หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 389

“ไม่มีทางหรอก!” เฉินผิงส่ายหัว

ไม่นาน อู่ลิ่วอีก็เดินจากไป เมื่อมองเห็นเงาแผ่นหลังของอู่ลิ่วอี เฉินผิงมักจะรู้สึกว่าคนผู้นี้เป็นพวกจอมวางแผน ทำให้คนรู้สึกว่าคาดเดาได้ยาก แต่กลับไม่สามารถพูดได้ว่าเขาเป็นคนไม่ดี อันที่จริงเรื่องวันนี้ อู่ลิ่วอีก็เป็นคนช่วยเฉินผิงไว้ทั้งหมด

“เฉินผิง ที่ฉันพูดทั้งหมดมันคือความจริงนะ นายเองก็ทำตัวดีๆ ล่ะ ถ้าเจี่ยงเจิ้งเต๋อรู้เข้า เขาไม่ปล่อยไว้แน่!”

หลี่โส่วอี้พูดกับเฉินผิงอย่างไม่มีทางเลือก

“ทหารมาก็ใช้ขุนพลต้านรับ น้ำมาก็ใช้ดินต้าน ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหรอกน่า!”

เฉินผิงพูดแล้วหัวเราะเล็กน้อย

หลี่โส่วอี้เห็นเช่นนั้น ก็พูดอะไรไม่ได้ และทำได้เพียงพาคนออกไป!

เฉินผิงพาชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่กลับไป และตรงไปที่ตระกูลเจี่ยง ตอนนี้เจี่ยงเจิ้งจงตายแล้ว ทุกอย่างในตระกูลเจี่ยงก็จะตกเป็นของเฉินผิง หลายๆ ตระกูลในเสิ่งเฉิง ไม่มีใครสามารถสู้เฉินผิงได้

หลินเทียนหู่เป็นสารถี เฉินผิงนั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ มีซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์อยู่ด้านหลัง ส่วนทางข้างหลังยังมีรถตามมาอีกหลายคันซึ่งก็คือชื่อเฟิ่งและคนของสำนักชื่อเฟิ่ง!

“เฉินผิง เมื่อกี้...คุณเพิ่งจะกินของสกปรกไปนะ เกิดอะไรขึ้น?”

ระหว่างทาง ซูอวี่ฉีอดไม่ได้จริงๆที่จะถามเฉินผิงออกไป

ตอนนี้ซูอวี่ฉีนึกถึงท่าทางตอนเฉินผิงกลืนกินวิญญานพวกนั้นเข้าไป ก็ยังขนลุกเป็นพักๆ และอยากจะอ้วกมาตลอดเวลา!

“เขากินของสกปรกเหรอ?” กู่หลิงเอ๋อร์ถามอย่างสงสัยใคร่รู้

ซูอวี่ฉีอยากจะอธิบาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะอธิบายออกมาอย่างไรดี ทำได้แค่จ้องเขม็งไปที่เฉินผิงอย่างไม่ละสายตา และหวังว่าเฉินผิงจะอธิบายได้