หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3955

หวงอี้ซวนหันไปหาเฉินผิงแล้วถามว่า “คุณยอมรับความพ่ายแพ้หรือไม่? ถ้ายอมรับ คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าท้าประลองไปอีกสามปี”

“ต่อให้ตายผมก็จะไม่ยอมแพ้ แน่จริงก็เผาผมให้เป็นเถ้าถ่านเลยสิ!” เฉินผิงลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งขณะที่เขาพูดท้าทาย

เขาตั้งใจที่จะยั่วยุให้หลิวซื่อทงปลดปล่อยจุติเพลิงออกมาจนหมด แม้เปลวไฟจะลุกท่วมตัวเขาแล้วก็ตาม เขาไม่กลัวจุติเพลิงของหลิวซื่อทงอยู่แล้ว

“เฉิงผิง เลิกพูดแล้วรีบยอมแพ้สิ! ไม่อย่างนั้นคุณจะโดนไฟเผาตาย” เฉียนซิ่วตะโกน

“เฉิงผิง เลิกปากกล้าได้แล้ว!”

เว่ยชิงมีสีหน้าลำบากใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงดื้อรั้นขนาดนี้ ยอมรับความพ่ายแพ้เถอะ! มันไม่ใช่ว่าแพ้แล้วจะต้องตายเสียหน่อย!

เฉินผิงเอียงคอไปด้านหลังแล้วพูดอย่างอวดดี “ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก แต่ความดื้อรั้นคือจุดแข็งของผม ผมขอปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ ต่อให้ผมต้องตายก็ตาม!”

“ได้ ฉันจะเผาปากแกจนกว่าแกจะถอนคำพูด มาดูกันว่าแกจะทนได้นานแค่ไหน” สีหน้าของหลิวซื่อทงบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ หลังจากกระโจนขึ้นไป เขาก็ใช้มือกอดอก

หลังจากนั้นไม่นาน ข่ายเปลวเพลิงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น

บัวมารทมิฬสั่นเล็กน้อย และหลังจากรวมเข้ากับจุติเพลิง มันก็ปะทุขึ้นด้วยความร้อนจัด

คนอื่นๆ คงโดนไฟไหม้ไปแล้วถ้าไม่มีอาคมกั้นไว้

“ผู้อาวุโสหวงในฐานะผู้อาวุโสคุมกฎ คุณจะยืนดูศิษย์วงในเข่นฆ่ากันงั้นหรือ? เรื่องนี้จะไม่จบลงที่การตายของเฉิงผิงเท่านั้น แต่คุณจะต้องเผชิญคำปรามาศเช่นกัน” เว่ยชิงทำได้เพียงเรียกร้องให้หวงอี้ซวนเข้าไปขวาง มิฉะนั้นเฉินผิงคงจะพบจุดจบในสนามประลองเป็นแน่

หวงอี้ซวนขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่พอใจ เขาเป็นผู้อาวุโส แต่เว่ยชิงกลับกล้าข่มขู่เขา

ยิ่งไปกว่านั้น หวงอี้ซวนยังรู้ฝีมือของตัวเองดี ด้วยความสามารถของเขา เขากลัวว่าจะไม่สามารถหยุดได้หากตัดสินใจเข้าไปแทรกแซง

“แม้เขาจะยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ แต่ผลลัพธ์ก็ชัดเจนแล้ว ในเมื่อเป็นศิษย์สำนักเดียวกันก็ไม่จำเป็นต้องเอาถึงตาย ถูกไหม?” หวงอี้ซวนพูดแนะนำช้าๆ

“แล้วถ้าผมไม่ยอมหยุดล่ะ” ดวงตาของหลิวซื่อทงหรี่ลงเล็กน้อย

“ถ้าคุณไม่ยอมหยุด พวกเราผู้อาวุโสก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเข้าขัดขวางคุณ นอกจากนี้ เราจะแจ้งให้เจ้าสำนักฮั่วทราบด้วย แม้ว่าคุณจะเป็นศิษย์ที่เจ้าสำนักฮั่วภาคภูมิ แต่คุณก็ยังฝ่าฝืนกฎของสำนักเรา คิดว่าเจ้าสำนักฮั่วจะยอมละเว้นคุณงั้นหรือ!” หวงอี้ซวนข่มขู่

หลิวซื่อทงเริ่มหวั่นใจเมื่อได้รับคำเตือน เรื่องมันอาจจะบานปลายถ้าฉันโจมตี

ขณะที่หลิวซื่อทงกำลังจะปล่อยเฉินผิงไป เฉินผิงก็เริ่มโวยวาย “ใครขอให้คุณเข้ามายุ่ง? ผมยังชนะเขาได้ เลิกเข้ามาขัดสักที! ต่อให้ตายคาสนามประลองผมก็จะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้”

เฉินผิงก่นด่าหวงอี้ซวนเสียยกใหญ่ ทำเอาอีกฝ่ายโกรธจัด