หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 397

ชื่อเฟิ่งหันหน้ากลับมาและจ้องไปที่ผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของหุบเขาซวนเยว่และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “นายกล้ามาที่นี่คนเดียวเพื่อแก้แค้น นี่มันหยามศิษย์สำนักชื่อเฟิ่งชัดๆ”

“ฮึ่ม พวกมันก็แค่พวกไม่รู้ที่สูงที่ต่ำในสายตาของฉัน เธอก็แค่พวกต้อยต่ำ กล้ามาลองดีกับฉันได้ยังไง”

ผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของซวนเยว่เยาะเย้ยเธอ ในเวลานี้คนทั้งหมดก็พุ่งเข้าโจมตีชื่อเฟิ่งทันที

ผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของหุบเขาซวนเยว่โจมตีเร็วเกินไป เร็วจนชื่อเฟิ่งเองยังตั้งตัวไม่ทัน ทันใดนั้นเธอก็ถูกผู้ลาดตระเวนฝั่งซ้ายกระแทกลอยขึ้นไปในอากาศด้วยฝ่ามือ

ไม่มีแม้แต่กำลังที่จะต่อสู้ผู้ลาดตระเวรด้านซ้ายแห่งหุบเขาเสวียนเยว่กลับ!

“ชื่อเฟิ่ง…” หลินเทียนหู่เมื่อเห็นแบบนี้แล้วเขาอยากจะลุกขึ้นทันทีแล้วไปดูชื่อเฟิ่งแต่ด้วยความยากลำบากเพราะบาดเจ็บน่าเสียดายที่เขาลุกขึ้นไม่ได้เลย

“ไอ้บ้า นี่เป็นเมืองหลวงเลยนะ แกกล้ามากที่ลงมือทำแบบนี้กับคนอื่นคิดว่าที่นี่ไม่มีกฎหมายหรือไง”

หลี่โสว้อี้พาคนจากหน่วยพิทักษะธรรมมาที่นี่ เขากลัวว่าซูอวี่ฉีจะเป็นกังวลเพราะแบบนั้นเขาเลยไม่ได้บอกกับกู่หลิงเอ๋อร์เพราะถ้าเธอรู้ซูอวี่ฉีก็จะรู้เหมือนกัน

“ออกไปซะ...ผู้ลาดตระเวนฝ่ายซ้ายของหุบเขาเสวียนเยว่เหลือบมองไปที่หลี่โสว้อี้ “ฉันไม่สนหน่วยพิทักษ์ธรรมหรอกนะ ถ้าไม่อยากตายก็ออกไปซะ”

หลี่โสว้อี้ตะลึงไปครู่หนึ่ง สีหน้าของเขาทั้งโกรธและอับอายในเวลาเดียวกัน เขาในตอนนี้รู้สึกผะอืดผะอมเป็นอย่างมาก

“ไปฆ่ามันกันเถอะ...”

ชื่อเฟิ่งเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้กลัวหน่วยพิทักษ์ธรรมเลยแม้แต่น้อย เพราะงั้นเธอจึงทำได้เพียงใช้ประโยชน์จากจำนวนคนที่เยอะกว่าเพื่อหยุดผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของหุบเขาเสวียนเยว่ไว้

“ฆ่ามันซะ…”

ผู้คนหลายร้อยคนจากสำนักชื่อเฟิ่ง พุ่งเข้าหาผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของซวนเยว่วิลล่าพร้อมอาวุธเต็มมือ!

เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีของผู้คนหลายร้อยคน ผู้ลาดตระเวนด้านซ้ายของซวนเยว่ก็ถึงกับผงาด แต่สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

“ปิดฟ้าข้ามทะเล...”