หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3970

“ไม่กลัวอัคคีปรมัตถ์งั้นรึ?” ฮั่วตงก็ขมวดคิ้วเช่นกัน “หรือว่าหมอนั่นจะมีกายาเทพอัคคีแท้อยู่จริงๆ?”

“เป็นไปไม่ได้หรอก! กายาเทพอัคคีแท้ต้องผ่านการหลอมด้วยอัคคีปรมัตถ์ถึงสิบชนิด และยังต้องทนให้ได้จนกว่าจะฝึกสำเร็จ เห็นอยู่ชัดๆ ว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นไม่มีกายาเทพอัคคีแท้ ข้าสงสัยว่าเขามีสมบัติล้ำค่าบางอย่างที่สามารถต้านทานอัคคีปรมัตถ์ได้” ฮั่วหยวนถิงพูดพลางส่ายหน้า!

ฮั่วหยวนถิงพูดถูก เฉินผิงไม่มีกายาเทพอัคคีแท้อะไรเลย เขาแค่ใช้เพลิงน้ำแข็งจี๋หานคุ้มกายเท่านั้น

หากใครมีอัคคีปรมัตถ์ที่แกร่งกล้ายิ่งกว่า ก็จะสามารถฝ่าทะลวงเพลิงน้ำแข็งจี๋หานของเฉินผิงได้ และเฉินผิงก็ยังคงถูกเผาไหม้อยู่ดี

“ถ้ามีโอกาส ข้าอยากจะเจอหมอนั่นสักครั้ง” ฮั่วตงสนใจเฉินผิงอย่างมาก

“บุตรชายข้า ช่วงนี้เจ้าต้องสำรวมสักหน่อย ถ้าเกิดเรื่องจนทำให้ผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ ไม่ยอมเปิดหุบเขาเสินหั่ว มันจะยุ่งยากเอานะ” ฮั่วหยวนถิงเตือน

“ข้าเข้าใจแล้วขอรับ!” ฮั่วตงพยักหน้า

การประชุมลับดำเนินไปจนดึกดื่นเที่ยงคืนก่อนจะยุติลงในที่สุด

อวี๋จิ้นและคนอื่นๆ ไม่รู้เลยว่าฮั่วหยวนถิงได้จัดประชุมลับครั้งนี้ตอนกลางดึก

เช้าวันรุ่งขึ้น เว่ยชิงมาถึงเรือนพำนักของเฉินผิงแต่เช้าตรู่

เขาอยากรู้ว่าเฉินผิงได้หลับนอนกับเฉียนซิ่วหรือไม่

แต่เมื่อเขาเห็นเฉินผิงกับเฉียนซิ่วออกมาจากคนละห้อง ในใจเขาก็รู้สึกยินดีเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ เขาไม่ได้ฉวยโอกาสหลับนอนกับเฉียนซิ่ว

“ศิษย์พี่ ท่านมาที่นี่ทำไมแต่เช้าเลย?” เฉินผิงถามเว่ยชิงด้วยท่าทีไม่เข้าใจที่เห็นอีกฝ่ายมาเยือนแต่เช้าตรู่

เว่ยชิงมาทำอะไรที่นี่แต่เช้า?

“ศิษย์น้องเฉิงผิง อาจารย์สั่งให้ผมมาตามหาคุณ ท่านอยากจะพาคุณไปพบศิษย์พี่จูหลิง!” เว่ยชิงกล่าว

เมื่อเฉินผิงได้ยิน เขาก็ดีใจและพยักหน้า

หากเขาสามารถเรียนรู้วิธีผสานอัคคีปรมัตถ์จากจูหลิงได้ เขาก็ไม่ต้องซ่อนตัวอยู่ในสำนักจื่อเหยียนอีกต่อไป

“ท่านจะพาศิษย์น้องเฉิงผิงไปพบศิษย์พี่จูหลิงเหรอ?” เฉียนซิ่วได้ยินก็ตกใจ