หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 395

ณ ร้านอาหารขนาดไม่ใหญ่ในเสิ่งเฉิง!

แม้ว่าจะเป็นเวลาหลายวันแล้วที่เฉินผิงสังหารเจี่ยงเจิ้งจงและปรมาจารย์ปู๋ฮั่ว แต่ประเด็นร้อนก็ยังไม่ซาลง ผู้คนยังคงถกประเด็นเรื่องนี้อยู่ในยามว่างหลังอาหาร!

“พวกนายไม่เห็นเลยเหรอ เฉินผิงนั่นฝีมือเทพมาก ตอนที่หัวหน้าตระกูลเจี่ยงคุกเข่าลง ไม่อยากจะพูดเลยว่ามันน่าสมเพชแค่ไหนที่ถูกตบตายด้วยฝ่ามือเดียว!”

“ไหนจะไอ้คนบาปในคราบนักบุญเวรนั่น ดูเหมือนจะน่าเลื่อมใส แต่ดันเป็นหมอผี แถมตัวก็พาพวกผีรับใช้มาด้วย สุดท้ายก็โดนเฉินผิงกลืนพวกมันเข้าไปในคราวเดียว!”

“เฉินผิงนั่นยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลย ตอนนี้เกรงว่าทั้งหมดในเสิ่งเฉิงจะไม่มีใครสู้ได้ ในตอนนั้นตระกูลอู่ยังคิดจะให้เขาเป็นผู้นำด้วย แต่เขาก็ไม่ยอมรับ ถ้าเป็นฉันนะ ฉันคงรีบตกลงเลยแหละ นี่มันผู้นำของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เลยนะ เจ๋งจะตาย!”

“พวกแกไม่รู้อะไร ได้ยินมาว่าเฉินผิงนั่นน่ะเป็นเทพเซียนกลับชาติมาเกิด บนเวทีประลองในตอนนั้น มีเทพลงมาตั้งหลายองค์เพื่อมาปกป้องอยู่ข้างเฉินผิงนั่นเลยนะ”

ที่หน้าโต๊ะหนึ่ง วัยรุ่นสองสามคนดื่มเหล้าพลางพูดถึงสถานการณ์บนเวทีประลองเมื่อหลายวันก่อน!

ในความเป็นจริงคนส่วนใหญ่ไม่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในที่เกิดเหตุ เป็นเพียงเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาเท่านั้น แต่ยิ่งข่าวลือแพร่สะพัดออกไปเท่าไหร่ ก็ยิ่งลึกลับมากขึ้นเท่านั้น!

คนพูดไม่คิดอะไร แต่คนฟังกลับคิด ตรงโต๊ะอาหารใกล้ๆ นั้น คนผู้หนึ่งสวมชุดคลุมยาวกำลังก้มหน้าต่ำลงรับประทานอาหาร แต่ในตอนนี้คนผู้นั้นก็เงี่ยหูฟังการสนทนาของวัยรุ่นสองสามคนตรงโต๊ะถัดไปด้วย!

“พี่ๆ น้องๆ เมื่อครู่นี้พวกคุณพูดว่าอะไรนะ? ทั้งผีรับใช้ ทั้งเทพเจ้า น่าลึกลับจริงๆ...”

ชายในชุดคลุมยาวประคองแก้วเหล้าเดินมาตรงโต๊ะข้างๆ และถามวัยรุ่นสองสามคนที่กำลังคุยถึงเรื่องนี้ทีละคน

วัยรุ่นสองสามคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามอง หนึ่งในนั้นพูดขึ้น “นายไม่ใช่คนเสิ่งเฉิงล่ะสิ?”

ชายชุดคลุมยาวนั้นส่ายหัว “ผมมาจากทางตะวันตกเฉียงใต้ แค่ผ่านมาทำธุรกิจน่ะ!”

“งั้นก็ไม่แปลกใจเลย เรื่องใหญ่ขนาดนี้แต่นายไม่รู้ งั้นฉันจะเล่าให้ฟัง ช่วงนี้ที่เสิ่งเฉิงของเราเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นน่ะ มีหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งที่ชื่อเฉินผิง เพิ่งจะอายุยี่สิบกว่าปี แต่ฆ่าปรมาจารย์กำลังภายในคนหนึ่งไป แถมยังมีอีกคนหนึ่งชื่อว่า...เรียกว่าปรมาจารย์ปู๋ฮั่วอะไรนี่แหละ ก็โดนฆ่าตายเหมือนกัน ได้ยินว่าคนคนนั้นมาจากทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เหมือนนายเลย!”