หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 396

ชายในชุดคลุมไม่พูดอะไร เพียงแค่ยกมือขึ้นแล้วส่งผู้คุ้มกันบินไป

เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้คุมคนอื่น ๆ ก็หยิบอาวุธของพวกเขาและรีบวิ่งตามกันออกไปแม้แต่หลินเทียนหู่ก็รีบวิ่งออกไปเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว!

เมื่อหลินเทียนหู่มาถึง ผู้คุ้มกันหลายสิบคนก็ได้ล้อมชายในชุดคลุมไว้ด้านนอกแล้ว

หลินเทียนหู่จ้องไปที่ผู้คุ้มกันที่เงียบๆคนหนึ่ง สีหน้าของเขาในตอนนี้เคร่งเครียดมาก “นายเป็นใคร”

ชายในชุดคลุมเหลือบมองไปที่หลินเทียนหู่แล้วพูดเบา ๆ “ให้เจ้านายแก เฉินผิงออกมารับกรรมซะ มันฆ่าคนของฉันที่หุบเขาเสวียนเยว่ทำไมยังปล่อยให้มันมีชีวิตอยู่ต่อได้อีก”

“คนจากหุบเขาเสวียนเยว่งั้นเหรอ?” หลินเทียนหู่ยิ่งขมวดคิ้วหนักขึ้นไปอีก เขาเคยเห็นฝีมือของคนพวกนี้ฝีมือไม่ธรรมดากันทั้งนั้นและเป็นทั้งจอมเวทย์ด้วย ถ้าเขาต้องต่อสู้กับคนพวกนี้จริงๆละก็เกรงว่าจะรับมือไม่ไหวแน่นอน

หลินเทียนหู่หันมามองเล็กน้อยและพูดกับชายในชุดคลุม “นายเข้าไปพบคุณเฉินได้ แต่อย่างแรกต้องบอกชื่อจริงของนายมาซะก่อน แล้วผมจะเอาไปรายงานเขาสักคำ นายจำเป็นต้องรู้ว่าแต่ละวันมีคนมาหาคุณเฉินมากมาย และคนที่จะมาฆ่าเขาก็เยอะมากเหมือนกัน แต่คุณเฉินน่ะเขาไม่ฆ่าคนที่ไม่รู้จักหรอกนะ”

"ฮึ่ม ฉันจะเป็นคนแปลกหน้าได้ยังไงล่ะ ฉันคือผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของหุบเขาเสวียนเยว่วันนี้มาเพื่อเอาหัวของเฉินผิงกลับไปเว้ย

ชายในชุดคลุมตะคอกอย่างเย็นชา ทันใดนั้นออร่าความน่ากลัวก็ปะทุออกมาจากตัวเขา

“นายรอแปปนึง เดี๋ยวฉันจะกลับมาแจ้ง”

เขาหันหลังกลับไปและเดินกลับไปที่วิลล่า ทันทีที่เขาเข้าไปในวิลล่าหลินเทียนหู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างกระวนกระวายใจ!

ในเวลานี้เฉินผิงกำลังฝึกซ้อม โดยปกติแล้วจะรบกวนเขาไม่ได้เลย เขาเลยไม่ได้รายงานเฉินผิงไป แต่กลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหาชื่อเฟิ่งแทน

หลินเทียนหู่รู้ดีว่าเขาอยู่ในฐานะไหน ทั้งพึ่งพาเขาและอยู่ในความคุ้มครองของเขา เขารู้ตัวเองดีว่าอาจไม่สามารถหยุดพวกคนจากหุบเขาหุบเขาเสวียนเยว่ได้ แต่ถ้าชื่อเฟิ่งพาคนมาช่วยเสริมกำลังไม่แน่พวกเขาอาจหยุดพวกคนจากหุบเขาเสวียนเยว่ด้วยกันได้

หลังจากที่ชื่อเฟิ่งรับสายของหลินเทียนหู่ เธอไม่กล้าลังเลเลยแม้แต่น้อยและรีบพากำลังเสริมไปที่วิลล่าของตระกูลเจี่ยงและระหว่างทางเธอก็ได้บอกหลี่โส่วอี้ไว้ล่วงหน้า หากถึงเวลาฉุกเฉินให้หลี่โส่วอี้จะได้เรียกหน่วยพิทักษ์ธรรมออกมาช่วยทัน จะได้ช่วยถ่วงเวลาออกไปได้สักระยะหนึ่ง