หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3949

ขณะที่หลิวซื่อทงคำรามด้วยความโกรธ ทันใดนั้นเปลวเพลิงก็ลุกท่วมตัวเขา!

เฉินผิงถอยหนีอย่างรวดเร็ว ขณะที่หลิวซื่อทงได้โอกาสลุกขึ้น จากนั้นเปลวไฟก็แปรเปลี่ยนเป็นดาบเล่มยาวที่เขาฟาดฟันใส่เฉินผิง!

“แกต้องเอาชนะฉันด้วยจุติเพลิงถ้าจะเป็นศิษย์วงในของสำนักจื่อเหยียน ไม่ใช่ด้วยคาถาลวงตา แบบนั้นมันไร้เกียรติ!”

ขณะที่เขาโจมตีเฉินผิง หลิวซื่อทงก็เปล่งเสียงคำรามทรงพลัง!

เป้าหมายของเขาคือต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาตกอยู่ภายใต้ภาพลวงตาของเฉินผิง ไม่ใช่เพราะฝีมือของเขาด้อยกว่า!

“หมอนั่นใช้คาถาลวงตากับหลิวซื่อทงจริงด้วย แย่จริงๆ”

“ถึงว่าหลิวซื่อทงดูไม่อยู่กับร่องกับรอย”

“การใช้คาถาลวงตาระหว่างประลองในสำนักจื่อเหยียนไม่ใช่การแสดงฝีมือที่แท้จริง”

ลู่ซันและคนอื่นๆ วิจารณ์เฉินผิงทันที

ชัดเจนว่าหลิวซื่อทงแค่หาข้อแก้ตัว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังยืนกรานว่าเฉินผิงต้องเอาชนะเขาด้วยจุติเพลิงเท่านั้น ซึ่งเป็นอะไรที่ยากมาก

แต่ตอนนี้ แม้แต่ผู้อาวุโสคุมกฎก็ยังเงียบ เว่ยชิงและคนอื่นๆ จึงว่าอะไรไม่ได้

หลิวซื่อทงโจมตีเฉินผิงด้วยการฟันดาบหนึ่งครั้ง ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมในพื้นที่รอบตัวพวกเขา ทั่วทั้งลานประลองถูกเปลวเพลิงลุกท่วม

เฉินผิงหยุดชั่วครู่แล้วหายไปในพริบตา ครู่ต่อมาเปลวไฟก็ปะทุขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา

เขาใช้ท่าเท้าประกายไฟหลบการโจมตีของหลิวซื่อทง

เมื่อดาบของหลิวซื่อทงพลาดเป้า เขาก็โกรธจัด

เฉินผิงยังไม่กล้าเปิดเผยพลังของเขา เหตุผลที่เขาใช้คาถาลวงตาก็เพื่อให้ทุกคนเชื่อว่าเขาชนะด้วยการใช้ตัวช่วย

ทว่าผู้อาวุโสคุมกฎก็ไม่ได้ประกาศอะไรเลย ที่จริงไม่ได้ประกาศให้หลิวซื่อทงเป็นฝ่ายแพ้ด้วยซ้ำ

ตอนนี้หลิวซื่อทงห้ามไม่ให้ใช้คาถาลวงตาและให้ใช้เฉพาะจุติเพลิงเท่านั้น ช่างน่าเหลือเชื่อ

เฉินผิงยังไม่สามารถใช้จุติเพลิงของสำนักจื่อเหยียนได้ ถ้าใช้เขาคงถูกสอบสวนแน่

ไม่ว่าจะอัคคีแก่นพิภพ เพลิงปีศาจ หรือเพลิงน้ำแข็งจี๋หานก็ใช้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเฉินผิงจะเผยความสามารถมากเกินไป

สำนักจื่อเหยียนมีชื่อเสียงในด้านการใช้วิชาเพลิง ถ้าเฉินผิงใช้วิชาเพลิงมากเกินไป เขาคงโดนเพ่งเล็งและอาจเสี่ยงต่อการถูกจับไปสอบสวน

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็เปลี่ยนจุติเพลิงให้เป็นดาบทันทีและตวัดขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

เปลวไฟจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งขึ้นจากล่างสู่บน ปะทะกับพายุเพลิงลูกมหึมาที่หลิวซื่อทงปลดปล่อยออกมา

เกิดเสียงคำรามไม่หยุดหย่อน เปลวไฟที่เฉินผิงสร้างขึ้นมาชนกับไฟของหลิวซื่อทงกลางอากาศ และหายไปพร้อมกับแรงปะทะ!

ราวกับดอกไม้ไฟ มันระเบิดเป็นแสงเจิดจ้าแล้วหายวับไป

หลิวซื่อทงมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยสีหน้าโกรธเคือง

ทว่าวิชาของเขากลับทำอะไรเฉินผิงไม่ได้เลย!

คนอื่นๆ พากันเงียบเช่นกันเมื่อเห็นอย่างนั้น

แม้แต่เว่ยชิงและคนอื่นๆ ยังหยุดพูด ทุกคนนึกว่าเฉินผิงใช้คาถาลวงตาตบตาหลิวซื่อทง

แต่ที่จริงมันคือการห้ำหั่นด้วยพลังที่แท้จริงของทั้งสองฝ่าย

นึกไม่ถึงว่าเฉินผิงจะเป็นฝ่ายที่เหนือกว่า!