“คุณเฉิน ผมไม่รู้ว่าคุณคิดจะทำอะไรกันแน่? คุณเองก็รู้วิธีสร้างหุ่นเชิดด้วยเหรอ?” ซุนเจิ้นซีถามด้วยความสงสัย
“ผมก็พอรู้มาบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยลองดูเลย” เฉินผิงเอ่ยด้วยท่าทีนอบน้อม
ซุนเจิ้นซีมองเฉินผิงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ เขาไม่รู้ว่ายังมีอะไรที่เฉินผิงผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากขั้นสี่ยังไม่รู้อีกบ้าง
เขาพาเฉินผิงเข้ามาในวงแหวนอาคมที่เปล่งลำแสง
เฉินผิงมองแวบเดียวก็รู้ว่านี่คือ อาคมเคลื่อนย้ายขนาดเล็กที่สามารถเคลื่อนย้ายได้ในระยะสั้นเท่านั้น
แต่หากสำนักสาขาของสำนักว่านถงมีอาคมเคลื่อนย้ายขนาดเล็ก สิ่งนี้ได้แสดงให้เห็นว่ามาตรการป้องกันของพวกเขารัดกุมเพียงใด
“คุณเฉิน เมืองหนานจิงเป็นเมืองที่สลับซับซ้อน มีเหล่าผู้มีอำนาจและอิทธิพลอยู่มากมาย สำนักว่านถงมีเคล็ดวิชาลับและทรัพยากรมากมาย ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้โดนจู่โจม พวกเราจึงต้องรอบคอบและระมัดระวัง” ซุนเจิ้นซีเอ่ยขึ้นมา
เฉินผิงพยักหน้าด้วยความเข้าใจ อย่างไรเสียก็แทบจะไร้ซึ่งบัญชาใดๆ ในอาณาจักรนิรันดร์ การต่อสู้เพื่อแย่งชิงทรัพยากรสามารถปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ
พื้นที่บริเวณภูเขาเทียนโหมวทางตอนใต้ค่อนข้างพอเหมาะพอดีทีเดียว เพราะมันมีบัญชาของตนเอง ทั้งยังไร้ซึ่งความโกลาหลและถึงกับถูกกำหนดให้เป็นสถานที่สำหรับเหล่าผู้ฝึกวิชามาร
แม้จะมีจ้าวดินแดนคอยดูแลอยู่ แต่ห้าดินแดนใหญ่แห่งอาณาจักรนิรันดร์ก็ตกอยู่ท่ามกลางความโกลาหล เฉินผิงสงสัยว่าจ้าวดินแดนกำลังทำอะไรอยู่ท่ามกลางความปั่นป่วนสับสนเช่นนี้กันแน่
เจ้าดินแดนหายตัวไปจากโลกนับหลายร้อยปีแล้ว คาดว่าหากเขาไม่ขึ้นเป็นเซียนสวรรค์ก็คงดับสูญไปแล้ว
“เจ้าหนุ่ม เจ้าช่วยขอร้องให่สำนักว่านถงช่วยตามหากระดูกของข้าได้หรือไม่? อาณาบริเวณของภูเขาเทียนโหมวกว้างใหญ่ไพศาลนัก ลำพังอาศัยเจ้าค้นหากระดูกของข้า คงต้องใช้เวลาชั่วนิรันดร์เป็นแน่” จ้าวมารสีชาดบอกเฉินผิง
เมื่อประกอบโครงกระดูกเข้าด้วยกัน จ้าวมารสีชาดก็จะค่อยๆ ฟื้นคืนร่างเนื้อแล้วหวนคืนสู่อาณาจักรแดนสรวงได้
กิจการของสำนักว่านถงเกือบจะแผ่ขยายไปทั่วทั้งแดนใต้ และพวกเขาก็มีศิษย์นับไม่ถ้วนอยู่ใต้อาณัติและซุกซ่อนข้อมูลเอาไว้อีกมหาศาล จ้าวมารสีชาดแน่ใจว่าการค้นหาของพวกเขาย่อมต้องรวดเร็วกว่าให้เฉินผิงค้นหาเป็นแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...