หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3873

“งั้นก็ได้ ผมจะพาคุณเฉินไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ซุนเจิ้นซีพยักหน้า

“เรือเหาะลำนี้...”

เฉินผิงรู้ว่าถึงเวลาที่ต้องขึ้นเรือเหาะแล้ว

“ช้าก่อน ผมมีอะไรจะพูดสักหน่อยน่ะ!”

หลังจากซุนเจิ้นซีพูดจบ เขาก็หันมาทางคนของสำนักว่านถงพลางกล่าวว่า “อย่าเพิ่งขึ้นเรือเหาะ รอจนกว่าข้าจะกลับมาก่อนล่ะ”

“รับทราบขอรับ ผู้อาวุโสซุน!”

คนทั้งคณะพยักหน้า

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ เฉินผิงก็รู้สึกโล่งใจไปอีกเปลาะ แท้ที่จริงแล้วการมีสหายมากมายก็จะทำให้เดินทางได้ง่ายขึ้น นับเป็นคำกล่าวที่มีเหตุผล

ถ้าหากเขาไม่ได้ช่วยบุตรสาวของเซี่ยซิ่งเซียและไม่มีตราบัญชาของเซี่ยซิ่งเซีย ซุนเจิ้นซีก็คงจะไม่ดูแลเขาเช่นนี้หรอก

เฉินผิงตามซุนเจิ้นซีไปยังสำนักสาขาของสำนักว่านถงที่อยู่ในเมืองหนานจิง

เขาเหลือบมองแล้วสังเกตพบว่าสำนักว่านถงโอบล้อมไปด้วยวงแหวนอาคม ทำให้พลังป้องกันของมันรัดกุมยิ่งนัก

ยิ่งไปกว่านั้น ก็ยังมีองครักษ์สองนายยืนอยู่ตรงประตูอีกด้วย

แต่เมื่อเฉินผิงหันไปมององครักษ์ทั้งสองนาย เขาก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง เพราะเขาสัมผัสถึงพลังชีวิตจากองครักษ์ทั้งสองนายไม่ได้แม้แต่น้อย ราวกับว่าพวกเขาตายไปแล้วอย่างไรอย่างนั้น

แต่ถึงจะเห็นทั้งสองคนอยู่ชัดๆ ต่อหน้าต่อตา เขาก็ไม่อาจบอกได้ว่าพวกเขาตายไปแล้วหรือยัง

ขณะที่เฉินผิงรู้สึกสับสนอยู่นั้น จู่ๆ องครักษ์ทั้งสองนายก็ขวางทางพวกเขาไว้

“แสดงตราของเจ้าด้วย!” องครักษ์คนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ความรู้สึกใดๆ

ซุนเจิ้นซีชักเอาตราออกมาตรงหน้าองครักษ์ทั้งสอง