“ไม่มีทางหรอก!” เฉินผิงส่ายหัว
ไม่นาน อู่ลิ่วอีก็เดินจากไป เมื่อมองเห็นเงาแผ่นหลังของอู่ลิ่วอี เฉินผิงมักจะรู้สึกว่าคนผู้นี้เป็นพวกจอมวางแผน ทำให้คนรู้สึกว่าคาดเดาได้ยาก แต่กลับไม่สามารถพูดได้ว่าเขาเป็นคนไม่ดี อันที่จริงเรื่องวันนี้ อู่ลิ่วอีก็เป็นคนช่วยเฉินผิงไว้ทั้งหมด
“เฉินผิง ที่ฉันพูดทั้งหมดมันคือความจริงนะ นายเองก็ทำตัวดีๆ ล่ะ ถ้าเจี่ยงเจิ้งเต๋อรู้เข้า เขาไม่ปล่อยไว้แน่!”
หลี่โส่วอี้พูดกับเฉินผิงอย่างไม่มีทางเลือก
“ทหารมาก็ใช้ขุนพลต้านรับ น้ำมาก็ใช้ดินต้าน ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหรอกน่า!”
เฉินผิงพูดแล้วหัวเราะเล็กน้อย
หลี่โส่วอี้เห็นเช่นนั้น ก็พูดอะไรไม่ได้ และทำได้เพียงพาคนออกไป!
เฉินผิงพาชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่กลับไป และตรงไปที่ตระกูลเจี่ยง ตอนนี้เจี่ยงเจิ้งจงตายแล้ว ทุกอย่างในตระกูลเจี่ยงก็จะตกเป็นของเฉินผิง หลายๆ ตระกูลในเสิ่งเฉิง ไม่มีใครสามารถสู้เฉินผิงได้
หลินเทียนหู่เป็นสารถี เฉินผิงนั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ มีซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์อยู่ด้านหลัง ส่วนทางข้างหลังยังมีรถตามมาอีกหลายคันซึ่งก็คือชื่อเฟิ่งและคนของสำนักชื่อเฟิ่ง!
“เฉินผิง เมื่อกี้...คุณเพิ่งจะกินของสกปรกไปนะ เกิดอะไรขึ้น?”
ระหว่างทาง ซูอวี่ฉีอดไม่ได้จริงๆที่จะถามเฉินผิงออกไป
ตอนนี้ซูอวี่ฉีนึกถึงท่าทางตอนเฉินผิงกลืนกินวิญญานพวกนั้นเข้าไป ก็ยังขนลุกเป็นพักๆ และอยากจะอ้วกมาตลอดเวลา!
“เขากินของสกปรกเหรอ?” กู่หลิงเอ๋อร์ถามอย่างสงสัยใคร่รู้
ซูอวี่ฉีอยากจะอธิบาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะอธิบายออกมาอย่างไรดี ทำได้แค่จ้องเขม็งไปที่เฉินผิงอย่างไม่ละสายตา และหวังว่าเฉินผิงจะอธิบายได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...