออกมาว่า “คุณเฉิน!”

ธิดาเทพทุกนางล้วนหน้าตาเคร่งเครียด พวกนางเองก็สัมผัสได้ว่าสัตว์อสูรที่มู่ไน่อี๋อัญเชิญขึ้นมาล้วนแข็งแกร่งยิ่งนัก

“ข้าไม่เคยเห็นสัตว์อสูรเช่นนี้มาก่อนเลย มีความเป็นไปได้มากว่าจะไม่ใช่ของอาณาจักรนิรันดร์ คราวนี้คุณเฉินตกที่นั่งลำบากเข้าแล้ว หรือว่าเจ้าพวกนี้จะเป็นสัตว์อสูรจากอาณาจักรแดนสรวง? แต่ละตนถึงกับมีธาตุเป็นของตัวเอง ถ้าพวกมันรวมร่างกัน คงจะน่าสะพรึงกลัวมากทีเดียว การที่ผู้บำเพ็ญเพียรในระดับมหายานสามารถอัญเชิญสัตว์อสูรของอาณาจักรแดนสรวงได้ ทำให้ไม่ต้องสงสัยเรื่องผลการต่อสู้ครั้งนี้เลย” เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนั้น โอวหยางเจิ้นฮว๋าและคนอื่นๆ ก็รู้ว่าเฉินผิงคงจบเห่แล้ว

เมื่อมู่ไน่อี๋เห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยแววโทสะและคับแค้นใจ

เพื่อให้มั่นใจว่าเฉินผิงตายแน่ๆ มู่ไน่อี๋ยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่าง